Willem Anthonie had een schatrijke moeder. Wilhelmina Carolina van den Brande, bezat een enorme hoeveelheid onroerende goederen, waaronder een kasteel. Dat was het welbekende Walcherse Westhove. Boddaert en erfgenamen Op 5 maart 1849 ging het Huys ten Duyne van Slicher naar jhr. mr. Jacques Phoenix Boddaert.39 Hij was een verre neef van twee dames die we eerder tegen kwamen: Maria Elisabeth Boddaert, de vrouw van Johan Godin sr., en van Susanna Maria Boddaert, de vrouw van Johan Wil lem Thibaut.40 Jacques Phoenix Boddaert was lid van de ridderschap van Zeeland en rechter bij de arrondissementsrechtbank te Middelburg. Daarnaast was hij directeur van het Zeeuws Genootschap der Wetenschappen. Later vertrok hij naar Den Haag. Hij was getrouwd met Anna Petronella van Heeckeren van Brandenburg. Onder Boddaert werd tussen 1849 en 1852 de geleidelijke afbraak van het Huys ten Duyne ingezet. Verloor het Huys in deze periode de status van buitenplaats? Dat is moeilijk te zeggen, want volgens kadastrale gegevens uit die peri ode werd er op het landgoed niet alleen afgebroken, maar ook bijgebouwd. Ook de reden waarom Boddaert over ging op het ontmantelen van zijn buitenverblijf is lastig te achterhalen. In elk geval kan de conclusie worden getrok ken dat het Huys ten Duyne in de toekomst geen prioriteit meer had. Dat werd vooral duidelijk toen Boddaert op 1 mei 1862 Westhove aankocht en zich daarop richtte.41 Het kasteel was overigens tot dan toe in eigendom geweest van Jan Jacob Slicher, een broer van de eerdere eigenaar van het Huys ten Duyne, Willem Anthonie Slicher. Jan Jacob had Westhove geërfd van zijn moeder, de eerder aange haalde Wilhelmina Carolina van den Brande. Na Boddaerts overlijden in 1885 ging het deels afgebroken Huys ten Duyne naar zijn erfgenamen. Dat waren zijn zes kinderen. Een eeuw Maljaars Op 6 december 1916 ging de familie Boddaert over tot de openbare verkoop van haar landgoed. Die vond onder leiding van notaris Verhulst plaats in Sociëteit De Verge noeging aan de Groote Markt in Middelburg.42 Boerderij 't Houten Kraantje, aan de andere kant van de Duinweg, moet door de erfgenamen Boddaert al tussen 1885 en 1909 van de hand zijn gedaan of zijn afgebroken. Op die plek staat nu hotel Bos en Duin. Hoewel afgeslankt, had het Huys ten Duyne in 1916 nog een grondomvang van ruim 60 hectare. Het grootste deel daarvan werd verkocht aan een reeks van bieders. De bui tenplaats was als gevolg hiervan definitief ontmanteld. Het bijbehorende boerenbedrijf, dat uit een tweetal hofsteden bestond, werd gekocht door landbouwer Abraham Wil lemszoon Maljaars uit Serooskerke. Hij kocht de panden samen met ruim 16 hectare land voor f 24.806. Na de dood van Abraham Maljaars gingen de boerderijen in 1940 naar zijn zoon Jacobus. Drie andere zonen woon den en werkten verspreid over Walcheren; Willem op boerderij Oranjehof bij Vrouwenpolder, Pieter op de boer derij aan de Westelijke Oude Havendijk bij Middelburg en Adriaan op boerderij Klein Zeeduin bij Vrouwenpolder. Het tweede huis op het grondgebied van Jacobus kwam kort na de Tweede Wereldoorlog op naam te staan van zijn zus Elisabeth. Het pand dat nu op deze plaats staat, wordt dan ook 'Het huisje van Betje' genoemd. Jacobus Maljaars verkocht op 4 april 1962 zijn boerderij aan zijn zoon Abraham, die al met zijn vader op het erf van de boerderij woonde en werkte. In 1994 werden de onroerende goederen een gedeeld eigenaarschap van Abraham en zijn enige dochter Cornelia (Lia) Jacoba Mal jaars, die later alleen eigenaresse werd. De oude boerderij is intussen verdwenen en van de veel eerder ontmantelde buitenplaats rest alleen een grote vij ver. Op 6 december 2016 heeft de familie Maljaars deze bijzondere plek, waarop eerder een deel van de voorname buitenplaats Huys ten Duyne stond te pronken, maar liefst een eeuw onder haar hoede. Jacques Phoenix Boddaert (Zeeuws Genootschap, Zei. III., deel IV, nr. 153-14). Bijlage Overzicht van de eigenaren van het Huys ten Duyne Vóór 1642 Adriaen Wisse 1642 Jhr. Jeronimus van Tuyll van Serooskerke (1615-1669) 1649 Jacob Resen (1618-1653) 1653 Mr. Johan Resen, broer van Jacob Resen (1617-1666) 1666 Anna van der Stringe, weduwe van mr. Johan Resen (1627-1687) Ca.1681 gebroeders Johan (1654) en Alexander Theodoor de Maureg- nault (1656), stiefzonen van Anna van der Stringe, zonen uit het huwelijk van Caspar de Mauregnault en Agnes Boreel 1684 Johan de Mauregnault 1690 Johan Godin (1654-1718) 1713 Willem van Sonsbeek (1681-1737), via zijn huwelijk met Cornelia Johanna Godin, dochter van Johan Godin 1722 Johan Godin jr. (1691-1736), zoon van Johan Godin 1737 Johan Willem Thibaut (1701-1759), neef van Willem van Sonsbeek 1759 de erfgenamen van Johan Willem Thibaut 1762 Willem Thibaut (1732-1790), zoon van Johan Willem Thibaut 1791 Cornelia Wilhelmina van Hoorn (1747-1822), weduwe van Wil lem Thibaut, tevens in naam van haar minderjarige zonen Johan Willem (1776-1815) en Hendrik (1778-1807) 1807 Cornelia Wilhelmina van Hoorn en zoon Johan Willem 1815 Cornelia Wilhelmina van Hoorn 1822 Sara Johanna gravin Van Hogendorp (1775-1840), weduwe van Johan Willem Thibaut, en haar dochter Wilhelmina Cornelia Jacoba Thibaut(1814-1854) 1832 Wilhelmina Cornelia Jacoba Thibaut 1834 Willem Anthony Slicher (1806-1880) 1849 Jhr. mr. Jacques Phoenix Boddaert (1811-1885), gedeeltelijke ont manteling van de buitenplaats tussen 1849 en 1852 1885 de erfgenamen van Jacques Phoenix Boddaert 1916 Abraham Maljaars, definitieve ontmanteling van de buitenplaats; boerderij blijft behouden

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2015 | | pagina 18