nae 't durp. Noe wete je dat om op de gemeenteweie te
kommen je over de brugge zonder leuningen mot over die
strontslóót dae bie Merien Bróódmes. Ma kenneluk was 'n
't noorden een bitje kwiet en is 'n mee z'n zatte kop van die
brugge mee karre en aol in de sloot gelazerd!'
Eél de scheerwienkel buldert van 't lachen. 'Ja' vervolgt
Aoi, ma 't móóiste mo nog komme. Want terwiel a Jap
probeer uut die slóót te kommen geeft 'n van die gróóte
schrêêuwen en t'was gelukkig a Merien Bróódmes net bie
de pisbak stong en Jap óórden, dus die is regelrecht d'r nae
toe gevloge en eit 'n uut de slóót g'aele. Ma dat zag er uut
natuurluk. En stienke! Ie eiten mee nae binne genome in
de biekeuken en daer eiten 'n saemen mee Lena die a in
middels ok was kommen kieke puutenaekend uutgekleed,
Ebbe z'n 'n bitje gewasse en in 'n ouwen overal van Merien
is toch nog mee die karre, toen a ze die uut de slóót g'aele
aodde, nae 't durp gestuukt. Je za zoiets tuuskriege. Merie
was wêêr goed af!'
Nou, ze komme nie meer bie. Zelfs Kees Boer zit te hikken
in de scheerstoel. 'Ou je kop noe es 'n bitje stille want trek
sniëe 'k je', vermaent Aoi mee 'n staele gezicht.'D'n aoren
dag eit z'n goed nog opg'aele en 'n zak bolussen gegeve an
Merien en Lena.
Zo Kees, jie bin klaer. Volgende pesjent!'
Ja, ja, 't is weer gezellig in de scheerwienkel! Je zou't er
bienae 'n 'ekel; an ebbe ajje an de beurte bin.
Jaap Murre, dialect Poortvliet
N'n Stikje
Kleine ruzies, hröte gevolgen...!
Kleine ruzies om niks kunne soms hróte gevolgen ebbe. 't
Komt in de beste fermieljes vó en Bert van Leêuwen leeft
er, mee z'n programma "Familiediner" ajaeren van onder-
wiele da ons iedere keer gratis meeglure..!
Van zóies kunne Karin en John meepraote. Het joenge stel
weunt naebie twi jaer saemen. Gezellige lui, niks mis mee.
't Was maerte en de winter was en bleef mè koud en nat. Je
wier d'r sacherijnig van.
"As de zunne en 't voorjaer nie nè ons komme, dan haen
ons mè nè de zunne toe", opperde John, "m'ebbe vó nie
mand tuus te bluven, laete me 't er mè van neme!"
Saemen zochte ze op de computer een alven aeven nè
"wintervakanties in de zunne". En toen begon 't.
"Ik dienke da me mè es nè Spanje zulle hae. Allicante, dat
liekt me wè wat, nog hin drie uren vliehe". Dat was John.
"Asjeblieft man, doe me dat nie an. Het schient di nog best
vee te regenen. Ik wille echt nè de zunne toe. Weet je wat,
me haen nè..Tenerife, di bin me zeumerzeker, 't is er aol-
tied waerm en je kan die ohe bèrege, de Tyde, ook bezoe-
ke. En van die twi uren meer vliehe za jie ook nie wete!"
"Neê, mè weet jie wè oe diere of zó'n reis is, en weet jie ook
wè wat een excursie kost op zó'n eiland.?"
"Di ebbe me John wi. Aoltied wi over dat bitje meer geld.
Je kan bie joe drek merreke, da je vaoder en moeder uut
Walchere komme.
"Dim jie mè es even, want me zouwe wè twi keer op een
jaer nè de..Tyde kunne as jie nie zó machtig vee kleren
nódig ao. Dat neemt hlad uut."
De ruziewind wier een sturm en di wiere vee dingen bie-
haele. Dinae viel de stilte in.De computer bleef uut, en
die nacht wiere de butenkanten van 't bed goed beslaope..!
's Ochens was 't nog muusstil an d'ontbijttaefel, want di
stoeng op aolebei een flinke "kop". Zwiegend hienge ze
aolebei nè d't werrek.
Karin kwam in de loop van de dag toch wi een bitje tot d'r
eihen. Ruzie make om niks! Zómedeêm moeste ze wer-
achtig Bert van Leêuwen d'r nog bie aele of de "sorry-taxi"
instappe. Die Bert nam toch aoltied wat mee as z'n mee
die ruziemaekers hieng praote..?
Karin was 't eeste tuus. En toen John achterlangs de keu
ken binnenkwam, stak ze mè drek van wal, dan was ze d'r
van af!
"Kiek John, ik ebbe wat meegenome, vó joe!. Een zak ap-
pelesienen uut...Spanje...ikhlove uut Allicante. En ik
stelle vó, da me over een paer weken d'r di mè es moeste
he plukkeü"
Bie John kwam ook a drek de zunne deu.
"Ik dienke 't nie, Karin, wan ik ebbe ook wat meegenome.
Een cadeaubon, vó ons aolebei!"
Nae 't openmaeken van de enveloppe sprong Karin John
zó rond z'n nek.
"Twaolf daehen nè Tenerife en eên excursie is t'r a ge
boekt, nè de..Tyde" jubelde ze. "A'k ies nie verwacht
ao....!
Bie 't naelezen kon ze 't toch nie laete om nog een keertje
een plaegstoótje uut te dêlen.
"J 'ei wè een afgepriesde reize genome, zie 'k. D'n appel
val.
"En op de Tyde ebbe ze gelukkig hin damesmodezaken.,
reageerde John.
Die nacht wier 't middenstik van 't bed beter benut.
Pas gelee kreeg eêl de buurte een mooi kaartje in de busse!
"Kleine ruzeis...hróte gevolgen" Geboren, een dochter. We
noemen haar..Tyde!
Het gerucht gaet, da John d'r eigenlijk liever "Allisante"
genoemd ao!
Frans van der Heijden, dialect Zoutelande.
Van de adviseur streektalen
Gedichten- en vertelwedstrijd
Op 9 oktober vond de finaleavond plaats van de ge
dichten- en vertelwedstrijd. In drie voorrondes van de
vertelwedstrijd (in Brouwershaven, 's-Heerenhoek en
Zaamslag) werden zeven kandidaten geselecteerd voor de
finale in 't Kerkje van Ellesdiek in Ellewoutsdijk. Na het
welkomstwoord van de voorzitter van de Zeeuwse Taele
Marinus Bierens kwamen de 7 verhalenvertellers op het
podium. Dit jaar streden Rachel van de Vrede, Rosita de
Bakker, Leni Blom, Huib Meeuwsen, Diny de Putter, Anita
Maas-Tournois en Frans van der Heijde voor de eer. De
publieksprijs ging naar Frans. Hij wist het publiek zoals
steeds zeer te boeien met zijn verhaal. De eerste prijs ging
