m m 24 xx.Z'Zk- - De interesse in de plaatselijke historie was er al vroeg De interesse in de plaatselijk historie had ik al op de la gere school, jaartallen onthouden was en is voor mij niet moeilijk. Al in 1960 begon ik oude ansichtkaarten te ver zamelen van Schouwen en mijn interesses breidden zich uit o.a. naar flora en fauna, sterrenkunde, antropologie en genealogie. Op de boerderij verzamelde ik oude land bouwgereedschappen, die nadien in het Streek- en land bouwmuseum Goemanszorg terecht kwamen. In die tijd had ik daar ook een collectie van meer dan tien twee- of vierwielige rijtuigen. Op een gegeven moment ging je ook publiceren. In 1970 vroeg huisarts Jaap Braber uit Dreischor om met hem een boekje over de Westhoek samen te stellen aan de hand van oude prentbriefkaarten. Zelf had hij al Dreischor en met Cor Pols Zierikzee gemaakt Zierikzee in oude foto's). Nadien werkte ik samen met verschillende auteurs aan zeven andere boeken en boekjes over Westelijk Schou wen waarvan drie alleen. Op een gegeven moment ging je Portugese vrouw Ana Maria da Cunha Rosaje helpen met het samenstellen van boeken De laatste twee publicaties stelde ik samen met mijn vrouw die ook dezelfde interesse heeft in speurwerk in de lokale geschiedenis. Ze doet al sinds 1991 alle tekstver werking van de andere boeken, ook die van mijn CD met oude humoristische dialectverhalen uit de Westhoek. Ze kan ook overweg met het dialect van Schouwen Als Portugese is ze nu bijna 30 jaar in Haamstede en veel talen zijn geen probleem voor haar. Dialect hier vindt ze mooier en rijker en het zegt haar meer dan officieel Neder lands. Hoewel zij het zelf niet spreekt, begrijpt ze het goed. Hoe denk je over de toekomst van de dialecten? Dialect zal op lange termijn helaas wel steeds minder gesproken worden, denk ik en voor de dialectvereniging wordt het wellicht moeilijker. Die interesse daarvoor zal bij een taalkundige club toch wel blijven bestaan. Je woont nog steeds op de ouderlijke boerderij? Wat de boerderij "Luchtenburg" betreft, die verkochten we in 1996 door gebrek aan opvolgers. Rie Rosmolen-Murre Verhalen en gedichten Barbier Jewannes zat te lichtebillen in de salon van Gert Hammer, de barbier. Noe jao, salon, salon, 't was ma 'n klein achter- kaemertje, waer of 'n z'n klanten dee knippe in schere. Ma a je de plee "twelet" mag noeme, kan zö'n kaemertje gerust salon 'ore, is 't gin waer? Gert was nie alleênig barbier, ie was ok kleermaeker. De Renissenaers spraeke mit ontzag over z'n bommeziene broeken, die uut 'r eihe konde bluve stae, zo stief was de stof. As 'n as kleermaeker an 't waark was zat 'n in 't voorkaemertje mit uutzicht op de rieng van 't durp. Renisse is 'n riengdurp mit de kaarke in 't midden in de uusjes daer om'ene op de Kromme Reke, de Korte Reke in de Lange Reke. De naemen bin dudelijk genocht. Gert ao de zaek overenome van z'n vaoder Coen in wier dü z'n durpshenoten aoltied Gert-Coen enoemd. Ie woonde mit z'n onhetrouwde zuster, Gert was zaalf ok 'n ouwe joenge joengen, eêmae op 't oekje van de Kromme Reke in zat aoltied achter 't raem te waarken. Zó kon 'n bienae d'eêle durpsrieng zie, enkelt 'n stikje van de Korte Reke nie omdat de kaarke d'r tussen stieng. Z'n zuster zurgde vó 't eten in aol 't waark in uus. Jao, vrouwe'anden in paeretanden mahhe nooit stille stae. Ze dee netuurlijk ok de booschappen in brocht de leste nieuwtjes mee in Gert-Coen kon iedrendeên op 't plein zie loape, dust zó wiste ze eihenlijk aoles wat 'r op Renisse gebeurde. Gistere nog aod'n Piet de Kok, de tummerman, vanuut z'n tum- mermanswienkel stok over blok over 't gos zie loape nae 't postkantoor. Die dee nooit over 't echte pad loape, ie ao 'n eihe padje, 't Kokse Padje, uut'eslete op 't gos. Ma je vraeg je netuurlijk wè of: wat zou 'n op 't postkantoor motte doe? Kiek, as vrouw Bóót dae loapt dan weet je dat ze nae de krujenier of de maalkboer gaet. Ze loap eihenlijk nie, ze loap aoltied op 'n klusje, zei echt beênen tot 'r gat. In omdat z'aoltied wat te doen eit, 'oor ze dü eêl 't durp Keetje Klus enoemd. Ma wat Keetje gae aele, dat ka je bedienke. Bie Bram weet je dat nie, Jewannes zat te dubben of 'n ma weg zou gae, want dat 'r nie vee tied mi was vó 'n knipbeurte. 't Was a kwart over zevene in om aolf achte behon de rippetisie van de meziek. Wim de Vrieze en echtgenote.

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2015 | | pagina 26