Uit de regio's
Schouwen - Duiveland
in memoriam Harry Boot
Op 31 mei jl. overleed Harry (Gerardus) Boot uit Zierik-
zee, ruim 84 jaar oud. Hij was geboren op 31 oktober 1931
op "d'Oute Poppe", een nu verdwenen boerderij onder aan
de zeedijk tussen Pikgat en de Prommelsluis, als zevende
van een gezin van acht kinderen. Het was een tijd van
weinig weelde en hard werken.
Hij vertelde me wel eens over zijn jeugdbelevenissen aan
de zeedijk daar en over zeekraal snijden en van paling
fuiken zetten in de vaart achter de boerderij. Het hoorde
vroeger hier bij Rengerskerke. Deze nu veel smallere
strook tussen de dijk en de Provincialeweg, was later de
gemeente Kerkwerve.
Vóór 1890 stond tegen de lange schuur met twee dorsvloe
ren ook nog 't schooltje van Rengerskerke. De kinderen
moesten voor de meester, om te leren tellen, 'krukels' ra
pen aan de zeedijk, die hij dan zelf thuis opat.
Het landbouwbedrijfje pachtte ook de dijk voor hun melk
koeien en jong vee. Door alle tijden heen werd het spul
letje" veel gefotografeerd zowel vanaf de weg als de zeedijk,
beginnend in 1907 en vervolgens enkele malen voor de
Tweede Wereldoorlog. Ook tijdens de inundatie van 1944-
'45 en de overstroming van 1953 en in 1954 half onder het
zand gespoten door de dijkverbreding werden er veel foto's
gemaakt. "Dit was ons kapitale spul", zei hij dan met enige
spot als hij deze foto's liet zien. Alles werd na de Waters
noodramp afgebroken.
In februari 1944 moest de familie met veel andere eiland
bewoners evacueren. Ze verbleven vijftien maanden in
Groningen en hij had er een fijne tijd. Toen ze weer terug
waren, vertrok een broer naar Oost-Indië en sneuvelde
daar op Java. Een andere broer emigreerde naar Canada
en Harry kreeg de mogelijkheid om te leren. In Zierikzee
ging hij op de Mulo en in Goes haalde hij nadien zijn
diploma "Weg en Waterbouw" op het ZTI (Zeeuws Tech
nisch Instituut). Vanwege de rampsituatie verbleef hij daar
in een kosthuis.
Er was toen veel herstelwerk in Zeeland. Zijn carrière
begon al in augustus 1953 als technisch tekenaar bij Rijks
waterstaat, voor de aanleg van wegen, bruggen, dijken en
de dammenbouw. Later werkte hij bij de Deltadienst om
Zeeland veiliger te maken.
De bouw van de Stormvloedkering in de Oosterschelde
was natuurlijk het hoogtepunt. Daar was hij terecht trots
op.
Intussen had Harry in 1955 Magda van de Sluis leren ken
nen, een boerendochter uit de Boerenweg in Zierikzee.
Hoewel enig verschil in kerkgenootschap trouwden ze in
1957 toch en gingen wonen in een nieuwe, maar 's winters
wel koude, houten barak aan de Korte Blokweg. Hun twee
zoons en even veel dochters werden daar geboren. In 1967
verhuisden ze naar hun definitieve vrijstaande woning aan
de Regenboogstraat in Zierikzee. De liefde voor zijn gezin
was groot en van de kleinkinderen kon hij ook intens ge
nieten.
Toen Harry overleed waren ze bijna 60 jaar getrouwd.
De moestuin, munten verzamelen, bridgen en fietsen wa
ren zijn liefhebberijen. Maar zijn grote passie was de mo
delbouw, want hij was creatief en het moest precies zijn!
Alles werd gemaakt in zijn hobbyschuurtje in de tuin. Zo
als onder andere oude scheepjes en een Schouwse schuute,
naar een tekening uit 1860 van de vroegere dijkbaas G.
Boot uit Zierikzee, mogelijk een vroeg familielid. Verder
rijtuigen zoals de Schouwse riemwagen en verschillende
ander boerengerij van toen. Maar zijn topstuk is ongetwij
feld de oude enorme St. Lievensmonsterkerk, die in 1832
afgebrand is. Ook de laatste Schouwse stolpboerderij die
Harry als buurman goed kende. Die stond aan de Verse-
putseweg, na 1953 als bouwval door de Ramp van 1953,
maar helaas in 1956 toch afgebroken. Zijn creatie staat nu
al jaren te pronken in museum Goemanszorg te Dreischor.
In 2003, in het Jaar van de boerderij, werkte ik samen met
hem aan de expositie daarover. Hij maakte toen thuis alle
oude boerderijtypen met grote inzet, want hij was een
liefhebber van onze Schouwse cultuurhistorie.
Hij schreef ook al jaren humoristische Schouwse dialect-
verhalen voor 'Nehalennia'. De laatste keer was dat in het
najaarsnummer van vorig jaar. Ook was hij één van de
verhalenvertellers op de luister-cd van Schouwen-Dui-
veland.
Ja, Harry Boot zullen we missen als een creatief en bemin
nelijke Zeeuw met humor.
Wim de Vrieze
