m
Kiekplaete
De nieuwe Kiekplaete
LI v w*' ff.
WmmiL 'Jl V.'Vtf.V.
1vatStósfi*»
Reacties van lezers op de Kiekplaete
34
De oude Kiekplaete gaf voor een groot aantal lezers
geen probleem. Meer dan twintig goede antwoorden
kwam binnen. Na loting kwam mw. M. Wattel (Hoo-
gerheide) uit de hoge hoed. Haar naam natuurlijk. Van
harte gefeliciteerd en de waardebon is al onderweg.
De nieuwe Kiekplaete is weer uit de verzameling van de
heer Teun Rosmolen uit Zierikzee.
We zijn benieuwd naar de antwoorden. Nog een tip:
weet je het antwoord zelf niet, dan even bij buren of
kennissen informeren.
De oplossing van de Kiekplaete kan gezonden worden,
al of niet met de ingevulde vragenlijst, aan Rinus
Willemsen, Boterzandestraat 15, 4521 AS Biervliet,
rwillemsen@zeelandnet.nl.
De oude Kiekplaete
Mw. Maaike de Wolf-Mol uit Biggekerke ging er eens
voor zitten en schreef ons de volgende brief (die trou
wens bij de ingevulde vragenlijst zat). "Mijn moeder
hield van nieuwe dingen," zo begint mw. De Wolf d'r
inzending. "In de dertiger jaren kocht ze zon apparaat.
Het was de opvolger of vervanger van de stamper of 't
stamphout, waarmee de was die onder in de tonne of
kuip lag, werd schoon gestampt. Een houten steel met
twee "klokken". Tussen de klokken zat een veer. Je hield
de steel met beide handen vast en bewoog die krachtig
op en neer, op het vuile wasgoed onderin de tonne of
kuip. De klokken waren koperkleurig, of waren ze mis
schien van koper? 't Zou leuk zijn om te weten of deze
wasreinigers veel opgang gemaakt hebben, zo besluit
mw. De Wolf haar brief.
Majo Smallegange uit IJmuiden schreef: "De nieuwe
Kiekplaete is volgens mij een wasstamper. De was lag in
het sop in een grote teil en met dat ding werd gestampt
op de was." Mw Wattel, die per mail haar goede inzen
ding verstuurde, berichtte ons: "Gisteren het blad van
Nehalennia ontvangen en zie op blz 29 de vraag. Het
is een wasklok, ook wel stamper genoemd. Dit lijkt me
een koperkleurige. Zelf heb ik vier van deze wasklok-
ken. Drie zijn er van aluminium. Ik gebruik er regelma
tig nog één van. Ook heb ik nog een ander model met
een plaatje erop met de tekst the swiftshuhe. En bin
nenin zit een knikker." Schóón ee?
Mw C. Laban uit Tholen herkende de stamper ook
onmiddellijk. Ze schreef bij d'r antwoord: "Hiermee
werd de was schoongestampt. Een zwaar karweitje
Teun Rosmolen mailde ons: "De afgebeelde stamper
is van koper. Deze werd alleen door de gedienstigen
van "den beteren stand" gebruikt. De gewone stampers
waren van gegalvaniseerd plaatijzer; de laatste waren
eigenlijk van aluminium, die op den duur helemaal wit
uitsloegen. De klok bestond uit een vaste buitenklok
met één van 'n veer voorziene binnenklok, waarin een
schijf met gaten zat. Als je ermee stampte, hoorde je
een soppend geluid. Ze werkten beter dan de daar
vóór gebruikte houten stampers," zo eindigt de heer
Rosmolen.
