-
Nehalennia - winter 2016 - nr. 194
Naschrift
llfëi
1
if A?"
wmmm
17
kundig gebied streefden naar de verwezenlijking der liberale
beginselen!
Ook geeft hij aan dat het er soms provocerend aan toe
ging. 'Wij namen dan ook aan den electoralen strijd, die
vaak vinnig en heftig gevoerd werd, in woord en schrift, in
de polemiek en in het debat, gewoonlijk een ijverig aandeel.'
Over de waterleiding schrijft hij: 'Wat de waterleiding
betreft, betreuren wij het ten zeerste, dat deze er nog niet is.'
Ten aanzien van het staatspensioen is hij nog feller: 'het
heeft ons met diepe droefheid vervuld, dat deze regeering het
ten doode heeft gedoemd en door het algemeen gehate plak-
stelsel heeft vervangenHier schrijft een teleurgesteld man.
Kijkend naar zijn religieus-kerkelijke activiteiten kunnen
we stellen dat hij tot het einde toe zeer actief moet zijn
geweest. Ook na zijn vertrek uit Zierikzee neemt hij weer
actief deel aan het joodse gemeenschapsleven. Hij wordt
actief binnen de zionistische beweging Mizrahie.35 Zijn
steeds verder afnemende gezondheid zal hem uiteindelijk
sterk beperken.
Na zijn ontslag vertrekt het echtpaar Frankel-Wijzenbeek
naar Arnhem. Daar schrijft hij nog tweemaal een brief:
'Uit Gelderlands hoofdstad'. Dan wordt het stil. Nog
eenmaal haalt Arthur Frankel de krant: 'Te Amsterdam is
op 70-jarigen leeftijd overleden de heer A. Frankel, die ge
durende meer dan 20 jaar hoofdredacteur van de Zierikzee-
sche Nieuwsbode is geweest en in 1920 als zoodanig eervol
ontslag kreeg. De overledene was een ijverig strijder voor het
Staatspensioen.' Het berichtje staat in de Middelburgsche
Courant van 4 februari 1924. De Zierikzeesche Nieuws
bode, opvallend genoeg, vermeldt het overlijden, op 1
februari 1924, van haar oud-medewerker niet.
Mietje overlijdt op 19 april 1926 twee jaar na haar man.
Mietje en Arthur liggen beiden begraven op de joodse
begraafplaats aan de Googweg te Muiderberg.36 Wachtend
op de nieuwe tijd.
Bij het verzamelen van de gegevens voor het artikel stuitte
ik op het curieuze krantenbericht van de Middelburgse
Courant van 23 december 1910.
"Excuus gevraagd
De Duitsche tooneelspeler Beckmann had bij een voorstel
ling te Berlijn van een rol, die hij spelen moest, een type
gemaakt, dat zoozeer op den dagbladredacteur Frankel
geleek, dat iedereen dien er uit herkende en de toeschou
wers lachend "Frankel" riepen. De journalist diende een
aanklacht in en de acteur werd veroordeeld hem in zijn
huis ten aanhoore van getuigen, verschooning te vragen. Op
het bepaalde uur zat Frankel met zijn gezin en een aantal
vrienden en bloedverwanten de komst van Beckmann af te
wachten. Een halfuur wachtte men tevergeefs. Daar ging
eindelijk de deur open en Beckmann keek de kamer in.
Woont hier meneer Meier? Vroeg hij. Neen, antwoordde
Frankel. O, dan vraag ik excuus, zeide de acteur en ging
weer heen, zoo gauw als hij kon, blij, dat hij zich aldus van
zijn strafopdracht had gekweten."
Een schitterend verhaal, te mooi om waar te zijn. En dat is
het ook. Maar ach wat zou het mooi zijn als het betrekking
zou hebben gehad op de redacteur van de Zierikzeesche
Nieuwsbode. Helaas bleek uit verder onderzoek dat dit
berichtje al in meerdere kranten heeft gestaan; al dan niet
in aangepaste vorm. De oudste tekst is te vinden in 'Het
Nieuws van den dag: kleine courant': 10 juni 1877. En in
'De Gooi- en Eemlander' van 4 juni 1924 staat - veer
tien jaar later - exact dezelfde tekst van de Middelburgse
Courant. Tja, het blijft opletten met 'de krant' en haar
redacteuren...
li Kjrjüautraö'
iC.V.r I 1
1 pg&ïSSÖ i
3D Jlfcè
*&ÏJ
-'***« Y-ito a i
ini
I J Zit i'
-p*auij jxsu
i I - .JIXUÜ,
ji dUüii.
II .iiEWü
f 7.
Joodse begraafplaats Muiderberg, gebroken zerk van Arhur Frankel en de zerk van Mietje Wijzenbeek, zijn weduwe
