Dieu fit la mer, nous les cötes Charpentier Van Gogh Museum 03.03.2017 11.06.2017 In Zeeland 'God maakte de zee, wij de kusten'. Een mooiere uitspraak die betrekking heeft op de Zeeuwse kust is toch nauwelijks denkbaar? Deze tekst is afgedrukt op het titelblad van het werk En Zélande van de Franse kunstenaar Alexandre-Louis- Marie Charpentier. Hij maakte in het jaar 1894 een serie van zes 'Zeeuwse' lithografieën. Jaco Simons Het was tijdens mijn bezoek aan de tentoonstelling 'Prints in Paris 1900. Van elitair tot Populair' in het Van Gogh Museum in Amsterdam toen ik op het, voor mij althans, opvallende werk En Zélande van de in Nederland vrij onbekend gebleven Charpentier stuitte. Amsterdam Alexandre-Louis-Marie Charpentier werd in 1856 geboren in Parijs. Hij was in de eerste plaats beeldhouwer, maar genoot vooral grote faam als medailleur ofwel penning maker. Maar de Fransman was meer. Hij was ook meubel maker en, zoals in het geval van En Zélande, lithograaf. De kunstenaar koos in zijn scheppingen vooral kinderen en moeders met kinderen als thema. Zij verschijnen veel vuldig op medailles, plaquettes en in de vorm van beelden. Zo was Jeune mère allaitant son enfant, ook wel Maternity genoemd, uit circa 1882 één van zijn vroegste creaties. Het zou zelfs het bekendste werk uit Charpentiers oeuvre worden. 'AOyD Portret van Alexandre Charpentier door Jan Toorop, tekening uit 1904 De Parijzenaar was de initiator van een kunstenaarsgroep die opkwam in het laatste decennium van de negentiende eeuw. Die werd, afhankelijk van de samenstelling, bekend onder de namen Les Cinq, Les Six en LArt dans Tout. De leden van het collectief maakten zowel individueel als gezamenlijk kunstwerken. Charpentier overleed in 1909 op slechts 52-jarige leef tijd in Neuilly-sur-Seine, een voorstad van Parijs. In de Franse hoofdstad werd er twintig jaar na zijn dood in het zeventiende arrondissement een straatnaam naar hem genoemd, de Rue Alexandre-Charpentier. Kennelijk bereisde Charpentier kort vóór 1894 onze

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2017 | | pagina 12