Nehalennia - zomer 2017 - nr. 196
25
op om Kommer z'n waeter op te vangene. Ze hao d'r toen
nog gêên nosie van dase't allemaele voor niks dee. In
Kommer ging de bestee in zóóas d'n dokter ezeit ha. Want
die man zou
't wel wete, die hao d'r jaeren voor eleerd.
Noe mo'j wete dat Aegie in Kommer al kittig op leeftied
waere, ze waere al zóó half de zeventig. In kinders hao
ze jammer genoeg nooit ehaod. Omdat Aegie last heit
van reumetiek, in alles nie zo goewd meer allêêne kan,
behaleve d'r mon'ie roere dan, kwam Mina wel 's n passies
hellepe om d'r hüüshouwen te beredderen. Mina was een
ouwe jonge meid die in en'ie vaorder in de lieje weunende
saeme mit d'r ouwe vaer. Ze hao nie veel om haon, dus
vong ze 't gezellig om d'r een passies üüt te wezene, in op
deze meniere nog iemend te kunne hellepene.
Zo oak vandaege. Om half achte stieng ze voor de deure
om mit de schóónmaek te komme heipene. Aegie zwaoi-
ende de deure ope in riejp gelieke: 'Hei'je je eige verslaepe?
Ik bin al twêê uren bezig!'
Mina von Aegie eigelijk hêêlemaele nie zóó'n aerdig méns,
mar ze dee'j 'tmêêr voor Kommer, dat was 'n beste vent.
Ze von 'n eigenlijk wel een bee'ie zielig dat 'n mit Aegie
etrouwd was. Ze hao 't eigelijk wel 'n bee'ie mit die man te
doewene.
Mina zei mar niks in gieng, êênmael binn'n, even bie
Kommer kieke hoe'wt mit z'n gieng. Volgens Kommer
ging 't goewd, mar dat zei 'n altied. He zag d'r nie goewd
üüt, zóó graeuw as de assie uut de kachel.
Nae een paer minuutn stieng Aegie al achter d'r, om te
vraegen wêêr ze bleef.
Saeme ginge ze naer de keuken. Aegie hao bedocht dat
vandaege de kelder an de beurte was. In saeme gienge ze
beginne. Alle weckflessen, drankflessen in aore voorraed
wier allemaele uut'estald op d'n taefel in toen die vol stieng
most de rest mar op d'n anrecht.
Ongertussen hao Aegie Kommer z'n waeter even in een
ouwe drankflesse edae, ze wist niej zo gaauw wêêr ze
d'r mee most bluuve in die flesse stieng d'r toch nog. Ze
docht: Ik zette 'n mar even op 't hoekie van d'n anrecht,
dan kan 'k nie vergete om 'n an d'n dokter te gevene as 'n
strakkies komt.
Druk waere ze in de weer die wuuven. Alles most esopt
in eschuurd woore, hêêl de kelder most 'r weer ne'ies uut-
zieje, dan ko j' d'r wêêr 'n half jaer tegen.
Eêrst mar even een bakkie doewe, dan kon ongertussen de
vloer draoge. Mit z'n tweeën zatte ze an d'n taefel in Kom
mer in de bestee an een bakkie koffie. Omdat Aegie nie
veel geduld ha, most de koffie op 't schutteltie egote wore
in dan uut'e dronke, want dan was de koffie gauwer koud
in dan konne ze wêêr beginne. Aegie hao koekies ebakke,
in ze krege d'r allemaele êên'ie van. Nou, nou, ze ha 't wel
op d'r geefkliere, want op 'n geweunen deurdeweeksen dag
nam 'ie zomar gêên koekie, nêê die waere voor de zondag.
Na een kwartier ezete te hèn, zeit Aegie: 'Kwa, we moste
mar wêêr 's beginne, want zo komt 'r nóóit 'n ènde an.
Aegie in Mina gienge weer naer de keuken in soppende
nog een hortie vaorder.
't Liep tegen elleve toe Aegie zei: 'Kom Mina t'is tied voor
een borreltie, laemen mar even een bessie doewe, schienk
joe even in dan góó ik nog even bie Kommer kieke', in ze
liejp naer de voorkaemer wêêr de bestee was.
Mina was alleene in de keuken in zocht de flesse besseje-
never op. Hie was nog helemaele dicht, oak zonge, docht
ze. Zo'n nieuwe flesse opemaeke voor twee borrelties.
Want Kommer kreeg ntuurlijk alêêne mar waeter, want die
hao medicienen, in dan ko'je gêên borrels verdraege. Toen
viel d'r oage op 'n flesse citroenjenever mit een do'ie d'r in.
In een en'ie vaorder stieng d'r nog êên, aok mit 'n do'ie.
Aok raor, docht ze nog. Twêê flessen mit 'n do'ie, wee'ie wa
'k doewe? Ik góóie ze geweun bie mekaore. Toe'ze die êêne
flesse ope draoiende docht ze nog: 't Ruukt wel 'n bee'ie
vreemd, 't liekent wel paerdezêêke. Mar goewd, as ie'je 't
bie mekaore doewt, góót nog best. Ze gooiende de twêê
bee'ies in êêne flesse in schonk d'r twee borrelties van in,
in voor Kommer dee ze een glaesie bessesop, deer zouw 'n
best van opknappe. Ze liejp naer de kaemer mit het thee-
blae'ie mit de glaesies d'r op in zettende ze op d'n taefel.
Toen ging de achterdeure ope. Deer za'je d'n dokter hè,
docht iederéén, mar nêê, 't was de melkboer Arjaon.
Arjaon hao altied belangstelling voor iedereen, in omdat
'n ehóórd hao dat Kommer ziejk was, kwam 'n even kieke.
Omdat Arjaon niej vies was van 'n borreltie, ha'n wel 'n
bee'ie d'n tied uut'ezocht om mit de melk te kommene.
Arjaon was een flienke vent mit 'n keele as 'n mendeure.
Hie kwam de kaemer in, in de ruumte was gelieke evuld
mit z'n anwezigheid 'Heuj, allemaele, noe mo 'k êêrst 's
even bie je komme kieke, Kommer, ik hóóre da'je in de
lappemao zit.' 'Ja ja', zei Kommer, mar 't góót al wat beter
óór, over een paer daegen bin'k vast weer d'n ouwen.'
Arjaon keek de kaemer deur en z'n aoge viel op 't thee-
blae'ie mit de glaesies d'r op. Aegie zag 'n kieke mar zei
niks, Mina zag 't aok, in vroog gelieke: 'Joe lust aok wel
'n citroen'ie zeker? Mit of zonger suuker?' Ja deer spoog
'n nie in, dus, hie wou d'r wel êên'ie. Mina schonk voor
Arjaon aok 'n borreltie in.
Nog voor ze 'n slokkie konne neme, wier d'r an'ebeld. 't
Was d'n dokter. Zóó'n gelêêrdn kwam netuurlijk niejt deur
de achterdeure, die wier gebruukt deur 't geweune volk.
Nêê zóó'n voornaem iemend kwam ne'ies deur de voor
deure. Mina stieng op in dee de deure van slot. 't Piepnde
'n bee'ie, want zo dichte gieng die nie ope. D'n dokter
kwam even bie Kommer kieke, zóóas 'n gistere beloofd
hao. Ja, 't gieng al beter mit d'n ouwen baes, dat ko'je wel
zieje. Z'n Ideure kwam trug in hie hao wêêr 'n bee'ie praes.
Toen d'n dokter 'n op'enome hao, gieng 'n even an d'n
taefel zitte, in zag de borrelties op 't theeblae'ie stóó. Mina
vroeg beleefd of 'n aok wat woe drinke, mar d'n dokter zei
dat'n onger z'n wèrktied niet an drank woe komme, in een
glaesie bessesop woe'n oak nie. Mar hie vong 't nie èrrug
as de aore anwezigen even 'n borreltie namme.
Inêêns wier d'r op de raem ebonsd, nie zachies, je zou
haest dienke da ze de ruute in wouwe slóó. 'Dokter, dokter
kom gaauw, kom gaauw!'
't Was Keesie van d'n dominee. 'M'n Moewder kriegt d'r
twaelefden, mar 't góót niejt goewd, dokter gaauw mar.'
D'n dokter verende uut z'n stoel, hie most d'r vlug naer
toe. Aegie riejp nog: 'Dokter neem Kommer z'n waeter
mee, 't stóót op d'n anrecht, int hoekie.
D'n dokter rennende de keuken in grissende de flesse mee,
in ging gaauw mit Keesie mee.
