Mien verzameling 8000 vlinders, kevers en vliesvleugelen achter glas OUDDORP - Aan de achtergevel hangt een grote vlinder van metaal. "Daar weet ik de naam niet van", zegt Kommer Hoek met een glimlach. Van al die andere vlinders - die hij heeft gevangen, opgezet en in vitrinekistjes achter glas gestopt om hun pracht zo goed mogelijk tot uiting te laten komen - weet hij wel hoe ze heten. De namen staan op kleine etiketjes, samen met de datum en de locatie van de vondst. De collectie van Kommer Hoek bevat niet alleen vlinders, maar ook kevers en vliesvleugeligen, zoals vliegen. Bij elkaar gaat het om ruim 8000 exemplaren. "De meeste heb ik geschept in de omgeving van Ouddorp. Ik denk wel tachtig procent. Daarnaast heb ik wel het een en ander gevangen tijdens vakanties in Limburg en op de Veluwe. Het buitenland? Misschien een stuk of tien, of iets meer." De 90-jarige Ouddorper is min of meer gestopt met ver zamelen. De collectie vormt een afgerond geheel, al beseft hij dat compleetheid onbereikbaar is. "Compleet krijg je het nooit. Er is zó veel, ook hier. Je verzamelt maar.Eerst nog in vijfvoud, maar dan wordt het zo vreselijk veel dat je een chaos krijgt." Hoek denkt erover om al die vitrinekistjes met opgezette insecten, die nu nog op de bovenverdieping van zijn huis staan, aan te bieden aan Naturalis in Leiden. Hij beaamt dat het mooi zou zijn als de collectie intact blijft. Er is immers meerdere decennia met veel toewijding aan gewerkt. "De eerste vlinder van mijn verzameling is wel vijftig jaar oud. Zéker vijftig jaar." Over de hoagten Hij begon met verzamelen uit interesse voor de natuur, waar hij mee geboren is, zoals hij het zelf omschrijft. Als kleine jongen, opgegroeid en nog steeds wonend tegen de rand van het bijzondere natuurgebied de Kleistee, dwaalde hij al over de hoagten om plantjes en dieren te ontdekken. "Ik heb heel vroeger ook al eens een vlinder opgezet." Maar het echte scheppen, conserveren en verzamelen begon dus een jaar of vijftig geleden. Contacten met onder anderen dokter Huisman, voormalig huisarts van Melis sant en een verwoed insectenverzamelaar, vormden de stimulans om ook actief met het schepnet aan de slag te gaan. En met een zelfgemaakt houten huisje om nachtvlin ders te vangen. "Ze komen binnen door schuin geplaatste blinden, zoals ook wel voor ramen worden gebruikt. Met behulp van een tijdklok gaan de gordijntjes dicht en kun nen de vlinders er niet meer uit." Na het vangen volgt het verdoven. Vroeger gebruikt Kommer Hoek daarvoor cyaankali, maar dat is niet meer toegestaan. Er zijn wel andere niet-verboden middelen om het leven van de insecten te beëindigen. Na een dag of twee, als de lijkstijfte voorbij is, volgt het opzetten op een opspanplankje. In het midden zit een sleuf om de speld in te steken. De vleugeltjes worden zo gedrapeerd en vastgezet met bandjes dat ze in volle glorie zichtbaar zijn. Dan gaat het plankje in een zelfgemaakt kastje met glazen afdekplaat. Nehalennia voorjaar 2018 nr. 199 Maar niet nadat er een etiket is toegevoegd met de naam, de vindplaats en de datum waar en wanneer het insect is gevangen. Kommer Hoek noemt dat misschien nog wel het voornaamste van de collectie. Alle vondsten moeten goed gedocumenteerd zijn. "Zonder etiket zijn ze waarde loos." Blauwtje met staartjes Er zitten bijzondere exemplaren tussen. "Een blauwtje met staartjes", geeft de verzamelaar als voorbeeld. "Ik heb hem toevallig net weggegeven aan dokter Huisman. De Vlin derstichting geloofde het niet. Zon vlinder was hier nog maar een paar keer waargenomen. Toen hebben we maar een foto gemaakt en opgestuurd naar de Vlinderstichting. Nu móeten ze het wel geloven. Waar ik die vlinder gevon den heb? Hier, op tafel. Hij was zo naar binnen gevlogen. Nee, dat zie je nooit." Even later laat Hoek de doodshoofd vlinder zien, met pop. Dat er iets gaande is in de natuur, is wel duidelijk. De variatie en de hoeveelheid aan insecten, maar ook van planten, neemt af, heeft de Ouddorper kunnen vaststellen. "Er komt al minder. Zie jij nog wel eens een nachtvlinder? Padden, soms hadden we er wel honderd rond de vijver. Nu niks meer. De rugstreeppad heb ik twee, drie jaar geleden voor het laatst gezien. Dat is wel een teken aan de wand. Ach, al dat vergif en al die uitlaatgassen.dieren zijn er veel gevoeliger voor dan de mens." Grauwe uilen Wat hij de mooiste vlinder vindt. "Tja, ik weet het precies niet. Nachtvlinders, al die grauwe uilen, veel mensen vinden die niet echt mooi. Maar bekijk ze maar eens heel goed... Misschien is de atalanta nog wel de mooiste vlinder om te zien. Nee, die kun je niet zeldzaam noemen." De collectie van Kommer Hoek staat op zolder. In het donker, zodat de vlinders, kevers en vliesvleugelen niet verkleuren. Goed droog, zodat gevreesde schimmels niet kunnen toeslaan. En zonder stofluizen. "Want als je niet oppast vernietigen die je verzameling binnen een halfjaar tijd." Die vraatzuchtige luizen zijn gelukkig op afstand te houden met naftaleenbolletjes. Normaal is de verzameling niet te zien. Wel heeft Kommer Hoek een keer geëxposeerd in de bibliotheken van Mid- delharnis en Oude-Tonge, en in Museum Ouddorp. "En thuis een keer." Nu is er een mini-expositie in Museum Ouddorp, als onderdeel van de tentoonstelling over de Kleistee. Uiteraard zijn er vooral vlinders en andere insec ten te zien die je kunt aantreffen in dat gebied. 19 Kommer Hoek met een klein deel van zijn collectie. In Museum Ouddorp is momenteel een aantal opgezette vlinders en andere insecten te zien als onderdeel van de expositie over de Kleistee.

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2018 | | pagina 11