Uit de regio's M'n stikje Op donderdagmiddag 8 februari kwam de werkgroep van het Project-Zeeuws-Vlaanderen bij elkaar in Biervliet. Het was in de week, dat het ziekenhuis in Goes extra bedden moest inzetten vanwege de heersende griep in Zeeland. In Biervliet hadden we daar niet zoveel last van. Er was weer een goede opkomst. Uit Gent waren afgereisd de onderzoekers Roxanne Van den Berghe en Veronique De Tier. Waar hielden we ons die middag vooral mee bezig? Roxanne is bezig met een digitale aflevering van de woning, met alles erin en erbij. Ze liet ons daar een aantal interessante kaarten van zien, waarop de Zeeuws-Vlamingen veel aanvullingen gaven. Dat is natuurlijk altijd gezellig en dat geeft een heleboel discussie. Roger Blaakman, een van onze werkgroepleden bracht een illustratie mee van de kuip, waarover in de vorige afleve ring al sprake was. De beuterbak. Die was al eens uitvoerig besproken in een uitgave van het Woordenboek van de Vlaamse Dialecten. Ook onze oud-voorzitter reageerde op het artikel in de vorige Nehalennia. Zijn bijdrage is opgenomen onder de rubriek Varia. Ambtenèren Over ambtenèren wor dikkels nie erg positief gedocht. Vasten dienst, vasten èrmoe, zeien ze vroeger wel 's. En grappen as: Weet j ie oe een ambtenèr knipoogt, Dan doet ie eên oöge open. Of: weet j ie het verschil tussen een stik out en een ambtenèr. Out werkt. Allemao nie zoo netjes naotuurluk, maor het illustreert het eênigzins negaotieve imaogo van de ambtenèr. Ik dienk persoönluk dad de meêste ambtenèren best wel ard werken en daovoo ook een fassoendluk salaorus moeten kriegen. Mao waorom begin ik dao noe over. Omdad ik vorige weêke een droom ao over ambtenèren. En van wad ik noe gaon vertellen is geên woord gelogen. Ik was as jonge ambtenèr op een ministerie gaon werken. Ik kwam d'r a gauw achter da ze dao eêmao niks te doen aoden. M'n baos zei dad ik m'n eigen dao nie druk over most mao- ken en net moest doen as de rest: een bitje achter een buroo zitten, af en toe een mapje verleggen en geregeld mee een een paor papieren in j'n and op bezoek bie een andre afdeêlieng wao z'ook nik s te doen aoden. Tweê diengen most ik goed omtouwen: nooit m'n jas opangen op de plekke van m'n baos, den eêste kapstok van 't rijtje en nooit wegloópen as je as lesten op de afdeêlieng was, wan dao zou misschien ooit wel 's een telefoontje kunnen kommen. Dad èn ik in m'n droom nie meegemaokt. Eén keêr en'k echt gewerkt. Dao was een nieuwe secretaresse gekommen en die wou d'r komst vieren mee een bor rel aon 't ende van de dag. Nie zoo bizonder wan borrels aoden we geregeld. Gao maor 's kieken of je die nieuwe juffrouw kan elpen, zei m'n baos. Ik gieng nao d'r toe en zag da ze ongepelde gornaut op toastjes aon 't leggen was. Die en'k toen maor 's voo d'r gepeld. Ik was blieë dad ik eindluk iets nuttugs te doen ao. En toen wier ik wakker. Ik kon dit verhaol letterluk aon m'n vrouwe vertellen. Die viel ost uut bed van 't lachen. En a jie as man je vrouwe nog voo dad d'n dag goed en wel begonnen is a kan laoten lachen, dan moe je da zeker doene. En jao: droómen bin bedrog, mao de zottigheid die a je droomt moe naoturluk erges vandaon kommen. Wao van- daon: joöst mag het weten. Misschien wel omdad ik weer 's een brief kreeg van de belastiengdienst, mee de mede- debeng da ze me binnenkort een brief giengen schrieven. Volkomen nutteloos en pure verspilheng van belastieng- geld. Je zou d'r van gaon droómen. Middelburg, november 2017. Jan Lauret. 12 Nehalennia voorjaar 2018 nr. 199 Volkskunde Voorjaerswerkzaemheden in 't hof Vanuut 't raem van mijn achterkaemertje kiek ik uut op 't hof. 't Is 'n gróót hof van zóó'n 2000 m2. Dat was nóo- dig, want vroeger moste in Ouddorp uut zóó'n hof de opbriengst van de producten de rente en de oflossieng van de hypotheek jaerlijks kunne opbrienge. 't Hof wie móói begrènsd deur 'n hoagte, zóó'n typische zandwalle, óóit ontstóó als depot van ofgegraeve aerde om duchter bie 't grondwaeterpeil te kommene. Ja, 't hof was vroeger heilig. Vrachten mis wiere d'r in 'esleept. De gewassen moste als 't waere de grond uut- borste. In elk seizoewn begon de cyclus wêêr: misse, spitte, pote, zaoie. Die hoven waere haest allemaele zandgrond. In tegenstel- lieng toet kluigronden wiere die zandgronden in 't vroege voorjaer omme'espit of mit 'n paerd omme'eploegd. Klui gronden waere al vóór nieuwjaer eploegd. Móói was dat altied as op de zwarte grond achter de ploeg 'n zwèrm wipstaerties (kwikstaartjes) neerstreek om uut de grond de insecten op te pikkene. 't Eerste wiere de selotten op rijen 'epoot. 't Was altied 'n soort wedstrijd wie de êêrste hao. Daerna gienge de poters van de aerpels de grond in. Laeter wiere d'r dan nog bloompjes ezaoid of epoot voor zaedleverieng op contract. In meie wiere de selotten uut'edae in dan gieng ie dêêr mit speculere op de beurs, die ielke dunderdag in hotel Akers- hoek 'ehouwe wier. De vraeg was dan altied: 'Wat doewe de selottten van de weeke?' Dat betekende: 'Welke prijs de kilo deze week?' As de selotten d'r uut waere wiere d'r onmiddellijk mit de groewn/róóie pootstok sperciebóónen 'eleid. We hè wat bóónen 'eplokt voor de veilieng! Oak augurken voor de firma Luyks wiere d'r in 't hof'eteeld. 't Leste wat in 't hof verbouwd wier voor de verkaop waere bruune bóónen. Vaoder was intussen 86 in hie kon 't niejt mêêr biehouwe. Hie hao ze zelf nog wel eleid. Noe kwam op 't mien neer. De vuulte groeiende intussen al tot heuphaogte. Mit moeite kon ik twêê ruitersbóónen bie mekaore schreute. Anton Brêên, van Tine van Duinkèrke is ze mit z'n pleis- terkleurige dorsmesien nog weze dorse. De aore hofeigenaers uut de buurte kwamme belangstel lend kieke. Wat ik 't aore jaer ging verbouwe, vrooge ze. Wilde planten zei 'k, want ik hao in m'n hood om d'r 'n soort heemtuun van te maekene. "Veredelde vuulte", zei d'r êên mispriezend. De bruune boonen kon 'k an de straetstêênen niejt kwiet. Gêên hond woe ze hè. Toe hè 'k ze mar an de inzaemelieng voor Polen eschonke. 't Jaer dêêrop hao 'k 'n kilo wilde plantezaed ekocht voor f. 375,-. Ik dust tegen gêên mènse te zèggene dat 't zoevel ekost hao. 'Vuuftig gulden, loog ik. Ze verklaerende m'n nog voor gek.' Toet op d'n dag van vandaege is 't nog altied 'n netuur- tuun, mit vievers in 'n half wilden tuun, mit 'n hoage Een deel van de werkgroep tijdens de pauze De boterbak staat op de vloer, naast de karn sa-t5 Snêêuwklokkies, vroeger februaorigekkies 'enoemd

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2018 | | pagina 8