Van de bestuurstafel
Uit de regio's
De Zeeuwse vertelweek in woord en beeld
Op 20 maart is er elk jaar een wereldverteldag. In Zeeland
probeerden we er een Zeeuwse vertelweek van te maken
met een wedstrijd voor verhalenschrijvers en drie avonden
en middagen vol verhalen. Op de verteldag zelf kwamen
enkele vertellers samen in Sas van Gent. De bibliotheek
bracht er in samenwerking met de SCEZ en vertellerscol
lectief De Vertelvalies een namiddagprogramma. De ver
halen van Christianne Buijs, Eriek Verbeecke en Raymond
Wauters werden afgewisseld met zang van Ellen Shae.
In Zaamslag en Ellewoutsdijk konden de deelnemers
aan de verhalenwedstrijd hun verhaal komen vertellen
of voorlezen. Op 16 maart gingen we van start in Zaam
slag, waar een eerste reeks vertellers hun vertelkunsten
etaleerde en op 23 maart was het tijd voor het Kerkje van
Deze keer valt er van de bestuurstafel niet zoveel nieuws
te vertellen. We zijn druk bezig voor de a.s. dialectdag in
Kapelle, op zaterdag 20 oktober. Het belooft een fantasti
sche dag te worden met 's morgens een interessante lezing
en 's middags een ontspannend cabaretdeel in dialect. Wat
denken jullie daarvan? Dus maar even die dag blokkeren
op de kalender.
Volgend jaar is de vereniging jarig. Die jaardag gaat niet
geruisloos voorbij. Kroonjaar: 90 jaar. Ik zal niet zeggen
dat onze club nog springlevend is. Dat niet, maar... we
mogen best nog gezien en gehoord worden. Bedankt voor
jullie steun.
Verder beginnen we binnenkort met een onderzoek naar
de Zeeuwse woorden die gebruikt worden bij de bouw van
de hoogaars. Een scheepstype, dat op de omslag van de vo
rige Nehalennia stond. Wie daarvoor belangstelling heeft,
laat dat weten aan het secretariaat.
Tenslotte mogen we ook met trots melden, dat al onze le
den op een paar na, de jaarlijkse contributie op tijd betaal
den, meldde een trotse penningmeester tijdens de laatste
bestuursvergadering.
Ellesdiek. Allemaal prachtige bijeenkomsten met veel
enthousiaste vertellers. Hun verhalen werden afgewisseld
met muziek. In Zaamslag bracht Jan Hamelink zijn liedjes
op het toneel, in Ellewoutsdijk was dat Peter Wessel.
De ingestuurde verhalen werden door een jury gelezen en
beoordeeld. De jury bestond uit Jopie Minnaard, Engel
Reijnhoudt, Jaap Murre, Rinus Willemsen en Corry Ver
burg. De winnaar in de categorie 'ingesproken verhalen'
was Sankie Koster met het verhaal Vier. In de categorie
verhalen waarvan geen ingesproken versie werd ingele
verd, koos de jury voor 4 winnaars. Nummer één werd Ina
Braber uit Zierikzee met Wieze dwaezen, dwaeze wiezen.
De Zeeuws-Vlaamse Anita Maas-Tournois werd tweede.
Op de derde plaats was er een ex aequo voor Wim de
Vrieze met Over ut sluusje van zo'n 90jaer elee en Bas Cha-
muleau met 't Liekmèèl.
Nehalennia zomer 2018 nr. 200
Vier
Buüten gaot ut noga tekeer. Een julende wind snokt an de
blind'n.
De maone kruupt achter slierten wolken. Dert, dauwd'n
de deure open en kon ost nie adem'nzoö art waait ut.
'Eelaba, Dert van Vlaanderen, blüüf noe toch tüüs,' riep z'n
meissen. 'J'ei je vaoder toch oek wé a eus oor'n zegg'n, da
bie arte sturm de éksen rond ut vier van de smisse kunn'n
dansen.'
Dert moe nao buüten, wa of t'r oek gebeurt! Mee ut zweet
op z'n kop probeert die d'r deu te geraok'n. Mao de natuur
is um de baos. De wind sleurt Dert apmao verder mee.
Ineens stong tie ongewild in de smisse. Oe da ta kost, weet
die nie, da smisse vier schoot ineens an. Grote vlamm'n,
over a. Een ieseluk gekrijs, nog arder dan de wind, die
voeld'n iets schieluks lanks z'n been gaon. In een reflex
trekt Dert z'n mes.
Wao ze vandaon kwam'n, geen idee. Mao ineens was die
omsingeld deu ammao zwarte katten. Pikzwarte katten.
Di 's m'n ende, docht die. En gooid'n z'n mes nao die jan
kende en krijsende beesten. A blaozend, schoten ze alle
kanten op.
Een paar jaor laoter gao Dert nao een opening. In de nieu
we Art-Gallery krieg tie van een vrouwe een bakje koffie
an gebooj'n. En nest z'n borretje cake leg ze een mes in
plekke van een vurkje. Sien mes! Ze trekt eur rok omoog
en laot Dert eur bovenbeen zien, een mottig groot litteken
staot d'r op. 'Vintje, da ein'k an joe te dank'n,' sist ze.
Schiitende benauwd voo eur refans en ost zonder adem,
dauwt die de deure open mee dao boven een sticker uit
gang De Zwarte Kat. Wa t'r ooit nog za gebeur'n, één dieng
weet tie zeker: at sturmt gao die never nooit nie mêê nao
buüten.
Wieze dwaezen-dwaeze wiezen
's Winters kiek ik aelke aevond op mun yohakrukje nae
een kookprohramma op tillevisie.
Da vink zo mooi ee. Jonge maensen koake de meast vrim-
de diengen ongder leiding van ele hoeie koks. Dur bin
derbie, dae oar je benauwd van ae je ze zie.
Wat oa'k graeg mee moe iernae hekeke. "Doe nie zo
dwaes" zou ze hezeid ebbe.
Ete koke, de hè je toch niet om striee? Brei liever un sok-
ke". Ik von vroeher nie da moe hoed koke kon. Ze kookte
éan keer in de weke dikke hrutte mee un kuutje. In dat
kuutje hing dan stroopsause mi roombutter. Ik speelde der
op mun bord diekdubraekje mee. Mit de lepel de hrutten-
diek breke en de stropezeeë stroamde ni buute. Noe ka je t
wi koape: biologische boekweithrutten. Emae hip.
Mun aete vaek herechten mee malek. Moe oa wat mee
koeien. Ze vertaelde hraeg oe ze mit de ramp voa pa, mun
broer, mun zusjes in evacuees zurgde. 't Fruitkweekbedrief
van mun ouwers stong onder waeter en ze ware vertrokke
nae een hroat uus oag in de duunen. De loshebroke koeien
die t overleefd oade, liete dereige graeg maleke du moe.
Mun aete roare combinaosies. Paeling in macaroni mee
maelek in suuker toe. Want pa die zette fuuken in zun
kwekerie. Een keer most um in een boam overnachte,
omdat het oag waeter wier. Wat was moe benauwd! Ma de
volgende dag aete mun paeling.
Wat ik ok zo vrimd vind bie dat kookprohramma is dat ze
nog steeds overa butter du doe. Of hanzevet. In ma schod-
de mee die flesse oliefolie! Ik magge t niemè van de dokter.
Ie zei: jie mo je verstangd hebruuke in wies weze. Ma moe
deed t ok! Was moe dan nie wies?
Ze behonne 's ochus mee un balletje witte woste. Ze
maekte avokaote taerte in zei hroosier zitte alleen ma
hoeie diengen in: roam, eiers, boerebutter, brandewien.
As ik gin twi stikjes nam zei ze: "da kind is nie wiesder".
Van de weke deeë ze op teevee wat mi zeakrael. Ik ging he-
liek overaande zitte. Die zeakraal kwam natuurlijk nie uut
Zealand, da kan nie. Pashelehe bin dur we tien verhunnin-
Voorzitter van de jury Jopie Minnaard brengt zelf een heel mooi
verhaal over een onverwachte ontmoeting met een bewoner van
een verzorgingstehuis op de vertelavond in 't Kerkje van Elles-
diek.
Levien de Groote vertelt over de Koeschorre op de vertelavond in
Zaamslag.
Op de dialectdag komen we ook mensen in klederdracht tegen.
De Vlaming Eriek Verbeecke vertelt in Sas van Gent het verhaal
waarmee hij tweede werd in de wedstrijd De Grijze Kanarie. De
Grijze Kanarie is de prijs van een landelijke vertelwedstrijd voor
vertellers die boven de vijftig zijn.
