snee ca 15 cm) vervolgens de deegbakjes vormen. Die ko
men op een beboterd bakblik te staan en gaan in de oven,
nadat de randjes eerst zijn bestreken met geklopt ei.
Dat waren nu taartjes, die in het Land van Cadzand ge
presenteerd werden aan de bezoekers op een verjaardag of
andere bijeenkomsten van de familie en bekenden tot voor
de oorlog. De kêêzetaortjes kwamen op tafel zo rond een
uur of drie. En wat dronk men erbij? Thee, alleen thee.
Meer weten: Kezanse Kost, door M. A. Aalbregtse.
Kruukels
Vanof't voorjaer gieng ie kruukels (alikruiken) zoeke an
de Zuuddiek in Ouddurp. Dat begon zóó in de weken voor
Paese in dat gieng dan de hêêle zeumer deur. Dat zoekene
gieng allêêne as 't lêêg waeter was. Op 't keiwèrk van d'n
diek slierende je soms uut op de klapborren (blaasjeswier),
dus je most goewd oppasse. Je kantelende de stêênen
omme om te kiekene of dêèr meschien gróötere zatte. Dat
mocht eigelek niejt, mar je dee't geweun. Op 't slik lagge
oak vuuflioeken (zeesterren).
't Was stille, 'over 't land lag allen tied', 't Leek wel of't slik
aesemende. Die stilte wier of en toe verstoord door 'n gog-
ge (zilvermeeuw) die 'n schorre schrêêuw uutstöótende.
In de vaorte of in toe 't geroop van de liewieten (scholek
sters). As 't onweersachtig was hao je last van de mêêziken
(onweersbeestjes).
Dan gieng ie wêêr naer huus, d'n diek over mit je nem-
mertje vol. Soms flitsende d'r deur 't gors 'n muushonge'ie
(wezel).
As ie thuus kwam was 't al 'n bee'ie schemerig. In de hegge
lichtende 't wit van de pispotten (haagwinde) op. Ëêrst
gienge m'n dan ete, bróód, nêê nog niejt mit kruukels.
Die moste êêrst nog 'n daegje spieje (spugen). Ze wiere in
'n grótere nemmer mit waeter 'estort. Dêêr gieng dan 'n
behóórleke kwak zout bie, zóódat 't haest pekel was. De
kruukels spogen noe de slik uut.
Je mocht wat langer opbluuve, omdat 't vekansie was. Dan
wier de lampe anedraoid in 'n uul (nachtvlinder) vloog z'n
eige haest te pletter tegen 't glas. Op 't behangsel zat 'n pae-
remogge (langpootmug).
D'n aoren dag wiere vlak voor 't aevendeten de kruukels
'ekookt. 'n Gróóte panne mit waeter wier op 't gasstel ezet.
As 't waeter kokende, wiere de kruukels d'r in'estort. D'r
wier kwistig peper op'estróóid, in as 't waeter wêêr ko
kende, dan waere ze goewd. 't Waeter wier d'r of'egote dan
ete mar. Voor de openieng van de schelpe zat 'n hoewdje
van hoorn. Dat most ie d'r êêrst mit 'n (stop)naelde of-
wippe. Dat gieng 't beste as ie de openieng van je of hiew,
want dan kon je ze zóó op 't dekje van de kruukel wippe.
Dan bleve je haon schóóne. Vaoder kon dat niejt zo han
dig: z'n haon zatte altied vol met bruune dekjes. Je kon
de kruukels op je bróód doewe, mar je kon ze d'r oak al
pellend geweun bie ete. Op je bróód zat dan vaorde gêên
beleg, allêêne roambuttter of margrine (ku(n)stbutter) zeie
de ouwe ménsen dêêrtegen. 'n Delicatesse mit Paese was
(safraon)krintebróód mit kruukels.
Pau Heerschap
Readies van lezers
Mw. Rie Rosmolen schreef ons dat vroeger op Poortvliet
de volgende activiteiten tijdens de wintermaanden plaats
vonden: Naar de radio luisteren, warme chocolademelk
drinken, bordspellen doen, kaarten, tekenen, lezen, breien,
zingen met de zusjes of voor je zusjes voorlezen.
Ada van Klooster uit Dreischor heeft nog goede herin
neringen aan de radio-uitzendingen van Paul Vlaanderen,
de Bonte Dinsdagavondtrein, Koek en ei, Negen heit de
klok. Die onderdelen zijn trouwens nog op de computer
te beluisteren, Ada. Verder noemt ze nog Beurzen Open
en Dijken Dicht. Dat was wat anders dan erwten en bonen
lezen! Verder natuurlijk de spelletjes zoals Domino, knik-
kerbordspel en Monopoly. En wat te denken van poppen-
kleren breien, lezen of chocolademelk drinken?
Kees Heule kent ook nog een heleboel van deze activi
teiten en speciaal noemt hij figuurzagen en op woensdag
naar Swiebertje kijken.
Herinneringen aan mijn 'Appa'
Mijn grootvader van moederskant was Jan Schoenmaker.
Van hem heb ik mijn 'tuingenen' geërfd.
Mijn appa, Bruus voor opa, was landarbeider, maar na het
werk was hij in een heel groot "of bezig, waar hij groenten
kweekte, die mijn opoe dan weer verkocht.
Er was ook een broeibak met plat glas, waar komkommers
en meloenen in gekweekt werden.
Mijn grootvader was ook lid van de muziekvereniging van
Bruinisse en hij had meestal de hoofdrol bij de uitvoering
van een toneelstuk door diezelfde vereniging.
Hij was één van de oprichters van de landarbeidersbond.
Mijn grootvader huldigde de spreuk: 'Een mens heeft
plichten, maar ook rechten', en aan dat laatste mankeerde
het in die tijd wel.
Maar nu nog even over mijn tuingenen: Ze zijn er nog wel,
maar de kracht ontbreekt om ze uit te voeren. Ik moet het
bewerken en zaaien enz. aan een ander overlaten.
Spijtig! Maar ik geniet nog wel van mijn moestuin en
spreek de plantjes regelmatig toe.
Neeltje Kok-Kik
Nehalennia zomer 2018 nr. 200
Verhalen en gedichten
'Oe mooi is 'n duifkant
'Oe móói is 'n duifkant, vlak voe die gemaoid 'oord,
Mie margriet'n en fluitekruid boov'n 't waoiende gos.
Mie pienksterblomm'n en tiengels dao tuss'n
En tuss'n de stêên'n wa zacht wollig mos.
'Oe móói is 'n duifkant, vlak voo die gemaoid oord,
't Is as 'n reeke van móóie boekett'n,
Waovan je d'r 't liefst êên zou af will'n trekk'n
Om dan in 'n vaoze op je taofel te zett'n.
'k Zien klaprooz'n en weieblomm'n, 'onsdul en klaover,
Dad alles staot dao zó uutbundig te bloei'n.
En om al da móóis nog schóóner te maok'n
Staot dao boov'n de wilde zuurienk te bloei'n
Daoboov'n staot dan wee de meidoorn te pronk'n
En wilde roosjes en vlienderstruuk'n.
't Is voorjaor in Zeeland en 't is wonderschoon
Nie alléén om te zien, maor ook om te ruuk'n.
'k Komm'n woord'n tekort om 't al te beschriev'n.
Al da schóóns an de weg en de waoterkant.
Ik kiek'n d'r nao, mie wied oop'n óög'n
En zucht'n dan: Oe móói is m'n Zeeuwse land.
M.J. van Leeuwen-Hamelink 23
De zeumerse ochend
Et fluust'rend geluud van de ruusende wind
Zoeft tussendeur bibberende blaêren
Nest êêl têêre knopjes, nog dinne en iel
Bin lichtgroene taksjes t' ontwaêren
Bie 't duifkantje in 't overjaêrige riet
óór je jonge veugeltjes piepen
De strekblaêuwe lucht wor' allêênig deursneen
Deur ienkele pluuzige striepen.
In 't zunnetje foenkelen paêreltjes dauw
Een wertel vlieg op mie gesnaêter
De rietpluumen wiegelen hissen en weer
En 'n puut sprieng mie 'n ploengs in et waêter
Een koppespinn'nett' is een kunststik apart
Je zie tet in 't zonnelicht blienken
Bedauwd zit in 't artje de spinne op wacht
Ie oopt op een próóie, een flienken.
Een schootevis schuult in et lichtgroene króós
In 't goskantje roef len twi vienken
De liester in 't vleerbosje ziengt onderduut
En lit rollend aria's klienken
De schaé van de bóómen schuuf langzaam veruut
A 't zunnetje óóger gaê stiegen
't Is aal bie mekaaren een têêken d'r van
Anim' een êêl móóie zeumerdag kriegen.
Bei Cok
Zeumerlandschap, foto Pau Heerschap.
Bloeiende slootkant, foto Pau Heerschap.
