Regen
De spreeuwen hao vergaderieng
Op 't natgeregende dek
Ze zoeke 'n verklaering
Voor 'et zunne verstek
Zouwe ze wel bluuve
De zeumer was zo kort
't Wordt leeg al in de ruuve
Ze wille mar liever vort
De regen bluuft mar valle
D'r veren binne nat
Daer zitte ze mit z 'n allen
En kwettere mar wat
In dan... ineens 'n vleugelslag
Weg bin de spreeuwen... die regendag
D.K. Soldaat-Poortvliet
Komt tied, komt raed?
Volgens mien gedachte is ons eiland Tholen geweun 'n
vergete plekke, 't is aoltied over Walchere in Zuud- Be
veland, eêle verhaalen. We staen wè op de kaerte, ma dat
wil nog niks zeghe. Daerom gae ik julder 's wat uut onze
'n oek vertelle, over Vosmeer in dat lei op 't eiland Thole.
't Gae over d 'n tied van vó d'n oorlog. Ons praete aoltied
van vó d 'n oorlog in nae d 'n oorlog, van vö in nae d eva-
cuasie, in van vö in nae de ramp. 't Za ongeveer de jaeren
dertig gewist of iets laeter. Vö d' êvacuasie, want daernae
wier aolles anders.
Noe mó j e wete dat Vosmeer 'n eêl ander durp is as de
rest van 't eiland. Bie ons m'n een gemengde bevolking,
aoltied a had. In die daegen was 1/3 rooms in 2/3 protes
tant. Ieder ad z'n eige kèrreke in ók z'n eige schole, zelfs z'n
eige voetbalclub. Een protestantse bakker, dae gieng heen
eêne roomsen nae toe, in omgekeerd ok nie. Aolles was ge-
scheie, soort bie soort. O ja, da's waer ök, z'adde zelfs twee
geitefokvereênigiengen, 'n róömsen in 'n protestanten,
't Gieng jaeren goed, 'z adde aollebeie geiten in aollebeie
eêne bok. Ma eens op 'n dag gebeurde d'r iets errugs de
protestantse bok gieng dóód. De leèjen wiere opgeroep'e
vö 'n spoedvergaederieng. Iedereen was 't er. Kü je net be-
griepe, 't was eêl belangriek vö 't voorbestaen van de ver-
eênigieng. De voorzitter opende de vergaederieng, in dae
zaete ze dan. Oe mó me noe varder zonder bok?????
Ze zaete mit d'r anden in d'r aer. D'r was wè 'n oplossing
ma heên mens kwam d'r mee vó d'n draed, want ieder was
in z'n arte overtuugt da dat nie kon. Je kon nie mit je pro
testantse geite nae 'n roomse bok.
't Is echt gebeurt oör, 'k 't van oóre zeghen.
Noe bin d'r die a bewere da sommige stiekum mit d'r geite
toch nae de roomse bok gienge. Liege ze, dan doe 'k dat in
kumissie.
Vee protestante wisten nie oe ze varder moste, zonder ul-
der bok. Ma d'r is uutkomst gekomme. De gemeente Stal-
land (St-Annaland), toen nog zelfstandig, ei d 'n roomsen
bok gekocht, vó oevee weet ik nie. D'r is 'n kotje vö ge
bouwd in Jaontje van Arjaontje most toezicht ouwe in 't
beestje verzurge. Noe kunne ze aollemae van Vosmeer mit
d'r geite nae dien bok. Ma dae zat niks heên leven meer in
dat beest zeiden ze.
De moöste, de verleidelijkste geite kon langs komme,
ie lichte z'n kop nog nie op, ie keek heêneênsene! Weet
jie oe a dat komt, we bin d 'r achter. Ie is noe gemêênte-
ambtenaer.
Nel Slager-den Engelsman
Nae 't bèrreg'ie van Teun Taenes*
Sondaeksaevens gieng vaoder dichte mit uus as kinders
nae oome Geerad kuijere. We gienge dan 'n bee'ie bie tied
van huus, want 't was nog 'n kitteg èjn'ie laope nae Diek-
stel, wêêr oome Geerad weunende.
Bie 't huus van Pot, an d'n Dirrekdoewnswegt, gienge m'n
't liej'ie in nae de haemeete van Jan van Griejt. Op die
haemeete groeiende bekant niks. 'n Bee'ie taoj gors in op
de haoge plekken stienge 'n paer brembossen. De grond
was 'n bee'ie ongelieke mit hier in dêêr 'n grippe d'r deur
heene.
Geschaepe grond zouwe de ouwe ménsen zégge.
Wêêr 't lêêge was in vochteg hao de koejen nog wat te frêê-
tene, in waeter drienke dee ze uut de koejepit.
Foust, uuze hond, mocht altied mee göö kuijere. A m'n op
de haemeete waere liejte m'n ongerweege wel's stille'ies 'n
neusdoek valle in a m'n dan 'n èjn'ie voarder elaope waere,
zei je m'n tee'n z'n:
'Foust, zoek,' in dan stoof n vromme mit z'n neuze langs de
grond toedat'n d'n neusdoek evonge hao. Da dee dat bêêst
toch zóó graeg. As'n vromme kwam sprong'n tee'n je op in
dan mosje de neusdoek van z'n anpakke, in dan keek'n nae
je of dat'n zégge woe, doew't nog's 'n kêêrtie.
Azze m'n 't ende de haemeete van Jan van Griejt waere,
gienge m'n 't klimsel oover in dan kwamme m'n op de hae
meete van de Kluistee, wêêr d'n ouwen Jan van Dam op
weunende.
De haemeeten waere of'escheije mit schurveliengen. Dat
waere rikken zand van bekant anderhalve meeter haoge,
wêêr ze duundoorens op eleid hao mit de steekels nae
voor'n in ofedekt hao mit 'n paer steeken grond. Zöö
konne de koejen d'r niejt uut.
Om van de êêne haemeete nae d'n aoren te kunne kom-
mene hao ze 'n oopening in de dworsbalken an'espiekerd
waere. An weerskante was t'r 'n opsteppie om d'r makkelek
oover heene te kunne klimmene.
Oover die haemeeten liejp 'n Kèrkepad vanof de Dirrek
doewnswegt toet an de Schêêrhoek, wêêr ze noe Kelder-
wegt tee'n zégge. A m'n dêêr an kwamme gienge m'n rech-
deur de Stellewegt in. 'n Zanwegt mit waegenspooren. An
weerskante van de wegt stieng opgöönd struukgewas mit'n
inkele kopbaom d'r tussendeur.
Vaoder liejp zoo mar nae lienks in reks te kiekene, in
Nehalennia zomer 2018 nr. 200
't was of dat'n 't rook, hie vong altied veugelnissies. Wiele
liejpe d'r geweun verbie, mar hie niejt. 'Kiek,' zei'n, 'dêêr zit
wêêr'n nissie.'
Hie lichtende uus êên vooreen op om te laete ziejene
wêêr 't zat. 't Bêês'ie zat op 't nissie in keek uus mit 'n paer
benaowde aogies an. We mochte d'r mar eeven nae kieke,
want a je 't anraekende of aje mi'je aesem d'r ooverheene
kwam, kó 'je 't nissie mit ei'ies vergeeve, in dan keek 't
veugeltie d'r niejt mêêr nae omme.
De nisten van liesters waere groot van stik, mar nissies
van rööbossies of van kneu'ies waere veel kleinder. Van 'n
braemschietertie vong ie 't hêêlemaele niejt. Dat was zöö
kleine, dat zat verschoole in 'n hollen baom of in 'n gat in
êên of't aore knozze. Lewèrrekies bouwende d'r nissies
in 'n bee'ie ruugte op de grond of tee'n 'n haogte of in d'n
duune.
Vaoder kennende zoowat alle veugelties, die hier rond
vlooge. Dat hao'n van mééster Lips, z'n zwaeger, elêêrd. As
ze zonge of fluitende kon'n onmiddellek hööre wat voor
veugeltie 't was.
n Koekoek kó je netuurlek altied kenne, die riejp an z'n
eige.
Vroeger zeije ze wel's: 'Hie haelt de
koekoek niejt mêêr.' Dêêr bedoelende
ze mit, dat'n kommendejaere de koe
koek wel niejt mêêr zou hóóre roope;
dat'n uut d'n tied zou weeze. Oopa
van 't stee'ie lichtende dêêrom, as'n int
voorjaer voor 't êêrste de koekoek wêêr
höörende roope, z'n haoge zieje pè'ie,
in dan docht'n bie z'n eige, zöö, dat hè'k
aok wêêr magge beleeve van 't jaere.
Halferweege de Stellewegt was t'r
wêêr 'n klimsel, in dêêroover kó je
op de haemeete van Jaop van Noor'n
komme. Vroeger was die haemeete in
de stee wêêrop 'n weunende, van Jajn'ie
Mastenbroek. Op die haemeete liejpe
meestal 'n stik of wat koejen, in azze die
dan de hond zagge, kwam dat wel's ver-
kêêrd uut. Dan liejpe die koejen mit de
staerten nae boove achter de hond an.
Eerst vong de hond dat wel kitteg, mar
laeter kroop'n van benaowdegheid tus
sen uus in, in dan moste wiele de koe
jen van uus lief hou we. We maekende
da m'n vort kwamme. Deur 't bossie bie
de stee kwamme m'n dan eindelek in 't
Diekstel op de wegt. Vaoder gieng altied
êêrst 'n passies nae d'n ouwen Teun
Taenes in bie Lien, 'n dochter van z'n,
kieke.
Wiele trokke nae 't bèrreg'ie. Dêêr
waere sondaeksaevens dichte (dikwijls)
de jonges van Jaop van Noor'n, van
Wullem Klepper in nog wel mêêr jon
ges in meissies uut de buurte. We dee
dan schuu'ie verloore speele. Je kon dêêr altied lekker vort
kruupe, Tussen de mastbaomen of achter braemstruuken.
Sommege ouwere jonges in meissies kroope wel's zöö'n
ènde vort daje ze niejt kon vinde, in dat gaf je 't mar op.
Tee'n d'n donker gienge wiele nae oome Geerard. Vaoder
was dêêr ongertussen aok nae toe'ekomme, As't 'n mööjen
aevend was bleeve wiele buut'n op d'n bank zitte, in dan
kreege m'n van tante Teuna 'n komme'ie suukelaodemel-
lek. Dat was van mellek van de geite, mar dat lustende
wiele niejt. We gööjende uus bakkie stille'ies onger de
hegge of bie de bloomen. 'k Kan niejt zégge hoe't smae-
kende, 't was voor uus niejt om te drienkene. We konne't
niejt deur uus keele kriege.
A m'n naer huus gienge greege m'n van vaoder 'n peepere-
ment. We dee dan wie 't lankste d'r mit kon doewe. Mar ja,
êêr dan m'n tuus waere hao m'n 'n allange op'ezooge.
'Zóó,' zei moewder, 'hei je dêêr eindelek, 't Is laete ewoore.
Göö mar gaow nae bédde. Mèrrege is't wêêr vroeg dag.'
A.H. Tanis
25
Bergje in Ouddorp, foto Pau Heerschap.
