de massienisteschool gezete had, wist wel wat beters. Hie had n spieretusbrandertie gemaekt, dat je precies ongder 't keeteltie kon schuuve. Dat brande veul langer dan zon blokkie. Met ongze mecanodóöze maekte wielle werktuugies die 't stoommesientje kon andrieve. Ik ken me nog herinnere dat we 'n hijskraen gemaekt hadde waermee wielle, deur mien moeder gemaekte zakkies met bóönen, omhoag hese. Proppeschieter Ongze vaoder had van zien wekkers- en klokken, die hie most maeke, veul ouwe, gebroke veren. Van 'n stikkie tak van de vleer (vlierstruik) wier de binnekant uutgehold, zodat je 'n puupie kreeg. Hier in monteerde hie 'n stikkie wekkerveer. Dat kon je spanne. In 't puuppie deeje dan 'n doperwt of 'n böön, deur de veer lost te laete, kon de erwt of de bóón wegschiejte. Meuletje van wekkeruurwèrk voor je vishiengel De wèrpmeuletjes warre vroeger nogal dier. Mien vaoder bedocht dat hie van 'n wekkeruurwèrk wel n wèrpmeu- letje kon maeke. Dat lukte inderdaed, mar t zwakke punt was de bevestigieng van 't klossie met nylondraed an t uurwerk. As je flink wierp, schoot 't klossie nogal 's los en dat was helaes 't einde van 't vissen, mêêstal op Hoek Sint Jaekop (an de Greveliengen). Zelf 'n vlieger maeke Toen ik rongd de tien jaer oud was, kon je nog geen kant- en-klaere vliegers koape, dus die maekten we zelf. Bie de boekhandel cn paer rolletjes gekleurd vliegerpapier en 'n rolletje paktouw koape en bie de tummerman wat dunne latjes vraege. De kunst was om het midden van het dwars- latje van het kruus te vinden. Van ome Iengel lêêrden we dat je dat op je zakmes het midden van het dwarslatje kon bepaele. Je lei 't latje op de platte kant van het mes en zocht het punt, waar het latje in evenwicht bleef legge. Het kruus- punt van de twee wier met paktouw vastgeknoapt. Dat echte vliegerpapier was kwetsbaer, dus je most je vlieger voorzichtich vervoere. 'n Hêêl belangriek dêêl van de vlieger is de staert, omdat z'n gewicht goed mot weze bie n bepaelde windsnelheid. Bie harde wind hienge wielle d'r wel s n schoen an. "t Haspel waer 't vliegertouw omgewongde zat, maekten we oak zelf. Met Koninginnedag wier d'r 'n vliegeroplaetwedstrijd ge- houwe. Helaes was d'r dien dag gêên wind, dus om je vlie ger op te laeten mos je hard holle. Ome Iengel had n hêê groate, móóie, vlieger gemaekt en die heit toen gewonne. Ik haw nog 'n vlieger naer Iengeland laete gaen. Ik had 't haspel tussen m'n kniejen geklemd, mar hie schoot tr toe uut. 't Was 'n oflandige wind in ik kon niet hard genog renne om 't haspel tegen te houwe, dat over de toppen va de golven gleed en daerdeur genog weerstangd ongder- vond om de vlieger in de locht te houwe.. Leo Huijsen uut Ouddui gebore in Nieuwe Tonge Gevaerlijke spelletjes 't Is mien op'evaole dat 'r in dit blad enkelt van vrouwen reacties kwaeme op de vraehe wat of wulder vó spelletje! deeje. Dust daerom zak ok ma 's reaheere. Want de spel! tjes van joengers waere eêl andester as die van de meiser Ik mien jeugd dühebrocht in Nijmegen in ons woonde vanof september 1944 in 'n frontstad. t Gieng noe eêma nie zó goed bie Arnhem as Montgomery gedocht ao in c wier van beie kanten nae mekaore geschote. Ik wete nog wè, dat ons eêl lank in de kelder deeje slaepe. Me bin d'r goed of'ekomme, ma 't was 'n spannende tied. Enkelt vó ons joengers van 'n jaer of tiene was t n eel mooie tied. De straete stieng bie ons vol mit tanks, jeeps in aore voe tuhen. Me waere dikke vriendjes mit de Engelse, Canad in Amerikaanse soldaoten. Dust zó mocht ik n keer me rieje in 'n babytank in an de stuurknuppel zitte. Geweld netuurlijk! Meehae in 'n jeep was a gauw eêl gewoon. Ik wete nog, dat ik meemocht naer de kantine in 'n groot gebouw in daer 'n echte witte snee brood kreeg. Witbro kende m'n eêmae nie, 't was aoltied gries reheeriengs- broód. De komme thee die ik kreeg kon ik agheêl nie leegdrienke, zóvee was 't. In ons konde vees te makkelij an geweerkohels komme. Dae waere die soldaoten aarg slordig mee. Die geweerkohels mieke m'n ope mit n tai in m'n aelde 't kruut in de vurm van grieze dunne staefj d'r uut. Dae mieke m'n "raketten" van. De staefj es in 'n stik van 'n krante stief dichtebonde an eene kant, dn ac kant mit 'n klein gaetje ope in n lont. Dan schuin zette de lont ansteke. Noe, dat "raketje" kwam somtieds zaall Eén van mien zes zussen en d'r man binne oak dol op vliegere. Zo eens in 'n jaer gaen men hier op 't strand 'n middagje vliegere. Hun haw vliegers met mêêr lienen mar dat vind ik te lastig. Hun haw oak'n vlieger met afbeelding van Mondriaan.

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2019 | | pagina 26