Nehalennia zomer 2019 nr. 204 trouwens ook voor het geweitak. Maar bij de meeste van dergelijke vondsten wordt toch in de eerste plaats aan een amulet gedacht. Het fallus-lunula-amulet combineert twee oude religi euze symbolen: de fallus en de halve maan. De eerste is de basale voorstelling van de mannelijkheid, mannelijke vruchtbaarheid en kracht. De lunula werd onder andere geassocieerd met de vrouwelijke vruchtbaarheid en het moederschap. De dubbelamulet was onder andere bedoeld om kwaad af te weren, zoals het boze oog. Fallusamuletten waren erg populair in de macho-subcultuur van het Ro meinse leger - bij de soldaten dus. Maar ook door andere sociale groepen in de Romeinse maatschappij werden ze veel gedragen. Vulva-amuletten zijn de tegenhangers van de fallusamulet ten. De vulva, in de vorm van het vrouwelijke geslachts orgaan, bezit de kracht van de vrouwelijkheid en is een symbool van vrouwelijke vruchtbaarheid, geboorte en groei. Om die reden was het, net als de fallus, een "mul tifunctioneel" amulet die gedragen werd door vrouwen, mannen en kinderen. Religieuze insignes Van duizend jaar later en in een (grotendeels) andere ge- loofsconstellatie dateren enkele Aardenburgse religieuze insignes. Dit zijn een soort broches of speldjes van tin- lood, vooral uit de veertiende-vijftiende eeuw. Ze werden op de kleding of op een hoofddeksel gespeld of genaaid of thuis bewaard als herinnering aan een bezoek aan een bedevaartplaats. Meestal stond er op zon insigne een hei lige of een symbool van een heilige. Door het insigne op te spelden getuigde de pelgrim in het openbaar van zijn geloof in de heilige. Hij hoopte als tegenprestatie dat deze zijn persoon niet alleen zou bepleiten bij God, maar hem ook zou beschermen tegen gevaar. Daarom kunnen we het dragen van insignes beschouwen als een vorm van bijge loof. In het officiële christendom waren de pelgrimages en het dragen van devotionalia echter volledig geaccepteerd. Het onderzoek naar insignes is pas twintig jaar geleden goed op gang gekomen. Bij opgravingen zijn ze lange tijd verwaarloosd. Ofschoon er in de laatste jaren duizenden zijn gepubliceerd, is dat maar een fractie van hun oor spronkelijke aantal. Ze leveren een belangrijke bijdrage aan onze kennis over de laatmiddeleeuwse iconografie, mentaliteit en geloofsopvattingen, vooral van sociale klas sen die niet behoorden tot de maatschappelijk dominante elite. Er zijn in Aardenburg enkele insignes gevonden die af komstig zijn uit andere pelgrimsoorden. Een insigne met bisschopshoofd werd door een Aardenburgse bedevaart ganger meegenomen na een bezoek aan wellicht de Sint- Servaaskerk te Maastricht. Een ander bracht een insigne van de Drie Koningen en Maria met kind mee uit Keulen. Ook de Heilig Bloedkerk van Wilsnack, dat bekend werd vanwege het wonder van de drie hosties met bloeddrup pels, moet het doel van de bedevaart van een Aardenbur ger zijn geweest. Vandaar de vondst van een insigne met de drie gewijde ouwels. Aardenburg was zelf ook een bekende pelgrimsstad met als spil de monumentale Onze Lieve-Vrouwe- of Maria - kerk. Er werden in de stad dan ook insignes gemaakt en verkocht - duizenden, waarschijnlijk wel tienduizenden. Vanwege de broosheid van het materiaal zijn ze bijna al lemaal vergaan. Op dit moment zijn er daarom slechts een handvol Aardenburgse insignes bekend. Ze beelden Maria van Aardenburg af, vaak geflankeerd door twee engelen met kandelaars (symbool van de zuiverheid) en de twee stompe torens van de rond 1625 afgebroken Mariakerk. Op een paar insignes staat, onderaan in verschillende vari anten en vaak afgekort, de naam Aardenburg. Andere religieuze souvenirs Geen insigne, maar wel een religieus souvenir met bepaal de eigenschappen van een amulet is een pelgrimsampul. Een pelgrimsampul is een klein metalen flesje, slechts een paar cm groot, met daarin heilig water, olie en zelfs zand of stof uit een heilige plaats. In Aardenburg werden, voor zover bekend, twee van dergelijke ampullen gevonden. Op één staat een wapen met drie Franse lelies. Het komt on- Romeins gewei-amulet, Tweede derde eeuw Archeologisch Museum, Aardenburg/Erfgoed Zeeland

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2019 | | pagina 5