eri Ti *VS\ -J nW r y 1 sJ3 21 c-Q-4r«f cruVo^if ctrvi4r$ J-^AT*-0 'teviL Ri er-cH47fci>cTtwi'Vc* 'VVV-tJVH. O kH<V2vi WU/tr"V^D^" V\M S-'Svx-Tyji WtjV Uv0"H ^60- 'MM,w-ft-Ocru-Hyo-vf-%. Wl4 CTT^ het vizier. Dat was ter hoogte van het huidige Okarito. Met hun schepen Den Zeehaan en Heemskercq voeren ze noordwaarts verder langs Nieuw-Zeelands westkust. Enkele dagen later, op 18 december, volgde, nadat men voor anker was gegaan in een baai, het eerste voorzichtige contact met de lokale bevolking, de Maori: "Des avonts ontrent een uere naer zonne ondergaen, zagen [wij] veele lichten aen landt en vier vaertuygen onder de wal, wekker 2 hun na ons toe begaven, als wanneer onser beyde vaertuygen weder aen boort keerden, rapporteerende dat niet min[der] als 13 vademen water gevonden hadden en met 't verbergen van de zonne (die achter 't hooghlandt onder ginck) noch ontrent een halff mijlen van landt ge weest waren. Naer dat d 'onse [nadat wij] ongeveer een glas [korte tijd] aen boort geweest hebben, die uyt de 2 praeuwen [kleine schepen] ons beginnen toe te roepen dat met een groove helle stemme, doch conden daervan in 't minste niet verstaen. Echter riepen hunlieden in teecken van antwoort weder toe, als wanneer sijlieden ten verscheyden reyse we derom begonnen, doch quamen niet nader als een steenstucs schoot, [bleven op afstand] Bliesen oock menichwerff op een instrument 't welck geluyt gaffals der mooren [uitheemse] trompeten. Wij lieten een onser matroosen (die wat op de trompet conde speelen) haerlieder tot antwoort weder toe blasen." De volgende dag was er opnieuw contact met wat kleine scheepjes die aftastend rondvoeren. Dat ging onver wacht fout. Volgens Tasman openden de Maori's opeens de aanval en vermoordden zij vier scheepslieden van de Zeehaen. Tasman en de zijnen zochten dekking en probeerden schietend met hun wapens een veilig heen komen te vinden. Het leek er even op dat een aantal Maori's op een groep kleine scheepjes nog goede be doelingen had, maar de Nederlanders maakten zich uit de voeten. De plek des onheils kreeg de naam Moorde naarsbaai. Deze inham vinden we tegenwoordig op de kaart als Golden Bay. Stateneiland Nabij de noordpunt van het Zuidereiland zette Tasman wederom het anker uit. Hij gaf het ontdekte land de naam Statenland omdat hij vermoedde dat deze kust deel uit maakte van Stateneiland, een landformatie ten oosten van Vuurland. Deze onherbergzame gebieden bevinden zich echter rond de uiterste zuidpunt van Zuid-Amerika! "Dit landt is het tweede landt dat bij ons bezeylt is en ontdeckt. Dit landt hebben wij de naem gegeven van het Statenlandt ter eeren van de Hoogh Mo[gende] H[e]ren Staten, alsoo wel conde wesen, dat dit landt aen het Sta- telandt vast zoude wesen, doch onzeecker. Dit zelve landt gelijckt een zeer schoon landt te wesen en vertrouwen dat dit de vaste cust is van het ombekende Zuytlandt. Deze passagye hebben wij de naem gegeven van Abel Tas- manpassagie alsoo hij de eerste is die deze passagie heeft bevaren." Nieuw-Zeeland Nadat een andere ontdekkingsreiziger, Hendrik Brouwer, al in 1643 bewees dat het door Tasman gevonden land Nehalennia herst 2019 nr. 205 Selectie uit de geraadpleegde bronnen ten behoeve van 'Zeeland en Goeree in de wereld': GOU VA'GE*NERH lS' rf-C ROtTWEtt. VAK INDIA o niet Staten(ei)land in Zuid-Amerika was en dat het zoge noemde Zuidland niet vast zat aan Zuid-Amerika, werd de door Tasman gegeven naam door Nederlandse carto grafen veranderd in Nova Zeelandia of Nieuw Zeeland, uiteraard naar het Nederlandse gewest Zeeland. Nieuw Zeeland had ook een oorspronkelijke Maori-naam, namelijk Aotearoa dat zoveel betekent als 'land van de lange witte wolk'. In de achttiende eeuw beschouwde men Tasman als wegbereider voor de bekende ontdekkingsreiziger James Cook. De Engelsman borduurde anderhalve eeuw later voort op de door Tasman op de kaart gezette gebieden in de zuidelijke wateren van de aarde. A_' K\rvi^r o^tTt* *3~cv^1 ■v'Yvi VM %~l-tdVvbvrttdrTrc WvHvf U V' W J. Q >v V ^-J«\~~>rW - 0ct4 v° 6-ó\ c?-\A% Q-i C fS^or-7v° ""1 -m t^J ^~V\ O-VtA-sS (^~^7o>Vi <^-vC—<^^^u4x°-vi -2-CVH C—O-J* f^ja/OfhxT3 £Hi ,^oo4—-^-v4— £-£u*Vlcx^- b V- O k-x VJ Y\. VI y VJ»^ w I frA-oA-c"^ ■£olAaV*4 ^-C| =>v^-TrVi "ï-^^-C.°->/%-t_ pjruü'fo Isi-Vtr-ftoTj^TD ïZ^tiVV-^0,WcCt*K> V -j-ict^-rfwr-Q-vTj! ~ts4A~V\0 ->ötxv4-\;*'tr~\A --£■-v% ^crwla Q-t^-erpn—0"t üSwhi i^jcpO aA^y-Vjy^ -^ï^k*' V o-V'-vn ■*?-cn^\rt'n irww CZZZ—Q-^l(1 Jowi^ciV 'W-c^Mtcctit'v0-'cuX-5i>u £J"i4 vS Cs-tcy" i -v -N öH*-ïrct4r-rv< QiTcCxCvl-f Passage uit het journaal van Abel Tasman. i Internet http://www.atlasofmutualheritage.nl/en/Jaquim.92lplfDetails http://www.atlasofmutualheritage.nl/nl/Batavia-stadsmuur-van.8772c http://www.atlasofmutualheritage.nl/nl/fort-Zeelandia-Haruku.7c http://www.atlasofmutualheritage.nl/nl/Goeree-Island.690p http://www.atlasofmutualheritage.nl/nl/Jakarta.328p https://encyclopedievanzeeland.nl/Zeeuwse_gemeenschappen_in_de_Ver- enigde_Staten https://library.ndsu.edu/grhc/aboutus/index.htm http://www.papuaerfgoed.org/nl/De_schoonheid_van_de_Raja_Ampat https://theologiegeschiedenis.wordpress.com/2007/03/07/het-succesverhaal- van-zeeland-michigan/ http://whc.unesco.org/en/list/26/ http://www.webfamilytree.com/North_Dakota_Place_Names/ http://www.zeeuwsarchief.nl/zeeuwse-verhalen/emigranten-uit-zeeland/ http://www.zeeuwseankers.nl/nl-NL/verhaal/792/landverhuizers-naar- amerika Ontdekkingsreiziger en VOC-bestuurder Hendrik Brouwer (1581-1643). Literatuur C. Boos e.a., 'De slavernij Amsterdam 2011. W. Bosman, 'Nauwkeurige beschryving van de Guinese Goud-, Tand- en Slavekust Utrecht 1704. B. Brommer e.a., 'Grote atlas van de Westindische Compagnie', deel 1 (De oude WIC 1621-1674), Voorburg2011. P. van Dam, 'Beschrijvinge van de Oostindische Compagnie 1639-1701', deel I-IV, Den Haag 1927-1954. J. Hartog, 'Deforten, verdedigingswerken van St. Eustatius en Saba', Zaltbommel 1997. J. J. Hartsinck, 'Beschryving van Guiana, of de wilde kust in Zuid-America', Amsterdam 1770. H. den Heijer e.a., 'Grote atlas van de West-Indische Compagnie', deel 2 (De nieuwe WIC 1674-1791), Voorburg 2012. H. den Heijer, 'Goud, ivoor en slaven', Zutphen 1997. L.A.H.C. Hulsman, 'Nederlands Amazonia' (proefschrift), Amsterdam 2009. G.J. Knaap e.a., 'Grote atlas van de VOC', deel 2 (Java en Madoera), Voorburg 2007. P.M. Netscher, 'Geschiedenis van de koloniën Essequebo, Demerary en Ber- bice, van de vestiging der Nederlanders aldaar tot op onzen tijd', Utrecht 1888. D. Roos, 'Zeeuwen en de West-indische Compagnie', Hulst 1992. G.E. Rumphius/Van Fraassen en Straver, 'De Ambonse eilanden onder de VOC Utrecht 2002. G. Schilder e.a., 'Grote atlas van de Verenigde Oost-Indische Compagnie', deel I: 'Atlas Isaak de Graaf/Atlas Amsterdam', Voorburg 2006. J. Simons, 'Abraham van Doorn en de West', in Den Spiegel, 2014, nr. 3. J. Simons, 'Plantages in de West', in De Wete, 2014, nr. 1; 'Tropisch Dom burg aan de Surinamerivier', in De Wete, 2016, nr. 1; 'Vlissengen Road en Square in Guyana', in De Wete, 2014, nr. 4. Nationaal Archief, Den Haag Aanwinsten Eerste Afdeling, inv.nr. 121. Journaal van Abel Janszoon Tas man, 1642/1643. Online te raadplegen.

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2019 | | pagina 12