In gesprek met
Han ter Keurs
Gerard van der Wal
Hoe ver ik kijktot waar ik ga
hoe lang ik blijf
zie ik de ruimte
Een uitspraak van Han ter Keurs die ons bij blijft nadat
we hem in zijn atelier hebben ontmoet in het rustieke
Driewegen. Want stil is het daar wel. Hij huist met zijn
vrouw in de schoolmeesterswoning, annex de school.
Drie lokalen heeft hij tot zijn beschikking. In één ervan
gebeurt het. Waar tot voor een halve eeuw de kinderen
van het buurtschap en uit de nabijgelegen polders de
grote wereld lerend verkenden, verbeeldt Han zijn ideeën
over de werkelijkheid van het zijn. Door een raam in
de gang kijken we uit over de polders met op de achter
grond de zeedijk, wachter dagelijks zestig containersche
pen een weg zoeken naar Gent of Antwerpen. De ruimte
van de polder, de luchten en het water trekken Han aan.
Dagelijks wandelt hij met zijn hond langs de Schelde-
boorden en tuurt over het water naar de horizon. "En
daarachter zie je niets, maar je weet: daar is meer."
Han volgde de opleiding aan de Koninklijke Academie
(1958-1963) voor Beeldende kunsten in Haag en was op 't
laatste van die vorming als docent Elementaire Vormleer
van de T. U. in Delft, aan de afdeling Bouwkunde, verbon
den. Dat was in 1961. Kort daarna vertrok hij naar Suri
name om ook daar les te geven. Naast lesgeven, werkte hij
daar als kunstschilder en kwam hij onder de indruk van
de het land en de bevolkingsgroepen. Enkele werkstukken
uit die tijd hangen in zijn woning, staan in de gang en zijn
atelier. De warmte en hartelijkheid stralen ervan af.
Kats
Over zijn periode in Kats vertelt Han ter Keurs dat in de
22 jaar dat hij in het huis en schuur aan de Noordlange-
weg verbleef, dat het een periode is geweest van leven en
verbeelden.
In de schuur werkte hij aan schilderijen die geïnspireerd
waren door de omgeving van land, lucht, ruimte en de
geschiedenis van de Oud Noord-Bevelandpolder waar
van relicten nog in het landschap aanwezig waren. Open
vlakken die stil zijn geworden in licht, kleur en atmo
sfeer.
Ook was hij daar maatschappelijk actief, zowel kerkelijk
als kerkvoogd en als eerste voorzitter van de Stichting
De Katse Kerk, die werd opgenomen als onderdeel van
de Stichting Oude Zeeuwse Kerken nadat de kerk (als
gebouw) niet meer onderdeel was van de NH gemeente
Kats-Kortgene.
Hij had in die periode een bijzondere band met de toen
malige dominee Nico Vlaming. En als (mede) organisa
tor van vele activiteiten, zoals de Culturele weekenden in
Kats of de openlucht opvoering Het Broodoproer. Samen
met Onno de Graaf maakte hij veel installaties zoals de
expositie over de watersnood in Galerie Kats en de sil
houetten op de oude zeedijk van historische en markante
personen uit Kats.
In zijn schuur hield hij regelmatig exposities met schilde
rijen van het landschap of installaties.
Zeeuws-Vlaanderen
"Toen we op Driewegen neerstreken, kwamen we niet in
een onbekend land terecht. Het land beneden de Wes-
terschelde was mij bekend vanwege de connecties met
Kunstzinnige Vorming daar. Het gebied trok mijn vrouw
en mij op de één of andere manier. Na een poosje rond
kijken in Zeeuws-Vlaanderen, kwamen we op Driewe
gen. We liepen eens rond de oude school en we zagen die
onpeilbare wijdsheid van het landschap. Het was meteen
raak: dit is ons stekje. Nog vóór we het pand van binnen
hadden gezien. Aan de zeekant ligt de uitgestrektheid
van de jonge zeepolders, aan de andere kant het oude
