zuigen Si het Zeeuws (2)
opgestookt en we genoten van de koeken, hoewel we af en
toe artillerievuur in de verte hoorden. Natuurlijk dachten
ze aan thuis, aan hun vrouw en kinderen. "Hoe zou het
hen vergaan?" vertelde Buize later.
"Op die dag hoorden ze dat Biervliet was bevrijd. Toen
nam Izaak Leenhouts een besluit: ik ga proberen bij mijn
familie op Driewegen te komen. Die woont daar op een
boerderij. En dat lukt, want nog dezelfde dag bereikte hij
die hofstee, hoewel het huis zwaar beschadigd was. Hier
bleef hij met zijn paarden, tot ook de rest van het Land
van Cadzand was bevrijd. "Op een geleende fiets kwam
ik thuis," vertelde hij later. "Het was toen 30 oktober. Met
m'n vader ging ik de gebouwen rond. Ik kon niet geloven
wat ik zag," vertelde Izaak later. "De andere dag heb ik
mijn geleende fiets teruggebracht, de paarden opgehaald
en naar de 'ofstee in de Boswegt gebrocht."
Na een paar weken omzwerven, kwamen de mannen
gelukkig ongedeerd thuis. Uit deze tocht is een altijd
blijvende vriendschap gebleven tussen de mannen uit
Zuidzande, Cadzand, Schoondijke, Waterlandkerkje en
Zoutelande.
Met dank aan Leendert Boogaard, Simon Boogaard, Piet
Buize, Izaak Leenhouts en mijn stiefvader C. van de Velde.
(1) Deze militaire stelling werd later Oecumenisch
vormingscentrum Hedenesse.
20
Nehalennia herfst 2020 nr. 209
Joop van den Bremen
van hem verschijnen op cd4 zoals Klara de knol dat altijd
aan hem verbonden blijft.
Terwijl veel streektaalzangers kiezen voor traditionele
en luisterliedjes, richt Ries de Vuyst (1955) zich op een
andere muziekstijl. Op zijn vijftiende had de muzikant
uit Oostburg een gitaar van zijn opa gekregen. Vanaf dat
moment is de bluesmuziek niet meer uit zijn leven wegge
weest. Behalve in het Engels zingt hij in het West Zeeuws
Vlaams omdat het de taal is waarin hij zich het beste kan
uitdrukken. Al in de jaren zeventig steekt hij de Wes-
terschelde over om op te treden in De Veste in Goes en
Midgard in Middelburg. In 1980 lanceert de in Breskens
geboren muzikant een single met zowel een Cadzandse als
een Schoondijkse blues5, in het dialect. Op het vinylplaatje
begeleiden Thijs de Melker (gitaar en bas) en Giorgio
Vincetti (slagwerk) de linkshandige zanger-gitarist. Die
geeft ook gitaarles en wat later toert hij door Nederland en
België met een programma van blues, folk en bluegrass.
In het oosten van Zeeuws-Vlaanderen groeit de populari
teit van Ambras. Na het uitbrengen van de eerste lp treedt
het viertal steeds vaker op. Soms vergezellen Sankie Koster
en Frans de Schepper het kwartet. Als Frans met zijn
vrouw, Jenny, het lied Tureluur zingt, zorgt Ambras voor
de begeleiding. Hoewel de cd steeds meer de rol van de lp
overneemt, besluiten de vier mannen een langspeelplaat te
maken. Ze kloppen aan bij Piet Brakman.
In 1979 was Brakman als studio-muzikant in de Telstar
studio van Johnny Hoes terecht gekomen en als freelance
musicus was hij betrokken bij enkele andere platen
maatschappijen. Daar had hij gezien hoe uit een opname
In andere delen van het land blijft Zeeuws-Vlaanderen wel
eens buiten beeld maar op de allerlaatste lp1 in de Zeeland
Plat-serie geeft Fred Rootveld uit Bornerbroek 'het landje
apart' toch nog een plekje. De in Hulst geboren Saskia
Visser (1962) uit Zuiddorpe is met drie Zeeuws-Vlaamse
liedjes vertegenwoordigd. Daarbij Ode aan Philippine.
Een jaar na haar dialectdebuut dringt de zangeres Met een
beetje liefde om je heen door tot de Nederlandse Top-30 en
krijgt daarmee zelfs landelijke bekendheid.
Toch kan ze niet tippen aan de populariteit van Marie-Cé-
cile Moerdijk (1929) die tegen het einde van de twintigste
eeuw bekend is tot ver over onze grenzen. Ze is zo geliefd
dat verschillende vrouwenverenigingen in Zeeland hun
jaarlijks uitstapje naar haar huistheater bij Eindhoven
plannen. De zangeres, schrijfster en kunstenares treedt
daar op met concerten en vertellingen. Maar op 26 ok
tober 1991 is ze in De Couburg te Koudekerke aanwezig
met een programma van liedjes en conférences, ook in het
dialect. Ze is in Zuiddorpe geboren en steekt dat niet on
der stoelen of banken. In 1970 had ze samen met andere
Zuiddorpenaren al een lp gemaakt2. Met het Zuiddorps-
koor zingt ze Den boer zijn uis es afgebrand.
Marie-Cécile Moerdijk nam ook een lp op samen met
Adrie Oosterling (1948)3. De docent uit Groede studeerde
niet alleen Engels maar daarnaast schoolmuziek en zang
aan het conservatorium in Rotterdam. Een jaar zong hij
mee in het koor van de Nederlandse Opera. Verder stond
hij aan de wieg van Het Vlaemsche Erfgoed met een con
glomeraat van oude winkeltjes in de Slijkstraat in Groede.
In 1986 begint de kleinkunstenaar met het voordragen
van zelfgeschreven teksten en het zingen van eigen liedjes.
Oosterling bespeelt diverse instrumenten zoals piano,
accordeon, gitaar en blokfluit. Hij presenteert zich zowel
in het Nederlands als in het dialect, 's Zomers geeft hij
voorstellingen in zijn huistheater De Twee Duiven. Liedjes
De boerderij van de familie Sturm, achter het Grote Gat
Piet Brakman in 2002 (foto: Joop van den Bremen)
Adrie Oosterling in 1998 (foto: Joop van den Bremen)
