dat er nog een molenliefhebber op Ouddorp rondliep, na melijk Teun van der Bok. Zijn opa was gemeenteraadslid en hij vroeg of hij met de molen van Goeree zou mogen draaien. Zijn opa vond hem toen nog wat te jong en zei: "Als je er een oudere molenaar bij zou kunnen krijgen, dan vind ik het goed. Vraag het aan Krijn van Koppen." Dat deed hij en het was tegen geen dovemansoren gezegd. Zo kwam ik ook bij de molen van Goedereede terecht. Het was wel nodig dat die eerst gerestaureerd werd. Een groepje mensen van de Stichting De Goereese Ge meenschap ging zich ermee bemoeien en de restauratie werd snel een feit. Daarna hebben wij er samen met ge noegen mee gedraaid. Dus je werd molenaar van de Goereese molen, een grond- zeiler? Zelfs nog meer, ook muizenvanger. Ik ontdekte dat ik het slot van die molen open kon krijgen en hoorde regelmatig muizen ritselen. Ik zette muizenvallen en vóór ik 's mor gens naar mijn werk ging bij het timmerbedrijf, raasde ik op de brommer eerst naar Goeree om de muizen te oogsten. Ik deed onze katten er een groot plezier mee, natuurlijk. Ook de molen van Stellendam kwam nog in beeld? Teun vroeg aan zijn opa of hij daar ook mocht draaien, want dat was een stellingmolen. Het mocht, maar daar heb ik zelf niet veel gedraaid. En toen kwam molen De Zwaan in beeld? Ja, de eigenaar was er eigenlijk al mee gestopt en zijn zo nen hadden weinig interesse in het molenvak. Ik heb daar ook allerlei graan leren malen. Er kwamen regelmatig boe ren bij de eigenaar met een kleine hoeveelheid graan met de vraag om die te malen. De eigenaar zei tegen mij: "Dat moet jij maar doen." En zo ben ik ook proefondervindelijk graan gaan malen." De eigenaar ging dan op een stoel bij de maalstenen zitten en zei: "Begin maar." Ik sputterde tegen maar hij zei: "Je wilt toch molenaar worden? Dus vooruit maar"." Ik probeerde maar wat en het ging. Nu is het een groot verschil of je tarwe maalt of bijvoorbeed gerst of maïs Je moet de stenen dan steeds anders afstellen. Als je het goed doet kun je dat aan het geluid van de ste nen horen. Ze moeten eigenlijk gaan zingen. En nu ben je al jaren bezig in De Zwaan,'. Je vindt het blijk baar erg leuk om mensen te ontvangen en rond te leiden? Ja, heel erg leuk, ik vind het buitengewoon boeiend om mensen te ontvangen en hen te vertellen over de molen. Ook ontvang ik groepen, zoals schoolklassen en vereni gingen. Dat heeft nu al meer dan een jaar niet gekund van wege het coronavirus. Dat vind ik heel jammer. Ik hoop dat het gauw weer mogelijk wordt. De molen heeft onlangs een grote restauratie ondergaan. Hoe heb je dat ervaren? Ja, het is eigenlijk meer geworden dan oorspronkelijk de bedoeling was. Behalve molen 'De Hoop' in Ouddorp zijn alle molens van het eiland ondergebracht in de Mo lenstichting GO. Die heeft natuurlijk maar een beperkt budget. Op 19 maart jl. ging de kap er weer op en werden Nehalennia zomer 2021 nr. 212 diverse balken bevestigd. Het was die dag een enerverende drukte met behoorlijk wat belangstellenden. De meeste zaken, zoals de roeden zijn in de werkplaats al geverfd. De romp wordt mogelijk nog gezandstraald. Alles afhankelijk van het budget van de Molenstichting. Is na de restauratie alles beter gaan werken? Je kunt nog merken dat alles nieuw is en hier en daar wat stroef loopt. Op z'n Ouddorps gezeid: "Alles mot in de laop van den tied z'n zete nog kriege." Je hebt in de loop van de tijd al heel wat geïnteresseerde jon gelui wegwijs gemaakt in het molenaarsvak? Ja, ook dat vind ik heel leuk om te doen. Je moet ze vooral leren kijken. In dit verband denk ik aan bijvoorbeeld Jan Grinwis en Jan-Willem de Winter. Die konden mij zelfs vervangen. Als ik al die molentjes en andere technische modellen hier zie draaien, ben je ook een begenadigd modelbouwer. Ook dat is al heel vroeg begonnen, zo in mijn lagere schooltijd. Het is begonnen met figuurzagen met mijjn vriend Pieter-Hugo. Bij de overburen lazen ze het blad 'De Boerderij'. Daarin stonden allerlei afbeeldingen van verschillende dieren. Die zijn we gaan overtrekken en ver volgens uitzagen. Op die manier heb ik een hele boerderij verzameld. Later ben ik molens gaan maken. Het komt vooral aan op heel goed kijken, nauwkeurig meten en heel precies zagen. Hoe denk je over de toekomst van het dialect? Daar ben ik somber over gestemd, maar zo lang het nog kan moeten we het blijven spreken en aan de kinderen doorgeven. Dat lijkt mij een goede zin om dit vraaggesprek mee te ein digen. Pau Heerschap, mei 2021 M'n stikje PostNL Theo Raats Mien vrouwe kopt spulletjes vanuut dur luie stoele. Noe is ut zö da luie stoelen nie bestaê. Oans bin lui en gae in un stoele zitte die a di voe emikt is. En di worre me dus nog luier van. Mè goed. Vanuut die stoele kopt ze aoles watta ze dienkt da ze nodig eit via internet. Dus stit un weke laeter anièns Ikea voe de deure. Un zzper in un witte bus en un dööze van Postnl mee veertigfotoliesten die a bedoeld bin om dur kunstwerkjes mèêr luuster te geven. Of a zegelieke wil be- taele. Dat wil ze. Ze lopt a mee dur bankpasje te zwaaien. Mè a ze de 125 euro wil betüele die a nodig bin om eigenaer te worren van de dööze kiekt die jongen moeiluk in zun pa pieren en ziet attut adres en den afzender kloppe mè dat de dööze nie int systeem van Postnl zit. Dat za mien vrouwe un woste weze. Ze douwt ut geld bie de besteller in zun annen en wil dur fotoliesten. Me dat kan nie. Iets watta nie int systeem zit ister nie en kan dus ok nie ovveleverd worre. A mun vrouwe zeit da ze dat belacheluk vindt omma de dööze vlak voe dur voeten staet en zie lopt te zwaaien om te betaelen weet de jongen nie direct wat attun di op mot zegge. Ie vindt ut eigeluk ok mè niks en belt Postnl. Me die is meedogelöös. Ie mot de dööze mee trug neme en kantum dan un dag laeter wee langsbrienge zodrae at'n in 't systeem in evoerd is. Dan bimme nie tuus, zei mun vrouwe. Das is voe die knul gin probleem. Ie komt gewoon wee langs en amme nie tuus binnne neemt-ie ut pak wee mee en dan kunne oans het un dag laeter op aele bie un wienkel in de stad die a deur Postnl an eweze is. Wirrom kom je langs twint aje weet amme niet tuus bin wil mun vrouwe wete. Da komt, zeitum, om a de regels voorschrieve attun twi kier an de deure mot komme. A dat nie zo was kon um de dööze noe a ni de wienkel brienge en konne me die varyipege nog op aele. Ik stoenge dur bie twint a mun oaren uut dur eigen begonne te flapperen. Om nie glad gek te worren ek mè niks mi ezeit. Dat win je toch nie. En dusfiets'n ik twi daegen laeter vanuut oans durp tien kilometer om en verom, foeterend en tierend, omda oans nondedju nie voe niks die rommel tuus litte bezurge. In ieder geval nie om midden in de stad un dööze van 20 kilo op te aelen om a Postnl unfout emikt ei en ik dienke in die tus- sentied fenienig an un uutspraeke van de schriever Nescio die ak tot mien favorieten rekene: "God zegene de verantwoordelukke autoriteiten. A't kan un bitje ard." Dialect West-Zuid-Beveland. 27 De kap staat er weer op, 19 maart, foto: Pau Heerschap. De molen draait weer lustig rond, foto Pau Heerschap.

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2021 | | pagina 15