in ok varder Zonnemaire, maans watgiengd'n tied toch gauw. 't Arde out dat wier verhete, tante Pi die wist wè wat, aol wat 'n maans wou wete op 'n reise nae de stad. Tjoeketjoeketjoe, tjoeketjoeketjoe, tjoeketjoeketjoe, fuuuuuu. Jannekee vond aoles leutig, tot ze zonder centen rocht, in dn droager gieng a zakke toe d'n tram wier opezocht. In bie Schoddebozze was ze al agheel nie bie d'n tied. Jannekee die ao zon vaeke, dust ier eindigt noe ons lied, (langzaamTjoeketjoeketjoe, tjoeketjoeketjoe, tjoeketjoeketjoe. FuuuuuuTssssssssss. d'n Ouwendiek-.Ellemeet. Briepe-.Brijdorpe. Vaeke:slaap. Cd 1 van Kant'ooi De Scheerwienkel Ah-je de wienkel van Arjoan Korteknie-e in hieng, dan mos-je oaltied deu twi deuren, een portaeltje zö hezeid. In de wienkel stieng een banke langs de kangt en achter de töönbanke stieng een hróöte stoel voo een soort bureau wir of een spiehei boven 'ieng. Die banke stieng di voo de mannen die op d'r beurte moste wachte om heknipt 't óóren. Wan Arjoan was nie allêên wienkelier en fietsemae- ker, ie was ook barbier. Je kon j'n eihe d'r dus laete knippe en schere. Dirrom praete je ok over de scheerwienkel ah-je et over die wienkel In de winter stong d'r nést de töön- banke ok nog een kacheltje, 's Aevens as d'errebeaaiers d'r 'aer moste laete knippe koa-je je kongte d'r soms nie kêêre en zag't blauw van de sihrette-roak. Noe weet'k nie mi hoed oenêêr a Arjoan open was om te knippen. Voo de werkmeaansen in ieder heval 's aevens vanof zes ure, mè de schoolkinders en Drees-trekkers konne op bepaelde daehen ok wè overdag terechte, docht'k. Ko W. zat dan wè in de vuufde klasse, mè ie hieng toch ok op een aeven z'n aer laete knippe. Z'n moeder von da s'n aer vee te langk was en nöödig geknipt most óóre. Ie was nie só vroeg, wan d'r zat t'r a êên in de stoel en op de banke zaete d'r ok a een paer veinters. D'r was nog net plekke voo Ko op de banke. Die mannen behonne mee Ko een praetje over de schole. Ko verteaalde van oales en die mannen mè vraehe en lache. Ze waere wè eaarg nieuwsgierig. Ze vroehe of Ko hoed kon opschiete mee te mééster en of t'n 't een bitje nae z'n zin in de klasse. Ko verteaalde ongderd uut. Ie schepte ok wè een bitje op, zeker omda die mannen d'r vrêêd om moste lache. 't Was de mééster ier en de mééster di, d'r bleef weinig van de man êêl. Wat die mannen d'r oarigheid. Ongdertussen was Arjoan klaer ftiee 't knippen van de man in de stoel. "Dag Ko,'t Was de mééster! Dat die oare mannen natuurlijk gewete. Ko trok een bitje wit weg. Ik gloave da te mééster 't sportief ophevat eit, mè Ko ei laeter a t'n z'n aer hieng laete knippe oaltied êêst hoed hekéke wien a t'r in de stoel zat voo a t'n wat hieng zeaahe. Lau Eikenhout, Dialect Kats Wêêr naer strange Over strange hè 'k al méér 'eschreve. Eigelek bin 'k d'r 'n bee'ie over uutverteld, mar noe mar wêêr 'n kêêr naer strange. Ik mot anêêns dienke an 'n voor mien 'n hêêle angstige ervaering. Ik mot 'n jaer of vuuve eweest hè, 't was dienk ik in negentiejnvuuftig van d'n vorigen êêuw. Ik mocht die zaeterdagmiddag mit m'n zuster in 'n nicht van m'n mee naer strange. Noe dee 'k dat altied graeg, want ik hieuw wel van 't waeter, mar die middeg was t'r wat bizon - ders: 'n demonstraosie van de pas opgerichte reddiengs- brigade. 't Jaer dêêrvoor was t'r 'n dominee mit z'n vrouwe verdronke. Die waere op 'n uutstepje naer Ouddorp mit de meisjesverênigieng. Grööte consternaosie netuurlek. Burgemêêster Kleijnenberg heit z'n eige toe in'espanne om 'n reddiengsbrigade op te richtene. De brigade kwam d'r, mar de gemêênteraed was niejt zóó scheutig mit middels, 't Verhael gööt dat de burgemêêster uut z'n eige zak nog vuufintwintig gulden egeve heit om 'n reddingslijn an te kunne schaffene. 't Strange wier noe veiliger. De jongens van de brigade liejpe langs de vloewd- lijn in as t'r iemend te vaorde in zéé gieng, wier d'r op 'n toewter eblaeze om te waerschoewene. Mar noe mit de demonstraosie wier 't echt serieus. D'r zwom d'r êên van de brigade héél vaorde in zéé, 'k glaove dat 't m'n naemgenoot neef Pauw was. Op 'n gegeve moment riejp 'n harde: 'Help, help!' De aore leden van de brigade kwamme gaauw in actie. Achter mekaore mae- kende ze 'd'r eige mit 'n zwemgordeltje, dat om d'r middel zat, vast an de lijn die op 'n haspel zat, in zwomme zöö in linie naer de drenkelieng toe. Toe z'n vast hao, wier de has pel wêêr op'ewonge, toetdat ze mit de drenkelieng deur de brandieng konne loape. Ik vong dat allemaele mar hêêlemaele niks! De drenke lieng hiew z'n eige hêêlemael slap, in ik docht dat 'n echt dóód was. Vooral toe ze 'n mit driej man aok nog gienge draege, z'n voewten op d'n achtersten z'n schoeren, de voorste hieuwe 'n vast mit z'n hööd naer melêêgen.. 't Spe lende z'n eige allemaele of bie strandtente De Zêêster van Jan Flohil. Ik begon te bevene in trok wit weig van be- naauwdigheid in raekende zóó van streeke, dat m'n zuster, toet d'r grööte ongenoegen, zelfs mit m'n naer huus most. Nae deze dramatische onthulliengen, noch even wat over dat juttene. Echt jutte bestieng in diejn tied eigelek niejt Nehalennia zomer 2021 nr. 212 oak wel aerbeezems bie Bram Faase in Ouwe Tonge. Dae- rdeur konne wielle dan 'n nieuwe fiets kööpe. Wielle hadde óók "n omae, die was, vóór mien schööltied, ongderwiezeres op de laegere schööle in ongs durp, Nieu we Tonge. Die speulde viool, óók op schööle. Ze was meer 'n, öök, pittiche, daame, gescheije en d'r man de deur uut, en op de Meneerse boot gezet had. Die is toen jn Gouwda gaen weune. Ik haw daerdeur nooit 'n opao gekent. Mar noe eeve teruch naer de böödschappe. Omdat mien vaoder 'n horlogeriewiengkel had (klokken, wekkers, barometers, bestek enz.), most ik bie elke kruujenier op zien buurt om de böödschappe en dat waore d'r toen zesse en twee bakkers. Mar daer ken ik me niks meer van de böödschappe herinnere. Wel dat hie 'n mooije dochter had, die bie mien in de klas zat op de H.B.S. Ik most elke week altied zes pakkies Bleu Band margeriene meebrien- ge. Ze had toen noch mar zes kinders (dat wiere d'r ach- te!). Jaere laeter toen ik voor chemies analist leerde, haw ik de febriek waer de margeriene gemaekt wier, Van de Bergh en Jurgens, in Rotterdam noch bezocht. Dat was vóór de Planta affaire. Noch effe teruch naer de bööd schappe. An 't eind van 't briefie mos d'r ofgereekend worre. Met hangd en hööd alles op z'n gemakkie optelle. En noe stae ik te stresse an de kassa in de supermarkt omdat 't skenne van de böödschappe veul te snel gaet. En dan mot ik ze noch inpakke! 'n Iengkele keer bied mien vroegere buurmeisie, die in die super werkt, an om alles voor mien in te pakke. méér. D'r spoelende géén ongerdêêlen méér an van ver- góöne houte schepen. Mêênige schuure of hoewderkot is dêêr vroeger in Ouddorp mit 'ebouwd. Oak hier binne d'r vaeten mit port an'espoeld. In 't strange was vroeger in m'n jeugd altied héél schööne, want dêêr was deur de geméén- te 'n persoon voor an'steld, die dêêr op most lette, 'n soort pliesie eigenlek, die oak bekeuriengen uutdêêlende voor te onzedeleke badklêêdieng. Orde most d'r ommers weze! Pau Heerschap Over böödschappe doee vroeger In de vuufticher jaere (en noe noch steeds doe) dee ik altied de böödschappe voor mien moeder en heur moe der, met opoe angesprööke. Ze was 'n klein, pittich wuu- fie, die al vroeg weduuwe was deurdat heur man, Leen Klapmuts1), overleeje was an de Spaense griep. Ik bin naer opoa vernoemd. Opoe was met vuuf kinders achter gebleeve. Ze had 'n stok an heur stoel hange om de ondeu gende jonges 'n tik te kenne geeve. Die klomme, nae 't naer bed gaen, wel us deur 't dekraem om naer hun mei- sie te gaen of zo. Opoe was altied in 't zwart gekleed met 'n zwart gehaekt mussie op d'r hööd Heur ouwste zeun, Ome Kees, weunde bie heur in. 'n Lieve man van weinich wöörde met grööte hangde, die daerdeur heel goed juun kon plokke. Hie werkte, met 'n vriengd, voor z'n eiche. In de zeumervakangsie werkten mien broer en ik bie hun op 't langd. M'n broertje Maert en ik probeerden saemen net zo veul juun te plokke as Ome Kees alleen. Wielle plokten Opoe Lijg, 30.09.1069, ongze trouwdach.Toen binne wielle naer weederzijdse opoe's gegaen om ongs te laete felesiteere en de trouwjurk te laete zieë. Opoe Lijg.

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2021 | | pagina 17