m
Nehalennla winter 2022 nt 218
Beeldlmpressie van de dialectdag
27
26
Landje van Cadzand
Toen zij hier vruchtbaar land vernamen,
was het dat de inwoners kwamen.
En men viel er fluks aan het werk
om er te stichten dorp en kerk.
En in later tijd, voor het algemeen.
Als ook voor Diets en Frans, ook elk een.
Gerard van de Velde stuurde ons dit oud lied uit het Land
van Cadzand. Het gaat over de ontstaansgeschiedenis van
westelijk Zeeuws Vlaanderen. Eerst kwamen de mensen
die er wel wat in zagen zich in die vruchtbare streek te
vestigen. Ze stichten er dorpen en kerk. En later bouwden
ze gemeenschappen op. Waarin de Nederlandse en Franse
taal werd gesproken.
Een êêl jaer dienke an de winter
Voorophestèld: ik bin hin lief ebber mi van de winter. Ik
ouwe nie zó van kouwe, van boamen zongder blaeren en
een tuun zongder bloeiende plangten. Mè de mêêsten ékel
e k an de hladdigeid. Noe a k wat ouwer bin, bin k stik be
nauwd om ongder’uut te haen. Helokkig is dat jaerhetiede
wee hauw verbie en dan reallizeer’k m’n eihe da de winter
in m’n jeugd êêl wat mêêr voeten in d’aerde voo de me-
aansen as noe. Vooral mee ’t eten. Noe maekt’t nie mi zó
vee uut in weaalk dêêl van ’t jaer m’n leve. In de wienkels is
ommes oaltied oales te koap.
Mè in m’n jeugd op Kas, zo’n seventig jaer helee, waere
de meaansen eihelijk een êêl jaer in de were om d’r voo te
zurhen da t’r voo de winter henoeg eten in uus was. In ’t
voorjaer wier d’r een bihhe anheschaft wir a een êêl jaer
voo hezurgd most óóre voo a ‘t bêêst in ’t naejaer helacht
wier, ’t Vleis ,de woste en ’t spek wier dan gestirreliseerd,
hedroagd, hezoute of ongder ’t vet hezèt om te bewaeren
voo de winter. Ik herinnere m’n eihe nog de langewoste
(noe zei iederéén verse worst’) die a bie ongs tuus om een
bezemstele hedrooid wier en die an de zolder hehange
wier om te droahen en an de spèktonne die a in de hangk
stong mee hezoute baekens spek en nie te verheten de
hróóte pannen mee wostebollen ongder ’t vet die a op
de zolder stienge en wir of m’n moeder d’r dan een paer
uut’aelde a ze die nóódig Ok moste de mannen d’r voo
zurhe da t’r hroente op taefel kon komme in d’n tied da ze
hin vosse hroente uut d’r óf oa. Ze zurhden d’r dan ok wè
voo da ze henoeg hroenten verbouwden in ulder óf om te
bewaeren voo de winter. De vrouwen waere in die tied dan
Snoepwinkeltje
Bie mien in durp was 'n snoepwiengkeltie, gedreeve deur
twee ouwere daemes, waer je voor 'n sent van 't blad, kon
kieze van allerlei snoepperietjes, zoals 'n toffie. Noe lach
er op de toanbangk oak "n stik toffie voor 'n stuuver. Die
daemus moste altied van achtere komme, dus dat duurde
eeve. Ik haw toen 'n keer zoon stik toffie zongder te betaele
in m'n broekzak gestóóke, dus gestóóle. Dat is mien eeni-
che diefstal in mien leeve geweest, ofgezien van appelties
jatte in mien padvinderietied, waer ik eerder over schreef,
mar dat wier nie als diefstal gezien. Dik Trom jatte oak
perzikken uut de tuun van de burgemeester.
Leo Huissen
CJ7
Nog wat gezellig natafelen.
Kees Heule heet de mensen welkom.
Anja Kopmels zingt gevoelige en fraaie liedjes.
De eerste bezoekers verkennen de zaal.
Ook Jopie en Gerrit Meerman genieten.
Gezellig natafelen.
Dr. Jan Stroop weet boeiend te vertellen over taal.
Drs P. Vleugel houdt een lezing over oude Zeeuwse kerken.
De voorzitter heeft twee borden volgeladen van het rijke buffet.
i
Een aandachtig gehoor.
Eet smakelijk!
Aan het einde van de dag nog wat napraten.
tf
