dat ze 'm wee tegen d'r an zou trokke en over z'n krullen zou aaien. Ie ao 't een keer 'eroke waer a die parfumlucht vandaen kwaem. Z'n tante ao z'n 'oód tegen d'r bosten 'eleid en uut die gleuve tussen die tweê witte bollen kwaem die Franse lucht. Ie wier d'r 'êlemaele bedwelmd van. Z'n moeder was dae zö rechte as een planke en gevaerlijk deur aol die spellen dae in de buurte. Mae ieder jaer verlangden Sjaak toch een bitje 'eimelijk nae die Franse tantes die zokken lekkere lucht om d'r 'eene 'angen ao en die zokke lieve Franse woorden konde zeggen. Toen Sjaak a wat ouwer was en n op de kweêkschoole in Middel burg zat -z'n moeder bleef kweêkschoole zeggen a zei Sjaak dikkels: 'moeder, da's noe de pedagogische academie'- toen zei ze tegen d'r zusters: 'Noe mö je je dochter Mimi toch ok 's mee nemen. Die 'k a zö lank nie 'eziee, en dan kan Sjaak ok 's mie z'n nichtje kennis maeke. A t'n dan 's klaer is mie z'n studie, kan n ok 's nae Frankriek bie z'n tantes gae logeren en dan is 't goed a t'n van tevoren z'n nichtje 's ei leren kennen'. En ja 'oor, wat ze te doeen? 't Jaer daerop kwaeme ze mie z'n drieën. Mimi was uut'egroeid tot een mooie Framjaise mie lange blonde krullen, en 'ekleêd nae de leste Franse mode. Ze rook nae jasmijn da Sjaak sebiet tuus kon brienge, omdat 't ok in 't 'of nessen 't 'uus groeiden. Tante Antoinette zei wee zöas ieder jaer: 'Dae bin me dan wee, 't was een Batse reize'. Dat vond ze zö'n mooie uutdrukkienge voe de reize uut Frank riek, wan teigenlijk betéken 't een varre reize 'êlemael van Bossele nae Rilland-Bath. Dat wisten ze best en daerom vond ze 't iedere keer grappig om te zeggen. Sjaak, die noe ineêns op z'n Frans Jacques wier 'enoemd, prom- beerden vlot mee te doeen en zei: 'Comment $a va Mae 't klonk net iets te Zeêuws, want tante Antoinette begon te lachen en zei: 'Mot je 'm 'ore, comment 5a va! Geef je nichtje 's een goeie Franse zoen.' Tante Catharine zei bestraffend: 'Antoinette, dat Franse zou 'k er maer oflaete'. Antoinette dee net of ze't nie 'oord ao en zei tegen Sjaak: 'Eh bien, Jacques, vin je je nichtje gin echte knappe Franchise? Da's 'eêl wat aars as die Zeêuwse beuterbabbelaers, ee.' En tegen Catherine zei ze: 'Je m'en fiche; Mimi verstae toch gin 'Ollands, laet stae da ze Zeêuws zou verstae.' 'Ik d'r aars nog 'eêl wat Zeêuws bie'ebrocht', zei Catharine, 'en mie 't Frans da Sjaak impersant 'eleêrd eit, zulle ze 'n ènde wig komme'. Sjaak kwam 'n 'eêl ènde wig, ie was glad wig van z'n nichtje. Ie ao eigenlijk nooit tied 'ehad voe misjes. Ie fietsten iedere dag op en neer nae Middelburg, ie leesden gaeren, ie zat aoltied mie z'n neuze in de boeken en ie wou nog lange deurgae mie léren tot n 't 'oögste bereikt ao. Wat dat 'oögste was, wist n nie percies. Z'n Noe nummer i

Tijdschriftenbank Zeeland

Noe. 'n bitje uut 't zuudwesten | 1998 | | pagina 11