II. bie't Katse veer
donzig dobbere dikke dodaarsj es
verspreid op't waeter
d'r veren dik opgezet
't silhouet van vele meerkoeten
tékent zich zwart af op 't waeter
mee daerachter een mistig dunne bomenrij
an de horizon van mien kieken
stille staet een groep van kluten te slaepen
die bin zeker nie van 'ier mae van vérre
kleine zwaenen drieve roerloos op d'r witte spiegelbeeld
dat waezig wit op'oudt in waezig wit waeter
opeens
vliege drie rotganzen zwart over 't wit 'een
en neme m'n blik mee nae 't noorden
skandinavië zit wee dichtgevroze
en lokkend doet d'r roep
me verlange nae die vérre noordelijke streken
mee de stille meren
net zöas 'ier
op 't stille Veerse meer
N o e n u m
