Vriesganzen
Doel 'angt onderan de zuudoóstelijke
kant van Zeeland. Vee ménsen kenne de
stoömplumen wè van de kerncentrales.
Die zie je zelfs vanuut Goes op 'n klaeren
dag. En dat 'n eêl durp weg moet, is in
Zeeland ook nie onbekend. Boerengat is
gesloopt in de Kanaalzone, en meer
gehuchten. 'Amoveren', noemde de
Zeeuwse Staeten dat in de taele van
ménsen die aolle slechte diengen goed
wille praote.
Maer 'n 'eêl durp as Doel dat moe ver-
dwiene, das aoltied een drama. Zeker
gezie de maniere waerop.
Dus riee me noe op een bevrozen zondag
mee een kalm gangetje deu de polders
rond een verloren durp. Op de radio
ziengt Tom Petty and The Heartbreakers
'Into the great white open' en wat me ziee
is niks as 'oogspanniengsmasten, verroeste
puupleidiengen, vule keuterboerderietjes,
plastic afval en een zootje vriesganzen op
een vergete stikje wintertèrve.
Even laeter op de boulevard is 't mooier.
In de Schelde, die 'ier mae drieonderd
meter breed is, duukt een fuut nae visjes.
Ménsen kuiere lekker in 't vrieszunnetje.
Vee madammen in bontjassen. Mannen
mee vèrrekiekers en fototoestellen, 't Is
naebie windstil en de enorme stoomwol
ken uut de koeltorens zuge recht nae
boven. Ze bin wit in 't midden en gries
aan de ziekanten. An de ziekanten ook,
cirkele 'onderde meeuwen op de thermiek
van de waerme stoom, 'oger en 'oger.
Gróte witte veugels op weg nae de onder
kant van den 'emel. Ze bewege naebie nie.
Vlak vö de stoómpupen staet 'n ouwe
kraekmeulen, die vroeger nog energie
miek mee niks meer as de wind. En ieder-
eên at er toch brood van. In Doel staet 't
ouwe nest 't nieuwe, mae weinig ménsen
interesseert 't mi.
Ik 'oore noe wae 't gebrom vandaen komt.
Achter me, uut aol de fabrieken an de
horizon, 't Bin geraemten van staelen
buzen en lichten. En ze bromme nae ons
zöas ze a jaeren nae dit durpje bromme.
As kwaeie 'onden. As een groot monster.
Doel moet er an. Dat bromme ze. En in
juni, dan komme de bulldozers a. Doel
moet er an.
't Durpje zélf is klein, mae as je d'r van
'oudt, moet 't nog rustig weunen zien 'ier.
Een 'andvol 'uzen van wisselende kwaliteit
en omvang, 'n Kérke, 'n kèrkof, 'n school
tje, wat horeca, een paer wienkeltjes en
dan ei je 't wè g'aod. An de randen ligge
wat rommelboerderietjes. Op zondag is 't
druk, dan komme vee ménsen 'ier langs
de Schelde kuieren en mossels ete. Doel
ruukt nae modder as 't laeg waeter is, en
nae chemische troep de rest van de tied.
Mae dat is ook afhankelijk van de wind.
'Soms is 't niet om te harden, dan gaan
we binnen zitten,' zeit de man mee de
sigaore.
Duvekot
Nog a wat ménsen bin a weg en 'ebbe d'r
'uus laete verkrotte. Een optimist eit 'r
nog een papier mee 'Te koop' op geplakt.
Mae wie koopt dat noe? 'Webben hier
