'Wél bedacht
E
Noe nummer 1
0)
<L>
N
a>
c
a>
JQ
'Hee pa, ze lope wel allemaol naor ons te kijken, hè...' 'Gewoon
blijve staon, niks van antrekke, jong.'
't Tropje van zes, zeven man uut Braebant achter in de zaal, oort
bekeke, das zeker waer. Ze valle op tussen de Walcherse boeren,
die mee meer as 'onderd man nae 'de Zandpit op t Walcherse
Seros gekomme bin. Ander soort koppen 'ebbe de Braebanders en
ze bin dudelijk nie op eige terrein. Eên 'oudt er een din sigaortje
tussen z'n tanden geklemd. In de lacherige of toch zeker wat
genoegelijke sfeer van zövee Zeeuwse plattelanders onder mekao
re, bin ulder de énige die as serieus kieke. En zöwaer, ze biee mee,
as eênmael de veilienge begonnen is. Wat 'ebbe ze in de zin
Zoue 't vaerkensboeren weze
Dat de Walcherse boeren d'r nie 'ooge mee stae, mee die Brae
banders achterin de zaal, das dudelijk. Mae geên nood, eiken keer
is de 'oogste inzet vor een Walcherse koper. De grond bluuft an
eige mensen, a'wast is 't ook nie eiken keer een boer. Nergensten
zövee geld onder de boeren as in Zeêland, eit een landbezitter uut
't Land van Kezand overlesten nog gezeid, alléén merk je dat zö
nie an de butenkant. As ik laeter een medewerkster van de ZLM
vraege nae de priezen van de drie stikken land die as die middag
geveild bin, zeit ze: 'Een mooie pries vö dit soort grond, mae d'r
is op Walcher ook betere grond en vanzelfs dat daer ook meer vö
gegeven 'oort. En die Braebanders Ao, die kope meêstal een 'eêl
bedrief geliek. Vor ulder bin dit kleine lapjes.'
De meêste die as biee op de drie stikken an de Plantlustwegt tus
sen Seros en de Polder, bin boeren en maekelaers of andere
grondbezitters, die as ulder geld op een veilige maniere wille be-
leie. Grond verliest nooit z'n waerde vögoed, das gewete vanouds
en d'r 'oort gezeid dat er tweê jaer terug op Zuud-Beveland a
grond gekocht is deur de grote banken. Die 'ebbe zövee spiekers
dat ze op den duur nie ml wete wat er mee an te vangen. Dus
kope ze mae grond. Vanzelfs speel vö de bieërs van vandaege, den
23sten januari van 't jaer '98, mee dat er een ruilverkavelienge
kommende is. Je weet nooit of je mee een lap van een met of
achte of tiene zöas deze - drie, vier bunder - nie een mooie ruil
kan doee as t'r eênmael verkaveld oort.
Vee grond komt er dan ook nie ml onder den 'aemer op Walcher.
De boeren 'ouwe 't vast. En as t'r nog is een lap van d'and gaet,
oort er onderands verkocht, bie inschrievienge op een notaris
kantoor. Een koopdag, een veilienge bie opbod en afslag net as
noe, is a jaeren nie mi voorgekomme. Vandaer de grote opkomst.
Zö dikkels komme de boeren nie bie mekaore en vee wérk op 't
land is t'r nie op dezen tied van 't jaer. 't Land dat noe deur afsla
ger Siemense an de man gebracht oort, ei land geweest van een
maekelaer. De man is verlee jaer overlee - noe laete de weduwe en
de guus de kavels verkope.
Naedat de notaris de veiliengsvoorwaerden voorgelezen eit, is 't
woord an Siemense. Geeft die mae de ruumte, die ei a meer 't
anwiesstokje in z'n kletsen g'aod, dat merk je zo. Zeit-et mae,
Frans', bin z'n eerste woorden as den inzet begint. Iedereên lacht.
Wien kent er Frans Dekker nie Frans lacht mee - ie zit mee een
paer van z'n kammeraods op de achterste reke stoelen, as ênigsten
in de zaal mee z'n pet nog op. A vele tientallen jaeren doen ulder
mee an 't bieen en kopen. Vö 't inzetgeld - mae dat is t r van de
keer nie bie - om te spikkeleren en misschien ook een bitje vö de
sport. Wat zeie 'k Frans Dekker nie meebiee Neê vanzelfs nie.
Z'n maat daer as 'n mee in conclaaf is, die biedt. Een maekelaer