Mee een kwartier te naesten bie is de pauze gedae. Siemense stae
wi op 't toneel: 'Dienkt erom: 't Is 't leste, ee. Dus as je wat bewa-
erd eit....' De inzet is twee ton. 't Gaet om een blok van naebie elf
gemete, mae an een kant loopt n rond en an d'aore kant zit er
een lillijke scherpe punt an. 'Tweehonderdvijftienduizend gulden
Tweehonderdzestienduizend gulden doet den afslager op z'n
burgers. Zö gaet de pries mee duuzend gulden nae boven en d'r
komt toch wl wat spannieng terug in de zaal. Eên van de mannen
achter in den 'oek, 'alf verstoke achter 't karretje dat dan nog
pront overènde staet, 'ael bie 't bedrag van 233.000 guldens z'n
'and uut z'n overall en steekt n in de 'oogte. Toet dat moment eit
n nog gemoedelijk stae klassinere mee den boer die nest z'n staet.
'Da's nog is uut den 'oek komme reageert Siemense. Dat was
noe nie geliek een man daer as je een bod van zou verwachte. Ie
staet er bie asof n net van de trekker is gekomme in z'n blauwen
overall. Mae 't bieen gae deur en de man z'n aerm bluuf nae 't
volgende bod rustig in z'n zak. Alleen an z'n joengers, die mee
gekomme bin, kan je merke dat 't wè bliksems een serieus bod eit
geweest. De man is ook nie toevallig in z'n werkgoed gekomme,
dienke somste boeren, 't Zou den eersten keer nie weze dat een
stik grond in 'anden gebleven is van een onverwachtsen bieër,
omdat de andere van alteratie vergaete deur te bieen.
Nae 'tweehonderdvierenveertigduizend gulden' komt er geen aerm
ml nae boven. 'Eenmaal. Andermaal. Welbedacht Ze wete 't
zeker. Eigenaer van de blok mee de kromme kanten oort Frans
Blaes van 'de Dankbare'. Vee te verre weg om d'r mee fatsoen op
te kunne boeren, mae ie wil zeker iets achter d'and 'ebbe vö de
ruilverkavelieng. 't Bieen is scherp over, of de Braebantse delegatie
'ouwt 't vö geziee. Z'ebbe 'ier niks mi te zoeken en agauw demon
stratief bieze ze in colonne nae de deure. Even schoef een paer
woorden mee een bieër die as naebie toet 't leste deurgegaen is -
ze moete toch laete merke dat ze connecties 'ebbe - en vort bin de
vaerkensboeren.
Geên mens die ze mist, vanzelfs. Even roenkt 't, dan oort er kal
mer naegepraot, mae agauw stiefele ook de Walcherse boeren in
tropjes de zaal uut.
De meeste zu'n tuus wè een vrouwe 'ebbe die as mee de koffie zit
te wachten: 'En, wien is 't g'oore Is 't in eên koop gegae Was t'r
vee volk Zö oort 't verhaal van de veilienge in 'de Zandpit' ver
teld toet 't op 'eêl Walcher gewete is. Zö eit dat gegae vanouds
nae veilingen - en wien za 't zeie, of 't nie den lesten van deze
eêuw geweest eit
'|N oe nummer 1