Mee een kwartier te naesten bie is de pauze gedae. Siemense stae wi op 't toneel: 'Dienkt erom: 't Is 't leste, ee. Dus as je wat bewa- erd eit....' De inzet is twee ton. 't Gaet om een blok van naebie elf gemete, mae an een kant loopt n rond en an d'aore kant zit er een lillijke scherpe punt an. 'Tweehonderdvijftienduizend gulden Tweehonderdzestienduizend gulden doet den afslager op z'n burgers. Zö gaet de pries mee duuzend gulden nae boven en d'r komt toch wl wat spannieng terug in de zaal. Eên van de mannen achter in den 'oek, 'alf verstoke achter 't karretje dat dan nog pront overènde staet, 'ael bie 't bedrag van 233.000 guldens z'n 'and uut z'n overall en steekt n in de 'oogte. Toet dat moment eit n nog gemoedelijk stae klassinere mee den boer die nest z'n staet. 'Da's nog is uut den 'oek komme reageert Siemense. Dat was noe nie geliek een man daer as je een bod van zou verwachte. Ie staet er bie asof n net van de trekker is gekomme in z'n blauwen overall. Mae 't bieen gae deur en de man z'n aerm bluuf nae 't volgende bod rustig in z'n zak. Alleen an z'n joengers, die mee gekomme bin, kan je merke dat 't wè bliksems een serieus bod eit geweest. De man is ook nie toevallig in z'n werkgoed gekomme, dienke somste boeren, 't Zou den eersten keer nie weze dat een stik grond in 'anden gebleven is van een onverwachtsen bieër, omdat de andere van alteratie vergaete deur te bieen. Nae 'tweehonderdvierenveertigduizend gulden' komt er geen aerm ml nae boven. 'Eenmaal. Andermaal. Welbedacht Ze wete 't zeker. Eigenaer van de blok mee de kromme kanten oort Frans Blaes van 'de Dankbare'. Vee te verre weg om d'r mee fatsoen op te kunne boeren, mae ie wil zeker iets achter d'and 'ebbe vö de ruilverkavelieng. 't Bieen is scherp over, of de Braebantse delegatie 'ouwt 't vö geziee. Z'ebbe 'ier niks mi te zoeken en agauw demon stratief bieze ze in colonne nae de deure. Even schoef een paer woorden mee een bieër die as naebie toet 't leste deurgegaen is - ze moete toch laete merke dat ze connecties 'ebbe - en vort bin de vaerkensboeren. Geên mens die ze mist, vanzelfs. Even roenkt 't, dan oort er kal mer naegepraot, mae agauw stiefele ook de Walcherse boeren in tropjes de zaal uut. De meeste zu'n tuus wè een vrouwe 'ebbe die as mee de koffie zit te wachten: 'En, wien is 't g'oore Is 't in eên koop gegae Was t'r vee volk Zö oort 't verhaal van de veilienge in 'de Zandpit' ver teld toet 't op 'eêl Walcher gewete is. Zö eit dat gegae vanouds nae veilingen - en wien za 't zeie, of 't nie den lesten van deze eêuw geweest eit '|N oe nummer 1

Tijdschriftenbank Zeeland

Noe. 'n bitje uut 't zuudwesten | 1998 | | pagina 24