Spruten
N't e nummer 1
cc
Ik luste gin spruten. En daermee is de
o discussie geslote.
As je iemand iets anbiedt waevan n dienkt
dat n 't nie lust, trekt n een vies gezicht en
maekt afwerende gebaeren. Asof je n een
schunnig voorstel doet.
'Oe zou 't toch komme, dat iemand zö
bange is om iets te proeven dat ze twintig
jaer gelee nie zö'n geslaegde bereiding
vonde? Onze angebore nieuwsgierigheid
gaet ineens zwaer in de remmen en zelfs
mee gebruuk van licht tot zwaer geweld
kunne ze ons d'r nie toe kriegen om onze
mond open te doen en onze papillen de
kans te geven een nieuw oordeel te
vurmen. Doet 't piene? Is 't gevaerlijk?
Duzend jaer gelee misschine wè, mae me
leve in een moderne tied en d'r oor van
ons verwacht da me ons eige openstelle vö
aol dat er op ons afkomt. En dae bin me
anders glad zö voorzichtig nie mee.
Je weet dat vier waerm is, mae toch bran
je j'n eige nog wè 's. Je weet ook dat as 't
nog nie lange genoeg gevroren eit, je deu
't ies zou kunnen zakke. Mae toch bin
d'r elke winter, die mee soppende
schoenen tuuskomme.
Vanaf de geboorte stelle onze zintugen
aolles in 't werk om de wereld te leren
kennen. Mae onze smaek is heilig. Dae
oor nie mee gerommeld. Vies is vies en
daermee uut. As me eênmael in de gaten
kriege 'oe diengen zoue moete smaeke,
'ouwe me op nieuwsgierig te wez,en.
Me kriege kippevel van 't idee dat er men
sen bin die Sagowurmen, vleermuzen,
sprienkaenen, ingewanden of aore, vö ons
vreemde diengen ete. En as me dae mee
geconfronteerd ore, laete me aol onze
menselijke waerdigeid vaolle, bezige me
uutdrukkingen as getver of smerig en
neme me ons eige voor dat wat er ook
gebeurt, me dae zeker nie an beginne.
OK, onbekend maekt onbemind. Maer
'oe zit dat dan mee die spruten? As
iemand die uut India komt, moeite eit
mee stamppot peeën en juun, of as een
Chinees een vies gezicht trekt achter een
bord snert, probere me ze d'r van te over-
tugen dat, as je d'r de moeite vö wil neme,
't aol best meevaolt. Ons luste dat, dus jie
moet dat ook lekker vinde.
En toch, elke keer wl die spruten. Den
énen 'eit van Nederland is t'r verzot op,
den aoren 'eit oort kwaelijk bie de
gedachte.
As je voorzichtig leeft, maek je weinig
mee. En as je nie nieuwsgierig bin, za je
nooit vee wete. 't Raekt tied da me ons
eige mae 's af gae vraege waerom andere
mensen die diengen wè lekker vinde. En
dan in galop nae de dichstbieziende wien-
kel om aol spullen te kopen die me nie
luste. Neemt je partner mae 's mee nae
een restaurant en bestelt aollerlei gerech
ten die je nooit zou willen ete. As 't dan
nie lekker is, dan is 't in elk geval wè
spannend.
En dan kunne ze nooit van je zeie da je
saoi geleefd eit...
