U moet de groeten hebben uut Grunning Siemon Reker De dialectendag in 's-Hertogenbosch van maart '97 heeft het contact van deze Groninger met Zeeland vergemakkelijkt. De Stichting Nederlandse Dialecten (SND) had de Reeks Nederlandse Dialectatlassen tot thema genomen, de uitgever bleek onder het stof nog een aan tal exemplaren van dat reuzenwerk te heb ben liggen en ais een van de gelukkige kopers kan ik nu zomaar die twee afleve ringen pakken die de Zeeuwse eilanden tot onderwerp hebben. Ach, zó praten ze in Kezaant waar we in '88 en '89 met zoveel plezier de zomervakantie door brachten, ook al meenden we dat we toen in Cadzand waren. Hé, in Rilland zeggen ze diek, maar in Bat hebben ze het over de daik en Zoutelande heet in het plaatse lijke dialect tot mijn verrassing Zoetelande. Dialect is en blijft een kwestie van smaak. In Cadzand bracht de PTT laat op een avond de laatste drukproeven van het Groninger zakwoordenboekje. Ik geloof dat ik geen voorbeeld ken van werk dat zo mooi de dubbele kant van het streektaal- functionarisschap weergeeft en dat tegelijk zo succesvol bleek te zijn. Dit voorjaar verscheen de vijfde druk en dat kleine ding heeft z'n weg dus wel gevonden. Hoezo, geen belangstelling voor de streek taal? Toen de Provincie Groningen in '84 over ging tot de aanstelling van zo'n taaiambte naar, wilde ze dat deze zich concentreerde op twee dingen: hij moest het Gronings onderzoeken (vandaar de tewerkstelling op de RU Groningen, de instelling die zo mooi dichtbij ligt) en hij moest het gebruik van het Gronings stimuleren. Aanpittjen, heette dat in de advertentie en daar had die nieuwe functionaris - toen nog een unieke baan in Nederland en Vlaanderen - geluk mee. Er waren juist twee tijdschriften ontstaan die zaten te schreeuwen om een helder overzicht van de spelling. Die kwam er en daar is sinds midden '84 tot mijn grote genoegen nooit veel over te doen geweest. De schrijvers konden hun gang gaan en die twee bladen hadden nu ook helderheid. Vooral het tweemaandelijkse Toal en Taiken was een groot succes. Ik schat dat ze momenteel tegen de 6000 abonnees hebben en dat is niet gek voor een provin cie met 600.000 inwoners. De zestiende jaargang is inmiddels ingegaan en een klein legertje vrijwilligers en een even groot aantal auteurs zorgen er gezamenlijk voor dat iedere aflevering mooi op tijd verschijnt en tegelijk herkenbaar is en nieuws bevat. Eén betaalde kracht is niets. Hij kan misschien van alles entameren, de activiteiten van al die vrijwilligers tikken vele malen harder aan, om het even of het schrijvers zijn, muzikanten, mensen die ervoor zorgen dat er werkelijk tientallen keren per jaar toneeluitvoeringen in het Gronings zijn, de vertalers van de bijbel en de kerkliederen die zo succesvol zijn en noem maar op. Die laatste groep vertalers heeft ook maz zel dat ze zo dicht bij een universiteit zit ten. De ruimten van de RUG worden regelmatig benut, maar belangrijker is natuurlijk de deskundigheid die met iM o e nummer <o O 0) D

Tijdschriftenbank Zeeland

Noe. 'n bitje uut 't zuudwesten | 1998 | | pagina 36