Kontrarie 'Ge dienkt da ge 't weet, mao ge 'èt er gin gedacht van. Lange op gepeinsd, mao d'r deug gin êne klap van. Joen veraol 't sjuuste Kontrarie Noe nummer 1 (j ui 't Was even flienk deudoee, mae t resul- 3 taat mag t'r weze: 't gratis nulnummer van c Noe is een groot succes g'oore. Ik kan ier wè aolderlei ciefers op gae voere, mae 't q zeit, dienk ik, genoegt a 'k je vertelle da Noe noe a zö'n bitje 't grootste Zeeuwse culturele tiedschrift is. Mee 'n oplage van meer as duzend. Mae vergis je nie: d'r bin een berg verênigiengsblaeden en zo, die a nog vee gróter bin as Noe. Uut de reacties van lezers merke me, da me op de goeie pad bin. Me trekke joenge lezers, d'r beginne mensen in 't Zeeuws te schrieven daer a je dat nooit van verwacht zou 'èn en d'r bin d'r gelukkig mae weinig die a moeite 'ebbe mee 't feit dat t qua geografische spreidieng aol nog nie zö goed verdeêld is. D'r waere natuurlijk ook negatieve reac ties. Meest van mensen die a 't, volgens mien dan toch, nog nie 'êlemaele begrepe 'ebbe. Die leie bievobbeld onze spelliengs- polletiek verkeerd uut. Een blad van voor jEr toet achter in eên bepaelde, consequente TV spellieng schrieve, is toch glad wat aors as van de West-Vlaomse hiphop-band 't 'Of van Commerce (schient) een soortje van Algemeên Beschaefd Zeeuws naestreve. Dat eerste doee me mee Noe wè, dat leste beslist nie. Je za aoltied bluve ziee van wavoor eiland of streek of zelfs van wavö durp een bepaelde schriever komt. Puzzelt dat maer s uut in de kommende veertig bladzies. Sommigen dienke ook da me nie verder komme as Walcher, de Bevelanden en t Wilde Westen van Zeêuws-Vlaenderen. Mae kontrarie, weet je. Me waege een oogje an de rest van Zeêland. Me aodde graog Noe a schrievers uut Oóst-Zeêuws- Vlaenderen, uut Tholen en Flipland, uut Schouwen en Duveland en liefst ook van Goeree en Overflakkee g aod. Maer as die d'r eige nie anbiee, dan kunne me weinig anders doee as wachte, ope en aol-an s babbele mee meugelijke schrievers. D r oor an gewerkt en as je dienkt da je Noe iets te bieen eit: stiert 't op of belt even. En toet slot waere d'r, die a 't d r nie êle maele mee seêns waere, dat Noe nie over vroeger kan gae. Natuurlijk kan Noe we over vroeger gae, mae dan we op een mooie, eerlijke maniere. En nie vol van valse nostalgie, gezemel over 'oe goed a 't vroeger was en 'oe slecht a t noe is en van die semi-leutige, boertige veraoltjes. Dus as d'r 's eên is, die a iets moois over vroe ger geschreven eit, of die iet of wat onder zocht eit (iets mee sociale geschiedenis of zö), dan plaetse me dat. Noe wil graog venieuwend weze en ier en daer n bitje ongesnikkerd 'douwe', mae me stae wè vö aolles open. Noe wil kwaliteit in 't Zeêuws brienge. Veraolen en gedichten, reportages (me 'ebbe d'r dit keer drie 'êle gaeve), be- schouwiengen over 't eên of t aor, inter views, fotoseries en soms ook nieuwtjes op 't gebied van de Zeêuwse cultuur. Artikels over ouwe woorden, uutdruksels en riempjes vind je 'ier nie. Daer e me in Zeêland aore media vö. Plezierig, ee, mee dit tweede bitje t eerste echte bitje eigenlijk) uut t zuudwesten. A je durft.

Tijdschriftenbank Zeeland

Noe. 'n bitje uut 't zuudwesten | 1998 | | pagina 5