As 't regentTïs 't 'ier nog erger' 't Kolje van Marcel, zeven plavuzen in 't vierkant Marcel ao, toen a t'n zeventig wier, een 'ondje genome. Ie ao 't van de slachter, die a elke weeke mee z'n wienkel op wielen deu 't durp kwam. En de slachter ao 't beêstje wl van een man uut Metz mee 'n weekenduusje in 'n durpje verderop. Finou dee 't nie best in Metz; ie was naebie nie om 'ouwen, ie vloog achter aol dat bewoog. En noe ao Finou dus 'n plekje bie Marcel, in 't schuurtje nest 't 'uus. Dae zat n mee 'n kettienk an 'n 'ange van de deure. Soms zat n buten en baste n naer aolleman. Dan zat n wi binnen onder de werktaefel mee de sliepsteên. Marcel brocht er eiken aeven 't overschot nae toe: 'n klusje 'alfzochte aerpels, wat deugebakke spek soms. Eens in de weeke kwam de slachter mee z'n wienkel en kocht Marcel een stik woste en kreeg Finou van de slachters beste 'amme. Marcel ao bokser geweest. Middengewicht. Kampioen van Frankriek, net nae d'n oorlog. Ie was in Paries geweest, Marseille, Madrid en Londen. Ie ao zelfs gevochten in Amerika; in Boston goeng n knock-out. Ie ao wat van de wèreld geziee, maer ie kwam terug nae z'n durp. In 'n klein groen 'oekje van Lotharingen, in 't noorden begrensd deu de kouwe Ardennen, in 't zuuen de dorre vlakte van de Woëvre en in 't oosten iezder, steênkoól en zwaeré chemie. Daer, an 't noordende van z'n durp, weunde n in 'n kotje van zeven plavuzen in 't vierkant. Z'n 'uusje stoeng dwas op de strae- te, mee z'n kont nae de rest van 't durp. Marcel keek vanuut aollebei z'n raempjes op 't bos, de weien en 't land van de leste boeren van 't durp. Ie ao as gin ander op 't durp ervaeren ao a 't plekje achteruutge- boerd was. In zien joenge jaeren weunden d'r wè zes-, zevenon- derd mensen. D'r waere vuuf cafees, d'r waere wienkels, een petrölieboer, tweê zaegerieën, een brouwerie zelfs. Ie vertrok tweê keer en ie kwam tweê keer in een glad aore wèreld vrom. De eerste keer was in den oorlog. Ie mocht in 't leger en wier gestationeerd in Verdun. De moffen kwaeme, Marcel verloor twi viengers en zat vier jaer in 'n kamp in de Elzas. Toen n terugkwam, was t'r, vanzelf, nog a 't eên en 't aor kapot

Tijdschriftenbank Zeeland

Noe. 'n bitje uut 't zuudwesten | 1998 | | pagina 14