Krien passionel Kérel Krien, wat schiete j'n 'oenders nt 0) c X) O IM 0) Leutig ee, zukke uutdruksels, recht uut't 'arte van't Zeeuwse platteland. Den dezen 'oor je een bitje stilletjes vö j'n eige te mompelen, op 't moment dat een ander (de 'Krien' uut de beeldspraek) flienk van z'n neuze staet te maeken. Want 't is noe o is een echt relativerend zeien, dat begriep je wè. Ironisch, kan je 't ook gerust 5 noeme: een compliment ('Kérel Krien!') mee iets dat eigenlijk glad niks voorstelt 5 ('t schieten van 'oenders). Wat mien noe opvalt, is da'k de leste tied zö dikkels dat zinnetje zitte te zeien. En aoltied as ik mee m'n neuze in de krante zitte, bie nieuws uut Zeêland. Verlee jaer bievobbeld, as t'r zö'n mooi verhaal in stoeng over kasteel Westove mee die nieu we Heemtuun. Zö'n echt modern plan: klauwen geld d'r in gestoke, aolles wat as t'r a 'onderde jaeren gegroeid en gebloeid eit, platwalse en dan zelf nieuwe zögena- emde natuur ontwerpe - echte eind-20e eêuwse groötdoenerie! Kérel Krien! En laet er noe nie bie stae, dat er nauwelijks bezoekers op af komme. En ook nie, dat er tonnen geld besteed is an 't uutbagge- ren van de zögenaemd stikvervuulde kas- teêlgracht - die as uuteindelijk zö weinig vervuuld bleek dat de bagger gewoon op de vuulnisbelt in 't Sloe op den groten 'oop gestort wier. Wat schiete j'n 'oenders! Voraol sind as ze in Middelburg die nieu wen burgemeêster 'ebbe, schiene 'k Krien naebie elke weeke an te roepen - tenmin ste dat zeit m'n vrouwe. Daè kan ze wè geliek in 'ebbe, want Spahr van der Hoek is zö ongeveer de verpersoönlijkieng van iets of iemand die as meer voorstelt dan wat 'n wezenlijk is. De ultieme Krien, zou je kunne zeie, de Krien de la Krien. As de man naer 'ier kwam, was 't a dude- lijk. Niks anders as ongesausd gezever over strategieën, over score en over 't antrekken van bedrieven. 'Moderne mar keting' moch dat voorstelle. Dan weet je 't wè: da's net zö lang 'ier of daer op bluve toutere toet dat iedereên 't steênbeu is en je vö een gedeelte je zin geeft. Vee moeilij ke woorden, aol-an een pluum in een kont steke en net doe asof je ansluut bie bestaende wensen. Nep-democratie - dae waere ze in Middelburg toch a goed in: de oppositie eit er a jaeren niks mi in te briengen as lege briefjes. Goed, me wiste dus a gauw wat vö vleis as me in de kuip 'aodde. En ja'oor, korts Burgemeêster Spahr van der Hoek van Middelburg naedien liet Krien z'n tanden ziee: de dur- pen op Walcher zoue mee de steden eên gemeente moete vurme (zelf verzonne deur Krien) en Middelburg moch groot groeie toet de spil van Zeêland. Iedereên die as kort bie 't vier zat, trapte d'r in en 't draoide d'r op uut dat er op 't moment miljoenen uutgegeven ore an een onder zoeksbureau. Een verstandig mens 'oudt z'n 'arte vast as n leest wat dat aol op tae- fel leit - 't motto liekent wè dat 't nie geeft 'oe as Walcher d'r in de toekomst uut komt te zien, as 't mae anders is dan noe

Tijdschriftenbank Zeeland

Noe. 'n bitje uut 't zuudwesten | 1998 | | pagina 20