Op z'n Toon Tellegens
ik droamde da k een droam was
en zodoende kon doen wa 'k wilden:
dus wier 'k een indiaan
en ree op een wilde mustang
tussen gróte kudden buffels,
(- mö wè een eeuwtje terug gewist -)
vorzien van 'oódtooi en tomahawk
kwam tuus bie squaw en wigwam,
wè de vredespuupe bie 't opperoófd 'ange
ma toen ze 's aeves begonne een gevangen
bleikgezicht
an de martelpaele te binden,
'ieuw de droam de droam vó geziee
en wist n van wegweze nae Wouw
Uutspraek
Marien Geuze
Marien Geuze (Povliet 1917 - Wouw 1998)
Jan Zwemer
'Ik leve bie den dag', vertelde n me in meie dit jaer, 'en
dat lukt me wè'. Den 13en augustus 1998 was den dag,
die as den lesten wier vö Ir. M. A. Geuze: 't lichaem ao
gin weerstand mi. En ik docht wi an die leste vuuf woor
den van toen. Ie leeken d'r mee te bedoelen dat 't n
beter lukte as n vooraf gedocht ao. Om z'n eige d'r bie
neer te leien dat eiken dag z'n lesten kon weze.
Vechte vö z'n gezondeid was n gewend geweest. Een
gentleman op leeftied, die as 't keer op keer won van
tegenslag op tegenslag. Standvastig, zöas n in z'n leven
mee aolle macht uutvoerde wat n as z'n opdracht zag:
een nuttig lid van de saemenlevienge weze. In 't
Zeêuws ei je daè 'n goed woord vö: 'n man mee deur-
zicht. 'n Sterke wil, zei mae. Inzicht ook. Mae wat ei je
te willen as 't lichaem verstek laet gae zö dudelijk? Leve
bie den dag, dat bluuft er dan over. 'We klimmen nog -
hoe lang?', schreef Geuze a in een gedicht onder 't
kopje 'Geloven' in z'n bundel 'Bij tijd en wijle'. De gróte
levensvraegen kan je op vee meer bladzies 'ore klienke
-verstild en soms uutnemend verwoord.
Je 'oort die vraegen ook in Geuze's vertaelieng van 't
gedicht 'Levensraedsel', da me mee nog ienkele van
Geuze's Zeêuwse gedichten in Noe meuge opneme.
'Min of meer gelet op het feit dat ik mij op mijn leeftijd
en met mijn wat falende gezondheid een beetje een
man van de dag voel stuur ik u nog wat voorraad
copie voor toekomstige Noe's toe', schreef n ons in
meie nog.
Op 't Zeêuws was Marinus Geuze gesteld: de taele van
z'n kinderjaeren op Povliet, de taele van de boeren die
as n as voorzitter van de ZLM vertegenwoordigde. Ie
drukte dat uut in z'n anvaerdieng, noe a vele jaeren
terug, van 't voorzitterschap van de Zeeuwsche
Vereeniging voor Dialectonderzoek. En in een 'andjevol
gedichten. In 't volgende nummer van Noe verschiene
d'r nog een paer.
'n Vervoegieng as ik misten of ie tikten klienkt in naebie
aolle dialecten in deze Noe as ik miss'n en ik tik'n. In een
berg dialecten van de Zeêuwse eilanden klienke diengen,
die genoteerd bin as mae, dae en wae kort: mè, di en wl.
Zuud-Bevelandse a-klanken die (noe vö 't eêst) geschre-
ve bin as aè, klienke zö'n bitje as eê of i. En wat a me as
ae genoteerd klienkt as de ai in populair.
Een uu as in puupe en een ie as in kieken klienke in 't
West-Zeêuws-Vlaoms korter as in 't Zeêuws van de
eilanden: püüpe en kiikn. Me schrieve 'm wè, maer
eigenlijk 'oor je de leste e in kieken dus naebie nie. Nog
in 't West-Zeêuws-Vlaoms 'ebbe klanken die a me
schrieve as eê (eêst) soms een j-achtig element: jeêst. Dat
is bie de oó somtieds ook zö, mae dan mee 'n w-achtig
element; Oöstburg klienkt een bitje as Woösburg.
In 'tThools (en 't Schouws) schrieve me oa vö die a-ach-
tige o die a ze dae in 't land van de 'oage boamen 't
Voegwoord en klienkt er 'n bitje as in, mae ons schrieve
mae geweun en. Aors oor 't wat moeilijk vö niet-
Tholenaers. En dae bin d'r nog a een berg van.
Me schrieve dus nie aolles precies zö a 't klienkt. Da's om
't leesbaer te 'ouwen. A je geïnteresseerd bin, of onze
bedoeliengen beter wil begriepe, ka je om een
Schriefwieze(r) vraege bie Stichting Zuudwest 7,
Ritthemsestraete 14, 4388 JR Oöst-Souburg. Een
bescheie biedraege vö postzegels en kopieerwerk oor op
pries gesteld.