Vö de wèreld
Noe nummer 2
An 't ende van de vorige eeuw weunde d'r
bie Souburg een fermielje Sinke. Een boe-
refermielje mee een degelijk bedrief. Mae
vaoder Sinke verspeelde z'n kapitaol en op
een nacht in meie is n d'r mee z'n vrouwe
en z'n vuuf guus vandeu gegae. Ie ao 't
bovenste stik van z'n 'ofekkenpaele d'r af
gesloge en meegenome; daè stoeng de
naeme van z'n 'of op. Waerschienlijk bin
ze mee de mailboot naer Iengeland gegae.
Ie schaemde z'n eige zö vö z'n fouten, dat
n aol wat a t'n over ao, achterliet. Gin
mens ei nog van z'n g'ore. Z'n buurman
ao nog een 'êle dotte geld van z'n tegoed
en over 't vloeken de morge naè 't vertrek
van Sinke oor in de fermielje nog aoltied
verteld: 'Gotster vö de wèreld!'
Die Sinkes bin natuurlijk nie de enigste
Zeêuwen die vertrokke bin de afgelöpe
tweê-onderd jaer. D'r bin d'r bergen ver
trokke, sommige mochte naebie, aore
koze d'r vö. Wat a mien aoltied opvaolt, is
dat die Zeêuwen buten Zeêland zö lank
an mekaore bluve 'ange. Ik bedoele, d'r
bin nog aoltied banden mee de Zeêuwse
kolonie in Michigan, die noe a 'onderd-
vuuftig jaeren oud is, d'r oor nae vuuftig
jaer nog aoltied vee in de Nop
(Noordoöstpolder) gelogeerd, d'r bin nog
een stik of wat Zeêuwse verênigiengen in
steden as Rotterdam en Den 'Aegt. En 't
bin nie alleên ouwere ex-Zeêuwen die a
bluve 'plakke'; je ei ook een 'eêle klampe
Zeêuwse studentenverênigiengen.
In deze Noe stae die butendiekse
Zeêuwen min of meer centraal. Cees
Maas gunt ons een vöproefje van 't boek
dat n saemen mee een paer aore schrieft
over 't plekje Zeeland in Michigan. Een
berg schrievers die a an deze Noe een
biedraege leverde, weune buten Zeêland
en schrieve dudelijk vanuut die positie:
Willem van den Broeke, Pier van
Damme, Lou Vleugelhof en de onlangs
overleje op Povliet gebore Marien Geuze.
En zelf 'k 't eên en 't aor opgeschreve
over een Frans durpje waer a de gevolgen
van aol te vee emigratie daegelijks voel-
baer bin.
Een themanummer ka je 't nie noeme,
daer me te vee aore gaeve biedraegen vö.
Noem 't een klein eerbetoon an reislustige
lui van toen en van Noe. An de mensen
die a vertrokke bin om vrom te kommen,
of gekomme bin om wi weg te gaen. En
vöraol een eerbetoon an luitjes as Sinke
van Souburg, die misschien wè vrom
wilde, mae nie konde. En mee een stik
'ofekkenpaele de 'alve wèreld rondzeule.
Gotster vö de wèreld.
Spellieng
Me nog a wat nuttige reacties over de in Noe
gebruukte spellieng van de Zeêuwse dialecten g'aod.
Op basis daèvan me die spellieng een bitje angepast.
De dudelijkste veranderieng is wè de Zuud-Bevelandse
ae (die zö'n bitje klienkt as een lange 1), die me noe
schrieve as aè om 't verschil mee een ae an te geven.
Oök in aore dialecten is die aè bruukbaer, vöraol in
verkorte woorden as waè, daè en zö.
Daènaest me d'r vö gekoze om de Thoolse en
Schouwse o-klank te schrieven as oa (loape, boam,
roak), om toch een onderscheid te èn mee de elders
gebrukelijke oö (löpe, boöm, roök).