Vö de wèreld Noe nummer 2 An 't ende van de vorige eeuw weunde d'r bie Souburg een fermielje Sinke. Een boe- refermielje mee een degelijk bedrief. Mae vaoder Sinke verspeelde z'n kapitaol en op een nacht in meie is n d'r mee z'n vrouwe en z'n vuuf guus vandeu gegae. Ie ao 't bovenste stik van z'n 'ofekkenpaele d'r af gesloge en meegenome; daè stoeng de naeme van z'n 'of op. Waerschienlijk bin ze mee de mailboot naer Iengeland gegae. Ie schaemde z'n eige zö vö z'n fouten, dat n aol wat a t'n over ao, achterliet. Gin mens ei nog van z'n g'ore. Z'n buurman ao nog een 'êle dotte geld van z'n tegoed en over 't vloeken de morge naè 't vertrek van Sinke oor in de fermielje nog aoltied verteld: 'Gotster vö de wèreld!' Die Sinkes bin natuurlijk nie de enigste Zeêuwen die vertrokke bin de afgelöpe tweê-onderd jaer. D'r bin d'r bergen ver trokke, sommige mochte naebie, aore koze d'r vö. Wat a mien aoltied opvaolt, is dat die Zeêuwen buten Zeêland zö lank an mekaore bluve 'ange. Ik bedoele, d'r bin nog aoltied banden mee de Zeêuwse kolonie in Michigan, die noe a 'onderd- vuuftig jaeren oud is, d'r oor nae vuuftig jaer nog aoltied vee in de Nop (Noordoöstpolder) gelogeerd, d'r bin nog een stik of wat Zeêuwse verênigiengen in steden as Rotterdam en Den 'Aegt. En 't bin nie alleên ouwere ex-Zeêuwen die a bluve 'plakke'; je ei ook een 'eêle klampe Zeêuwse studentenverênigiengen. In deze Noe stae die butendiekse Zeêuwen min of meer centraal. Cees Maas gunt ons een vöproefje van 't boek dat n saemen mee een paer aore schrieft over 't plekje Zeeland in Michigan. Een berg schrievers die a an deze Noe een biedraege leverde, weune buten Zeêland en schrieve dudelijk vanuut die positie: Willem van den Broeke, Pier van Damme, Lou Vleugelhof en de onlangs overleje op Povliet gebore Marien Geuze. En zelf 'k 't eên en 't aor opgeschreve over een Frans durpje waer a de gevolgen van aol te vee emigratie daegelijks voel- baer bin. Een themanummer ka je 't nie noeme, daer me te vee aore gaeve biedraegen vö. Noem 't een klein eerbetoon an reislustige lui van toen en van Noe. An de mensen die a vertrokke bin om vrom te kommen, of gekomme bin om wi weg te gaen. En vöraol een eerbetoon an luitjes as Sinke van Souburg, die misschien wè vrom wilde, mae nie konde. En mee een stik 'ofekkenpaele de 'alve wèreld rondzeule. Gotster vö de wèreld. Spellieng Me nog a wat nuttige reacties over de in Noe gebruukte spellieng van de Zeêuwse dialecten g'aod. Op basis daèvan me die spellieng een bitje angepast. De dudelijkste veranderieng is wè de Zuud-Bevelandse ae (die zö'n bitje klienkt as een lange 1), die me noe schrieve as aè om 't verschil mee een ae an te geven. Oök in aore dialecten is die aè bruukbaer, vöraol in verkorte woorden as waè, daè en zö. Daènaest me d'r vö gekoze om de Thoolse en Schouwse o-klank te schrieven as oa (loape, boam, roak), om toch een onderscheid te èn mee de elders gebrukelijke oö (löpe, boöm, roök).

Tijdschriftenbank Zeeland

Noe. 'n bitje uut 't zuudwesten | 1998 | | pagina 4