't begint 'ier een bitje nae
geld te ruken
saoi. En op een on-Amerikaanse manier ergens gezellig, mee die
loofboompjes tussen de parkeerplekken en de wienkels. De oud
heidkundige verênigienge, The Zeeland Historical Society, eit an
de gevels van ouwe gebouwen bronzen plaetjes geschroefd, mee
een veraeltje over de geschiedenis van 't 'uus. Ik kuier langs de
plekken waè ze ooit weunden: de DePree's, de Dekkers, en de
Van Koeverings.
Iedereen 'ier die je tegenkomt ei wè wat mee 't ouwe land. Ik
draege een schouwertasse mee 't logo van de Provincie Zeêland en
dat geeft anspraek. Ze vertelle je spontaan d'r Europese achternae-
men, en zö kom je op een wandelienge deur de 'oófdstraete de
Huizenga's en de Lokerse's tegen. Een mevrouw Dejong, de kip
penboer Geerligs en 't kassameisje dat DePree 'eêt, ze spreekt 't
uut als 'duprie'.
'Oenger 'k. In Abbey's Allie, 't énige restaurant, koop ik een
S;
kalkoensandwich die kaekkramp oplevert vanwege de omvang.
Hallo, je bin nieuw 'ier,' stelt de sproetige serveerster nog a
vrolijk vast. Drie momenten verder wil ze wete 'oevee guus ik
'ebbe en 'oevee of ik verdiene.
Bier ka je nie kope. Zeeland telt vee kérken, maer gin enkele
kroeg. De 'êle stad lei droog sinds 1905 en de conservatieve en
Godvrezende meerdereid van de stad wilt dat graog zó 'ouwe ook.
Politiek gezie, is de overgrote meerdereid Republikein. Rechts en
christelijk.
'Ach, me kope ons bier buten Zeeland en drienke 't binnen
Zeeland op,' grapt een ouwe man achterin 't restaurant. Z'n kam-
meraos lache. Dit is een nog a speciaal clubje, want ze bin aol
miljonairs, a zie je dat er niet an af.
De mannen komme 'ier tweêmael daegs bie mekaore om de toe
stand van 'eêl de wèreld te bespreken. 'Rentenierend Koffie
