N o e
nummer 2
Drinkin Vereniging' meldt 't horretje boven ulder stamtaefel in
onbeholpen Nederlands.
't Is leuk. De mannen 'ouwe mekoare een bitje vö de gek. Meneer
Kroll, een man van over de zeventig mee een zwarte bril, moet t
ontgelde. Ie is nog nooit in 't ouwe land geweest.
'Logisch,' schaetere d' anderen, 'gin mens wilt n ginter
'Maer ik 'ebbe daè wè femielje,' reageert Kroll.
'Ja, in de dierentuun,' de mannen brulle 't noe uut.
Ze biee an saemen vö z'n vliegticket te betaelen as ik m mee wil
neme naè Nederland.
'Mae me betaele enkelt een enkele reis,' roepe ze en Kroll reageert
gemaekt boos.
Die sfeer.
Ze wete nog wat woordjes Nederlands en ook nog wè wat
Zeêuws, mae 't is weinig. 'Een klaine beetje' en 'woekaattut' bin
favoriet. En de grote woordgrap dat in Nederland een neef ook
een nicht kan weze, da vinde ze zeer om te lachen.
Randall M. Dekker, een miljonair mee AOW die een 'three bil
lion dollar bank' bestuurde, weet nog een stoffige gouwe ouwe:
'de Zeeuwse taele is de mooiste taele van aollemaele'. Z'n gezicht
spliet open in een glimlach.
Ie ei nog femielje mee een juwelierszaak in Goes, vertelt n. En t
spiet 'm dat de ouwe taele verdwient en eigenlijk enkel ulder ach-
ternaemen nog 'erinnere an de kolonisten van over de oceaan.
'Mae me bin Amerikanen. Vee femieljes ier ebbe zeunen gegee
vö de Amerikaanse oorlogen, vergeet dat nie. Me bin in de eerste
plekke Amerikaan.'
Mae, 'oe moet ik dit Zeêland noe ziee, dat leg ik deze wonderlijke
de zuule tegenover de kérke
