Strange van mien
brandbaers, dus aalles mie aalles was t't goed of'elópen.
De politie kwam ok kieken en miek proces-verbaal op. Ze kwam-
men toet de conclusie, a t'r in eên van die bullen een granaat eze-
ten aa uut een vliegtuug. Mie luchtgevechten gebeurden dat toch
meêr an die diengers overaal in de rondte vlogen.
'Oe a t't eigenlijk ekommen is, bin ze nooit achter ekommen; die
boer 'ieuw wieselijk z'n mond. Maer ie was ok verrekt verschrok
ken en stikbliee a t't zö of'elópen was. A t'n d'r goed over naè'ed-
ocht aa wat voe gevolgen a dat zou kunnen 'èn, aa t ie 't nooit
edaèn, wan 't was nooit z'n bedoelige ewist a t'r dooien mie zouen
kunnen vaallen, die wazzen d'r a meêr as genoeg evaallen de
of'elópen jaeren.
In de laote naojaorszunne
loop ik lankzaom over 't strand,
de toeristn zien naor 'uus toe
en den oest die is van 't land.
Zeêmeêuwn krijsn over 't waoter
'n visserscheepje da kom binn
ruumn vol mee verse gornaot
't za an de kaoie z'n plekje vindn.
Angespoelde stikn touwe
'n plastiek zak, 'n ouwe kist
en zwermn vliegn
op de kop van dooie vis.
'Oóge waoter vult m'n voetspoorn
'oópn klappers an de kant
je goed kiekt, an de Nieuwe Sluuze
stao de zeê in brand.
An 'k 'ier zó loop te droómn
dan bin 'k bliee dan'k 'ier zien
de toeristn zien naor 'uus toe
en 't Strang' is wee van mien.
R. Steenbakker-van Pamelen