Strange van mien brandbaers, dus aalles mie aalles was t't goed of'elópen. De politie kwam ok kieken en miek proces-verbaal op. Ze kwam- men toet de conclusie, a t'r in eên van die bullen een granaat eze- ten aa uut een vliegtuug. Mie luchtgevechten gebeurden dat toch meêr an die diengers overaal in de rondte vlogen. 'Oe a t't eigenlijk ekommen is, bin ze nooit achter ekommen; die boer 'ieuw wieselijk z'n mond. Maer ie was ok verrekt verschrok ken en stikbliee a t't zö of'elópen was. A t'n d'r goed over naè'ed- ocht aa wat voe gevolgen a dat zou kunnen 'èn, aa t ie 't nooit edaèn, wan 't was nooit z'n bedoelige ewist a t'r dooien mie zouen kunnen vaallen, die wazzen d'r a meêr as genoeg evaallen de of'elópen jaeren. In de laote naojaorszunne loop ik lankzaom over 't strand, de toeristn zien naor 'uus toe en den oest die is van 't land. Zeêmeêuwn krijsn over 't waoter 'n visserscheepje da kom binn ruumn vol mee verse gornaot 't za an de kaoie z'n plekje vindn. Angespoelde stikn touwe 'n plastiek zak, 'n ouwe kist en zwermn vliegn op de kop van dooie vis. 'Oóge waoter vult m'n voetspoorn 'oópn klappers an de kant je goed kiekt, an de Nieuwe Sluuze stao de zeê in brand. An 'k 'ier zó loop te droómn dan bin 'k bliee dan'k 'ier zien de toeristn zien naor 'uus toe en 't Strang' is wee van mien. R. Steenbakker-van Pamelen

Tijdschriftenbank Zeeland

Noe. 'n bitje uut 't zuudwesten | 1998 | | pagina 11