Zeeuwse winter
Me gienge in de winter naè de schoole
mie 'n kroóie guus over den kaèlen diek,
een stuutemaèle vol bie stropiestuten,
en iedereên liep bie z'n eigen kliek.
A dan de lochten licht en elder waère
en t waeter in de duiven was bevroze,
dan gienge me mie z n aollen schaesens riee
op 'n weêltje da me saèmen ao ekoze.
Dan gieng 't om z'n 'ardsten op de botjes
je kreeg t waerm en aol mae waermer tot je
as paeren stieng te dampen an de dieken,
je voelden je as keuniken zö rieke,
mie iengelvleugels gieng je deur de lucht,
me vloge, naèbie nergens 'oorden je gerucht.
Noe nummer 3
Lou Vleugelhof