Zoete èrremgard
noe nu
Ik d'r noga 's moeite mee om aolles uut
te voeren wat in m'n 'essens opkomt. Ik
bin eên van die joengers die naebie
bezwiekt onder de druk van z'n eige ver
zinsels, ken je dat?
Overlesten 'oorde ik er eên praóte over
iets dat een Griekse wijsgeer 's gezeid ao
en toen docht ik bie m'n eige: 'Jae> die
moe 'k ook nog 's leze. Aollemaele.'
Mae as ik daè dan mee bezig zou weze -d'r
bin vroeger nog a wat Grieken geweest die
wat te melden aodde, dus daè steek je
agauw nog a wat vrieje tied in- dan verzin
ik impersant wi genoeg om nog vuuftig
levens mee te vullen. Ik vreêze dat ik dat
nie gae redde. Dus zit 'r vorlopig weinig
aors op as m'n eige te beperken. En nie
zö'n bitje ook.
Op énig moment in m'n bestaen 'ebbe ik
beslóte dat ik eten wè een interessante
materie vinde. Gaendeweg ontdek je dan
diengen die je verrasse, intrigere, frustrere,
uutdaege, fascinere en irritere. Daè biet je
j'n eige dan in vast, en elke keer a je een
antwoord gevonde dienkt te 'ebben, ei je
meer vraegen ontdekt, die je op ulder
beurte wi verrasse, intrigere, frustrere,
enzovoort...
Deu dat ik dikkels onderwege bin, loope
ik ook nog a 's tegen iets nieuws an. Zö
was ik onderlesten in een klein durp, om
even rond te snuffelen bie een boer wiens
bestaen me in 'oge maete intrigeert. Zö
dwas as pok'out gaet n 'êlemaele z'n eige
gank en 't interesseert n 'êlemaele niks of
iemand aors 't noe mee z'n seêns is of nie.
En impersant eit n een bloeiend bedrief,
en nog aordige produkten ook. Op een
'êle verfrissende manier geeft n invullieng
an z'n boerebestaen, en as ik dan ankom-
me dan eit n vö mien eigenlijk aoltied wè
iets nieuws te vertellen of te proberen,
wan ie is 'êle daegen bezig mee z'n vak.
Dus, nae dat ik 't eên en aor in m'n auto
gegooid ao, stoenge me nog een bitje te
ouwoeren tegen de schuure, en vertelde n