me over de zoete èrremgard.
'Dat noeme ze ook wè zoete appels. Die
wiere 'ier op 't eiland gedroogd vó de win
ter en as stoofgroente g'ete bie de waerme
maeltied. M'n buurman ei t'r nog tweê
bomen vol mee'.
Zö maekte ik kennis mee een appel die
m'n bestaen zou gae beheerse. 'Oeks over
kant staeke me naè de buurman, die mien
tegen een 'êle schappelijke pries wat van
de appeltjes anboöd. Stik in m'n sas ree ik
'r mee naer 'uus om drekt te gaen experi
menteren: machtig leuk appeltje, klein
van stik, stevig van structuur, blozend van
kleur, en een wèreld van meugelijkeden.
Je kan d'r moes van maeke, koke in suker-
waeter mee een stokje kaneel en wat anies,
je kan d'r chips van maeke, combinere
mee ander fruit, ies van draoie, sap van
perse, puddienk van koke, je fantasie zou
d'r van op 'ol slae.
Dag in dag uut was ik mee die rotappel in
de weere. As ik ergens vroeg of ze a 's
g'oren aodde van zoete èrremgardappeltjes,
begonne sommige spontaan 'êle veraelen
uut de doeken te doen, over 'oe as ze
vroeger bovenop den oven, as 't brood d'r
uut was, de geschilde partjes appel droog
de, en dat dat zö lekker rook (misschien
kan je ze trouwens ook wè roke...).
Geweldig, wat een fantastischen appel.
'Oe langer ik 'r mee bezig was, 'oe meer
veraelen of ik 'oorde, 'oe meer ideeën of
ik kreeg. Binnen de kortste keren stoeng
ik wl bie de buurman van de boer op 't
erf om die twi bomen te plunderen, en zö
groös as een aop op 'uus an te gaen mee
m'n nieuwen anwinst. Ik kan naebie nie
wachte op de volgenden oest. As ik aolle
meugelijkeden op een rijtje zette, dan
krieg ik in dit leven nie ml genoeg tied
om elke verzonne meugelijkheid tot uut-
voering te briengen. Voraol ook nie,
omdat ik bie elke bereidienge wl aore
opties zie, die op ulder beurte wl aore
meugelijkeden biee. Gillend gek oore ik
d'r van. Ik raeke nooit ml van die appel
af.
En as m'n tied dan gekommen is, en ze
vraege me wat ik mee m'n leven gedaen
'ebbe, dan is t'r eigenlijk mae eên ant
woord: 'Ik ao vréselijk graog de Griekse
klassiekers wille leze, mae d'r kwam nie
van, wan ik was bezig mee appels.'
De tuunmèrel
'n Mèrel spit m'n gosveldj' om
a weer 'n vette wurm
dan schrikt ie van m'n achterdeure
daer a'k deur naer buten sturm
Ie kiekt m'n fel verwietend an
bè je dae noe a weer?
mö je perse wee repetere gaen
da's a de derde keer...
Ie wupt een endje bie mien weg
soms spriengt ie op de muure
a'k in 't-tuinuus m'n eêste neut' anslae
kiekt ie nog een bitje zuure
Mar a'k dan even varder spele
ziengt n a weer ml m'n mee
m'n zwarte maot, m'n mèreltje
is a gauw wee stik tevree
D'r gae gin dag 'aest 'eene
a 'k 'm nie even 'oöre
m'n snuggere gast, 't 'êle jaer
ei j' bie mien een streepje voóre.
moe numme
Cees de Leeuw
