ossemisse
te
Ik dee de deure open van de schoole waèr a m'n vrouwe werkt en
stapten naè binnen. In de gangen stoenge stik voe stik diengen
die a ze 'ier stikke nódig ao. Vee rolstoelen en looprekken, waèr a
de gehandicapte guus meedógenloos gebruuk van maèkten. 't
Liep tegen kossemisse en overaol in 't gebouw kon je dat wè ziee.
Toen a 'k den 'oek omgoeng kwiem ik 'm tegen. As een sinter-
klaos op z'n retoer liep n plechtig deur de gangen, terwiel a t'n
net dee of a t'n een stok vastieuw. Een joengen van een jaer of
vuuftiene mee weinig geêstelijke speelruumte.
'Goeiendag', zei ik, terwiel a 'k n voorbieliep.
Zien gezicht spleet glad open. Ie stoeng stille.
'Ik gaè rippetere', giegelde n vochtig.
Zenuwachtig trokte n mie z'n schoeren en keek me een bitje
onzeker an. Z'n mond en z'n ogen pasten nie bie mekaore. 'Kiek
's an, rippetere. Je wor toch gin toneelspeler zeker?' Ie lachten nie
mi en z'n ogen wiere serieuzer.
"t Is voe kossemisse', zei t'n ernstig, 'Daè mot je nie mee spotte'.
Ik trokke m'n gezicht in een ploóie en zei vlug da 'k glad nie de
bedoelige ao om de spot te drieven mee een zaak die a van zö'n
groot belang was.
Ie keek een bitje gerustgesteld.
'Speel jie ok mee in een kesspel?' vroeg n.
'Dit jaer nie. 'k E 't vee s te druk, echt waer.'
Ie vertrouwden 't nie êlemaèle. 'Je mot er wè wat an doee an
Kossemisse', zeit t'n oppassend. Ik knikten braaf.
Naèdienkend beet n op z'n onderluppe. Toen zuchten ie, pakten
z'n 'stok' en kroop wee in z'n rolle.
'Ik gaè mae wee 's vadder', zei t'n oud.
'Wat voe rolle speel jie eigelijk?, vroeg ik nieuwsgierig.
Z'n gezicht vertrok 'êlemaèle. 'Da's geheim', zei t'n verschrikt.
'Dat mag gin mens wete, aors is de lol d'r of'.
'Mae je kan toch wè zegge oe a je 'eêt in dat stuk', probeerden ik
een bitje sussend. Ie docht diepe naè en keek achterom over z'n
schoeren. Ie ao t'r mae moeilijk mee.
'Nee', zei t'n in de warre. 'Dat mag nie'. Ik sloeg n op z'n schoere.
"t 'Oef nie, Me ziee 't wè a 't zövarre is'. Toch twufelde n nog.
't Is ok zö moeilijk om een geheim te bewaeren. Ie zuchten diep.
'Goed dan', zeit n resoluut. 'Ik za 't zegge a je belooft da je 't nie
vadder vertelt'.
'Beloofd', zei ik plechtig en stak tweê viengers omoóge. Ie keek
nog een keêr rond om d'r van overtuugd te wezen da gin méns 'm
kon 'óre.
'Ik bin Jozef', fluusterde n. Toen draaiend' ie z'n eigen vlug om.
Ie was verschrokke van z'n eigen. Ie ao vee te vee ezeid en z'n
stemme kloenk dan ok 'eêl driengend toen a t'n d'r an toevoeg
den:
'Mae ik zegge nie waèr a 't over gaèt'.
