een koeienvel en hennepzakjes, maor ook een kompleet vouwbed- de in de bosjes. In de kleine keête kwam soms de politiek om den 'oek kiekn. "t Is 'ier vol!', wier t'r een keêr geroopn. 'Ja, Nederland is ook vol', riep een ander. 'Ik 'èn a 'n paor keêr op die Janmaat gestemd. Die nog 'n keêr voogesteld al die buutn- landers in een boot te laoin en op zeê uut te laoin. Da kostende 'm nog een boete.' Niemand reageerende. Mao toen zei t'r eên: 'Ja, Ali, gie kan best leevn van vuufentwintig guldn in de weeke. Judder drienkn nie, roókn nie en eetn gin verkensvleês.' Ali begost te lachn: 'Ik zien gin eênst 's moslim.' An 'k dit schrievn, werkn me in Bresjes. We moetn nog vier daogn. Dan is 't project afgeloöpn en keêrn we terug nao onze daogelijkse bezigeedn. Voo mien betéken da terug nao de téken- taofel en m'n kleurtjes. Andern gaon terug nao udder vriewilli- gerswerk of een nieuwe baone. Ons werk za worn afgeslootn mee een feêstelijke bieeênkomst op t gemeênteuus van Oóstburg en de uutbetaolieng van ons hono rarium. Foto's en dit stikje zien dan de 'erinneriengn an 't project da impersant van de deêlnemers de naome 'Dweiln mee de krao- ne oopn' of 'Waoter nao zeê draogn' gekreegn 'èt. Jan Bruens is beêldnd kunstenaor in Aerrenburg (op de foto lienksonder de vriewilligers, vlnr. Harry, Georges, Carlo, Albert en Ali)

Tijdschriftenbank Zeeland

Noe. 'n bitje uut 't zuudwesten | 1998 | | pagina 23