zien die puutn 't beste af. Van 't risservaot, net buutn 't durp, weet 'k da nog nie zö. Das een zógenaomd beschermd plekje van nog geen 100 meter deursnee, omgeevn van prikkeldraod en een grachtje mee daoromeene 'n macadamwegeltje, toch nie direkt een ideaole habitat voo puutn. Mao ja, 'k zien geen deskundo- loog. Toen 'k op een keer een wandeliengetje naor 't puutn-tuusland maokende, praotten 'k een bitje mee mensn die dao weundn. Die zeien an de reigers de meêste puutn al opgevreetn 'aon. Ze lachtn d'r maor een bitje om. De plaotselijke natuurbeschermers 'anteêrn wetsartikels om mensn buutn de deure te 'ouwn, mao zien ver- geetn te dienkn an een no-fly zone voo de ornithologische lucht macht. Voo zeker worn alle puutn die nao ulder paorienge de boom in wiln bie 't oversteekn deur auto's platgereejn. De toe komst van de takkepuutn die d'r eign moetn 'andaovn an de Kruusdiekschanse buutn Aernburg, ziet 'r nie erg rooskleurig uut. In mien oógn is da risservaot een echt Bantoestan voo puutn. De letstn tied wier d'r vee over die puutn gepraot. Zö 'oorden ik overlest 't veraol van een takkepuut, die 'n 'êlen aovend lang, gekleefd an een keukenraom, mugn zat te vangn. En wien èt 'r nie gehoörn van de beroemde schriever Jan Wolkers, die een pel grimstocht naor Aernburg ondernam en wiens boekje in de plaot selijke supermart te koop leit. 'k Durf 'aost te zegn a alle publici teit, tegeliek mee de anbiedieng van t-shirts, boekn, CD's mee gekwaok, zelfst 't uutdeêln ^an kikkerordes, groot gevaor oplevfrn voo deze amphibische doedelzakblaozers. Bie een diernhandelapr wiern overiestn meêr as 250 takkepuutn en salamanders in besikg genoomn. ft En 'ier in 't durp trof ik bie een wandeliengetje tweê luitjes die an mee een schepnet doende waorn. Salamanders vangen. Ze 'aojt een goeie vangst. Om te verkopen. Geliek in Sluus is de puut een verhandelbaor produkt an 't worn. De diern gaon vanuut Aernburg op reis naor een onbekend terraorium ergest in de Randstad. Ulder neevn en nichtn, de groene puutn, treft een erger lot. Voo 't kikkerkannibaolisme slaot de kikkerslaoger mee een vliemscherp mes 't lief van de puut in tweêën. 't Paddesprienggedeêite gaot in potjes, de rest gaot nao de destructie. Me praotn dus mao liever nie meêr over 't lot van alle beschermde familieleedn van de tak kepuut, zóas neef Bufo bufo (in goed Zeêuws: padde). Ulder énigste beschermieng is te vindn as ze nao doödgereeën te zien, gevondn worn deu een natuurliefhebber. Een dosis 'aorlak zurgt dan voo 't eêuwige leevn. Noe numme

Tijdschriftenbank Zeeland

Noe. 'n bitje uut 't zuudwesten | 1999 | | pagina 11