nog wat mee an kan'.
Mee een naebie verontschuldigende blik
trok n een staepeltje papier uut z'n bin
nenzak en drukte 't in m'n 'and.
Verbouwereerd keek ik nae de kreukvrieë,
keurig bewaerde velletjes schriefpapier
waerop n de verzaemelde familierecepten,
in feilloos recht 'andschrift, vele jaeren
geleeë ao neergeschreve en bewaerd.
Tenminste dertig jaer lang ao d'n ze regel-
maetig zien leie tussen z'n papieren, mae
ie ao 't nie over z'n 'arte kunne kriege om
ze weg te gooien.
Een eêuwen-ouwe kettiengk breek je nie
zömae...
't Jaor rond
Strekke zeiln an de wind
de wolkn voarn
'k kan verre kiekn
Zeumer
't Zunnetje blekt in 't waoter
't zand wacht op 'n kinderand
die zandkasteeln bouwt.
Naojaor
Regenkladn mee nikkelstaertn
de zeêe is grauw
schuumdodn zwiern over 't strange.
Winter
Tusn mist en nevelsierten
wacht de zeêe
mee 'ert'zeêr op 't voojaor...
N o e n u m m
R. van Pamelen
Voojaor
