Langlaufen
Noe nummer 4
c 't Is in de mode. Iedereên gaèt een dagje langlaufen. Meestal in de
E buurte van Botrange of ergens aars in de Ardennen. De busmaat-
o schappijen 'èn d'r op in'ehaèkt en organiseren dagtochten d'r naè
toe. Aolles inbegrepen. Ski's, stokken, schoeën en ok j'n eten.
M'n vrouwe en ik vonden 't ok wè wat en me zouen een dagje
meegaèn. 's Ochends om zeven uren ree de bus wig en dan mos
sen me d'r zien. Me wazzen d'r ruum op tied, mae daè stoengen a
'eêl wat mensen. En toen a de bus ankwam drongen ze alemaèle
naè voren om een goed plekje te 'èn. 't Was een volle bak en me
reeën mooi op tied wig, uut'ezwaaid deur de tuusbluvers.
Daè wazzen d'r die 'aan nie ml egeten, want me wazzen nog nie
bie Antwerpen of ze 'aèlden d'r stuutmaèle voe den dag en goen-
gen eten. Daè was t'r eên die ad een 'êle baèle mie uutgebakken
spek bie z'n, een 'alf brood en een gróte kruuke koffie. Die dienkt
zeker an ze in België gin eten 'èn.
't Was lekker weer en me schoten goed op. 'Alverwege stopten de
chauffeur nog een keer bie zö'n wegrestaurant om 'n baksje koffie
te drienken en 'n plasje te doen. M'aan daerom nog gin sneêuw
'ezien, mae dfc chauffeur zei dat t'r in de Ardennen genoeg lag.
Je aa daerom daè zö mae gin koffie, 'oor. We mtjsten in een rij
gaèn staèn, een schiemblad pakken en dan schydfden je zö op.
Dan kwam je bie zö'n toestel, a je een knopje indrukten, kwam
t'r koffie uut. Temissen, a je 't goeie knopje aa. ^Tant voe mien
was t'r eên, die drukten op een knopje en toen Jfwam t'r sukelade-
melk uut en dat lusten die glad nie. En dan was t'r ok nog eên die
aa vergeten een kommetje d'r onder te zetten. Waerom kunnen ze
je ok nie fesoenlijk bedienen?
Op 't leste zat er een juffrouw en daè mos je an betaèlen in Belse
francs. Bie de plees most je ok a in de rij staèn. Da goeng overste
beurte. A je 'r uut kwam, zat er een vrouwe an een taèfeltje mie
een scheuteltje en daè mos je vuuf frank in gooien. Da was d' eer
ste keer a 'k mos betaèlen om te gaèn pissen.
Affijn, tegen de mirreg kwammen me an bie de baène. De
chauffeur aa nie 'elogen, want daè lag 'n goeie laège sneêuw. Maer
eerst mosten me gaèn eten. Me goengen zitten en daè kwam een
juffrouw naèr ons toe mie een balpenne en een boekje in d'r 'and.
Wat a ze zei konden me nie verstaèn, want ze kon gin 'Ollands.
Gelukkig aa de chauffeur ons eten besteld: friet mie appelmoes en
een 'alven 'oender. Me konden d'r ok wa bie drienken, mae dat
mosten me oppart betaèlen. Toen a me 'egeten 'aan, deêlden de
chauffeur de spullen uut. Ie vroeg dan onze schoenmaète.
Toen konden me onzen gank gaèn. Van te voren 'aan ze veuren
'etrokken, daè je in mos bluven, mae dat kon t'r gineên. 't Was
glad nie makkelijk, 't Goeng 'n bitje naè beneeën, mie lillijke
bochten d'r in en de meêste laggen a gauw op d'r buuk.
Overal langs de kant en op 't ende stoengen d'r tentjes bie stoelen
en taèfels d'r voe daè a je wat gebruken kon. De mensen zatten
dan ok a gauw bie een pot bier voe d'r. Sommige wazzen 't wè
gauw beu. Net as Dries van Fiel van Jewannes van Kaatje. "Oe
gaèt 't vroeg ik an z'n.
'Gin donder waerd, joen', zeit n. "k E stik vee krampe in dat êne
beên, die ski wil aalmaer een are kant uut as a ik wil'.
