Ie dee ze maer 's uut en toen zag ik twee I's d'r op staèn. Op ieder
een dan. 'Da's ok gin wonder, Dries', zei ik, 'jie ei twee lienkse
ski's an.'
Neêe, een succes was t't nie direct. Toch me vee lol g'ad en me
'èn vreêd vee 'elachen. Truus van Piet Friet wast 't zö beu as
gespoegen spek, zei ze. Ze wou naèr 'uus, zei ze tegen Tanne van
Teeuw: 'Ik wil naèr 'uus, maer waèr is Piet? Ik bin Piet kwiet'.
Tanne, die een dichtknobbel aa, riep stik'ard: 'Truus wil naèr
'uus, mae Piet Friet is kwiet. Waè zit je, Piertje, dan krieg je een
biertje!'.
En verrekt, zeg, of a t'n 't ehoren aa, daè kwam die van achter een
bulte 'esuusd. 'Elegans krom en z'n stokken onder z'n aerms.
"Ouw me tegen!', riep n. "k Kan m'n op'ouwer nie vinden!'.
Ie kon z'n draai ok nie vinden en schoot recht op 'n taèfeltje of,
daè a Dikke Dina net 'n pilsje zat te drienken. Piet vloog t'r recht
op of en kwam languut op Dina d'r schoóte terechte. De stoel
sloeg onderste boven en Dina pakten nog 't taèfeltje vast, mae
toen sloegen aalles, Dina, Piet, de stoel en de taèfel mie aal wat a
t'r op stoeng, tegen de vlakte, 't Was een pracht van een ravage,
net een slap-stickfilm. Me vielen dubbel van 't lachen.
En noe wast 't dus tied om naè de bus te gaèn. De chauffeur-'&ad
a 's eblaèzen. Vee moeite wast 't ok eigenlijk nie. Onderweg qjog
even uut de bus om wat te gebruken. Een bord friet bie een bjer-
tje, da gaèt aaltied wè, ee. t
En zó kwammen me wee op 't durp an. Dat was dan een dagje
langlaufen, of wat a t'r voe deur mö gaèn.
Noe nummer 4
