Tentplekken
Joos Heerebout-Gelderblom
Vliekeêre ao 'k eschreve over 't eêste begun mie m'n ligfiets en
noe wou 'k wat vertelle over een bitje grótere reizen. Van de zeu-
mer 'k bevobbeld naè de buren wiste fletse. Das nie zo varre,
docht je zeker. Mae, noe wil 't geval da m'n buren en dan meer
speciaal m'n buurmisje, naè Noorwegen is veruusd. Ongeveer
vuufonderd kilometer benoorden Oslo weunt ze noe an de
Sognefjord. Buutngewoon mooi. Dus daèr 'k naè toe ewist van
de zeumer. Op die ligfiets en 't gong nog goed ok. Mae, ik mö d'r
wè bie vertelle a 'k dat nie in eên keêr edaèn wan eigenlijk kan
'k glad nie zö goed van 'uus, en zeker nie zo lank achteranmekao-
re. Nie a 'k heimwee èe of zö, mae ik bin gewoon graag tuus. Dit
jaer 'k efietst van Oslo toet an de buren, 't Stik d'r voe mie de
trein en de boot, wan dat stik ao'k a edaè.
In 1995 bin k begonne. Toen ree ik nog op een gewone rechtop-
fiets. In zeven daègen naè Denemarken. Ik logeerden eest bie fer-
mielje of kennissen en daènaè, in Duitsland, è'k ekampeerd. Ik ao
een klein tentje bie me. Da gong eêl goed. Ik was wè een bitje
benauwd voe de Duitse wegen, wan die over 't algemeên gin,
fietspad, mae da viel aolles mee. Ik pakten de route een bitje, jt^n
noorden van Bremen en Hamburg, wan daè was t't lekker pij0 en
das wè zö makkelijk, ee. Bovendien mos je dan mie zo'n kleih
bootje over de Weser en de Elbe en das ok aoltied leuk. Eên Jeêr
was t'r gin camping, mae toen mocht ik op een 'oeve m'n tentje
opzette, dus dat was ok a gin probleem.
N o
In zeven daègen was ik in Denemarken. Daè wou 'k slaèpe op iets
dat a op m'n kaarte een tentplekke enoemd wier. Een soort mini-
camping docht ik. Neêe dus. Ikke zoeke en zoeke. Ik ao dien dag
een 'êlen dag efietst, dus ik was moei, mae niks dat a op een cam
ping leek. Gelokkxg bin d'r aoltied mensen die a d'r 'ondje uutlaè-
te, dus uuteindelijk kwam ik an de weet, a 'k een bosdreeve op
most. Daè stoeng an 't begun van die dreeve een of'eschuund
paèltje en daè stoeng een têkeningetje op van een tentje.
