Stik staoi t nie, mae ie zag t'r eigenlijk uut as een 'eêl gewone reiziger, dust ik t't mae edaèn. Toen ei 'um nog om iets te drinken voe mien ewist en ik pasten ondertussen op zien bagage, 't Wier zodoende nog gezellig daè op da station. In de trein naè Amsterdam was voe mien fiets absoluut gin plek ke, mae de conducteur was vriendelijk en ie zei a 'k n 't beste tegen de platte voorkant an kon zette. Dust dat 'k edaè. De trein was nie druk; de banken lagge buutngewoon lekker. Den aren ochend een uur of elve was ik tuus en da spreekt: 't tuuskommen, dat is 't aollermoöiste van de reize. Aoltied. 't Veêr vaort op en neer kaotsnd tusn Bresjes en 't Vlissiengse strand vaort ie van kant naor over kant Mao waorom 'eêt dit Veern'? as de vacht van een veugel dit gróte stik staol zó groot, zó kolossaol een iezderen spiraol Veêrn is 'een en weer Veêrn zien 'ard mao teer. 3Keuniengn

Tijdschriftenbank Zeeland

Noe. 'n bitje uut 't zuudwesten | 1999 | | pagina 21